Tiwala

POV'Rhianna

Humiwalay ako mula sa pagkakayakap kay Leo. Tinitigan ko siya sa mga tama. Halo-halong emosyon ang nakikita ko. Oo aaminin ko natuwa ako sa kadahilanang para sa kapakanan ko ang iniisip niya. Kaya mabilis nawala ang galit ko sa kaniya. Hanggang ngayon kapakanan ko pa rin ang iniisip ko. Hindi ko man lang naisip ang nararamdaman niya kundi ang kagustuhan ko lang. Nagsisisi ako.

"Salamat Leo. Sorry dahil nagiging makasarili ako dahil sa gusto ko lang mangyari lahat ng gusto ko." wika ko. Nginitian niya ako. Ayun na naman yung ngiting nagpapabilis ng tibok ng puso niya. Ngayon natitiyak ko na nahuhulog na ang loob ko sa kaniya. Pero ganun din ba siya?

"Walang anuman. Wala yun. Naiintindihan kita Rhianna. Alam ko ang pinagdadaanan mo." aniya. Tumulo bigla ang luha ko. Bakit ba sa kabila nang lahat ng mga nagawa ko sa kaniya. Nandito pa rin siya sa tabi ko para protektahan ako?

"Umiiyak ka na naman. Huwag ka na umiyak. Ayaw ko umiiyak ka dahil sakin." aniya. Ginamit niya ang h