CHAPTER 23

Talagang hindi niya man lang itinanggi ang pagiging taksil niya. Siguro tama lang na hindi niya na malaman pa ang tungkol sa kambal, dahil talagang nakakainis na siya.

Paglabas ko ng hotel ay madilim na pala sa labas, at nang mapitingin ako sa aking pambisig na relo ay 6:42 p.m. na.

Pumara ako ng taxi at nagpahatid pauwi.

Pagdating ko sa bahay ay si mommy agad ang nakita kong nakaupo sa sofa katabi ni daddy habang nanunood ng TV.

Hindi ko alam na nakauwi na pala si dad.

"Oh, ba't ngayon ka lang?" tanong ni daddy nang makita ako.

"May pinuntahan pa kasi ako, dad. Ang kambal nasaan?"

"Naroon sa kuwarto ng kapatid mo at baka tulog na,” mom replied. "Magbihis ka na doon para makapag-dinner na tayo, pabantayan mo muna sa mga katulong ang kambal at baka mag iyak kapag nagising nang walang katabi."

Tumango lang ako kay mommy bago umakyat ng kuwarto ko at nagbihis.

Pagkatapos kong nagbihis ay pumasok ako sa kuwarto ni Loraine, at tulad nga ng sinabi ni mommy ay tulog na ang kambal, mar