Lumuluhang nakatingin sa akin si Are. "Marisse, I'm sorry. I know I hurt you in the past, and I regret it deeply. I want to make things right between us"Nang mapahid ang aking luha ay mabilis na akong humarap ng ayos rito. Ayos ka rin pala, ate. After how many years na pagdurusa ko, ngayon, ang lakas ng loob mo na magpakita sa akin para humingi ng tawad. The H*ll. Galit at may pait sa boses na sinagot ko ang kapatid ko. "Vanessa, I can't just forget everything you've done. You hurt me so much, and it's not easy to forgive and forget. Ang kapal ng mukha mo na magpakita sa akin. Para what? Humingi ng tawad?" Natawa na lamang ako sa nasabi. "Sorry, not sorry" ani ko pa. " I understand, Marisse. I know I can't erase the pain I've caused you, but I'm truly sorry" ani ni ate sa mahinang boses. "I'm willing to do whatever it takes to rebuild our relationship and earn back your trust" dagdag pa nito. Hindi ko maiwasang matawa. Did I hear it correctly???"E'di sana, inayos mo ang rel
"It's nice to see you, Mayor Levi" bati ko sa tumatakbong Mayor ngayon sa bayan namin. Kasalukuyan akong nandito sa isang private coffee shop para pag-usapan ang mga hakbang at gagawin namin para sa parating na eleksyon at kampanya."Good morning, Ms. Marisse. I'm sorry, medyo natagalan ako. Traffic" ani ni Mayor sa akin saka naupo sa tapat ko. "Waiter" baling nito sa waiter. Agad naman na dumalo sa amin ang isang waiter saka iniabot sa amin ang listahan nbg menu's. "Order all you want, Ms. Marisse" ani ni Mayor Levi sa akin habang nakatuon pa rin ang mga mata sa meals. "One slice of blueberry cheesecake and grape smoothie" sagot ko maya-maya. Iniabot ko na rin sa waiter ang lists. Habang hinihintay ang order namin ni Mayor ay nagsimula na itong magsalita. "I am so glad na napaunlakan mo ang imbitasyon ko" panimula nito. "I am so glad, too, na kuhanin mo ako sa panig mo, Mayor" ani ko naman rito. "Finally, mawawakasan na rin ang kasamaan ng mga Acosta" dagdag ko pa. Mahina n
“Levi Dion : A Journey of Hope and Determination”Kakatapos lamang ng parade. Lunes na ngayon kaya naman ang simula na ang pangangampanya ng bawat kandidato at kandidata para makuha ang puso at boto ng madla. I stood at the podium, facing a sea of eager faces nang tawagin na ako ni Levi para mag speech at ipangampanya sila ng mga kasamahan niya. Ngayon ay sa City lamang kami mangangampanya, bukas ay sa iba't-ibang baranggay at lugar na. Araw-araw ay isa o dalawang baranggay ang pupuntahan namin. The sun was setting, casting a warm glow over the crowd gathered in the town square. The air was filled with anticipation and excitement as I began my speech."I stand before you today not as just a girl from this town, but as a voice for change, a beacon of hope," My voice echoed passionately. "I believe in Mayor Levi. I believe in his vision for our city, and I believe that together, we can make a difference."The crowd erupted into applause, cheering and clapping for my powerful words. I
One month ago.....The crisp air nipped at my cheeks as I stepped out of my limousine, a smile painted on my face despite the growing unease in my gut. Today was the launch of my latest dress collection, and the crowd that gathered outside the fashion boutique was nothing short of electrifying.There were Vendors sold popcorn and hot dogs to eager onlookers, their excited chatter filling the air like the soundtrack to a Hollywood premiere. I glanced up at the massive banner that spanned the length of the building, featuring my name in bold, elegant letters. It was a far cry from the days when she was building and designing the dresses all by myself. Matapos ng eleksyon at pagkapanalo ni Mayor Levi ay naisipan ko na mag release ng bagong collection ng dresses ko. Anthony and I, minsan na lamang kaming magkita. Ni hindi rin siya minsan umuuwi sa bahay. He said he's busy with his work on their office. I understand it naman. Habang busy si Anthony sa office works n'ya ay busy rin nam
As Marisse grappled with the repercussions of the sabotage, a tempest of emotions raged within her. Anger, disbelief, sorrow – a tumultuous mix of feelings threatened to overwhelm her as she tried to make sense of the senseless act of destruction wrought upon her creations.But amidst the turmoil, a flicker of determination sparked in Marisse's eyes. She refused to be defeated by Glen's cowardly act of sabotage. She refused to let his jealousy and malice dictate the course of her career and her dresses. With steely resolve, Marisse made a decision – she would not let this setback define her. She would rise above the adversity, reclaim her strength, and emerge from this dark chapter stronger and more resilient than ever before."Fvcking Hell" inis na ani ni Marisse habang sumimsim ng wine. "Calm down, Babe. Hayaan mo muna sila na magsaya, bukas na bukas ay may kalalagyan sila" ani ni Anthony kay Marisse. Parehas nakaupo ang dalawa sa sala. Gabi na ngunit hindi pa rin sila natutulog.
"Ma'am, hindi po talaga puwede" ani ng katulong ng mga Acosta sa akin nang nasa tapat na ako ng gate nila. "Please, Yaya, let me in" mariin na ani ko rito. Psh, takot sa mga Acosta. "Ma'am, hindi po talaga puwede" ulit ng katulong. "Tatabi ka ba o tatabi ka?" Tanong kong muli rito. Nakakayamot na. Nakakaubos ng pasensya. "Ma'am" mahinang anas nito. Wala na akong nagawa pa, mabilis na akong puwersang pumasok sa loob ng bahay nila. Kasama ko rin ang dalawa kong guard. Syempre, hindi naman ako bobita para hindi magsama ng guards. "Ohhh, anong ginagawa ng magandang babae rito sa mansion namin?" Agad na tanong ni Adrian. Prente itong nakaupo sa bench sa harap ng swimming pool nila habang walang soot na damit. "Miss me?" Tanong muli nito. Isang malalim na buntong hininga naman ang ginawa ko. "Hindi ikaw ang ipinunta ko rito, I'm here because of your Dad, so, where is he?" Tanong ko, wala nang paligoy-ligoy pa. "Aray" ani nito habang umaakto na nakahawak sa bandang puso n'ya. "Sa
"Guards, okay na. Kaya ko na mag-isa, dito na lang kayo" ani ko sa dalawa kong kasamang guards nang makarating na kami sa tapat ng pinto ng library ng mga Acosta. Matapos kong masabi sa kanila iyon ay mabilis ko na ring ipinihit ang pinto para pumasok na sa loob. "Have a seat, Miss" ani ni Glenn habang prenteng nakaupo sa kaniyang swivel chair, ang kaniyang paa ay nakataas pa sa mesa. Umupo naman ako sa upuan rito."First of all, nandidito ako para sabihin sa'yo na tigilan mo na ako. Hindi na ako ang dating Marisse na tinatapak-tapakan n'yo lang. Kayang-kaya ko na kayo" ani ko rito nang makaupo na ako. Mabilis namang umayos sa pagkakaupo si Glenn. Napatawa naman ang lalaki sa sinabi ko. "Anong nakakatawa?" Inis na tanong ko rito."Talaga? Kayang-kaya mo na kami? Kayang-kaya mo na ako?" Tanong nito habang natatawa pa. "Yes, hindi ko lang kayo napantayan. Nahigitan ko pa kayo" taas noong sagot ko rito."Because of what? Dahil ng boyfriend mong cheater?" Sunod-sunod na tanong nito
Habang nasa byahe papunta sa aking boutique ay hindi ko maiwasang mapaiyak. Ang sakit. Sobrang sakit. Dalawang lalaki na aking minahal.....Hindi ko akalain na mararanasan ko rin ang sakit at pait na naranasan ko noon sa piling ni Martin. "Ma'am, dito po" ani ni Danica nang makarating na ako sa aking boutique. Agad akong sumunod sa kaniya. Nang makarating kami sa customers waiting area ay doon, nadatnan ko ang fiance ni Martin, si Andrea. "Let's talk sa loob ng office ko" walang buhay na ani ko rito. Hindi ko na siya hinintay pang makapagsalita dahil mabilis na akong naglakad papunta sa loob ng aking office.Nang madaaan ang lugar kung saan nakuhanan ng footage ang dalawa ay hindi ko na muling mapigilan na umiyak. "Is everything okay?" Mahinang tanong ni Andrea sa akin. Nasa loob na kami ng office ko. S'ya ay nakaupo sa tapat ko habang parang pinagmamasdan ang bawat galaw ko. Saglit kong pinawi ang luha na pumatak na naman sa mga mata ko. Nang mapawi ko ito ay ngumiti ako ri