Pag-aalala

Leonardo's Point Of View

Hindi ko mapigilang mapangiti habang magkahawak ang aming kamay ni Rhianna. Kapag hawak ko ang kaniyang kamay pakiramdam ko kayang-kaya ko lahat. Kayang-kaya Kong lampasan lahat. Siya ang nagiging lakas ko sa mga ginagawa ko. Tiningnan ko siya. Nagtama ang aming mga paningin, gumiti siya sakin na mas lalong naging dahilan ng pagbilis ng tibok ng asking puso. Those smile. Nakakawala ng katinuan. Binalik ko muli ang aking paningin sa dinaraanan having bang parin and kamay nito. Malapit na kami sa abandonadong gusali. Magaling si Harold sa lock picking kaya siya inatasan ko na tumingin dito sa abandonadong gusali.

Nang marating namin ang abandonadong gusali. Kaagad kami pumasok sa loob. Hawak ko pa rin ang kamay ni Rhianna. Namataan ko si Harold na nasa isang upuan at nakaupo. Nakatambak sa tabi niya ang mga bulto-bultong droga.

"Napakatagal niyo naman." reklamo nito samin.

"Hey! Ang bilis kaya. Ikaw kaya seating pretty ka dyan!" singhal naman ni Alexandra. Sa p