บทที่ 123

แฮโรลด์รู้สึกเหมือนถูกตีหัว ในสมองของเขามีแต่ความอิจฉา

เขายังแตะมือของลอรีนไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่มีผู้ชายแปลกหน้าโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้แถมถอดกางเกงเธออีก แล้วมาสัมผัสร่างกายของเธอที่เปลือยด้วย

กล้ามาก!

แฮโรลด์ไม่สนใจเลยว่าลอรีนจะผิดหวังแค่ไหนในตัวเขา เขากัดฟันอย่างอิจฉาและคำราม “ผมไม่คิดว่าผู้ชายคนนั้นจะมาช่วยคุณหรอก! เขาแค่อยากจะฉวยโอกาสและคุกคามคุณเท่านั้นแหละ!”

ทันทีที่เสียงของแฮโรลด์ลดลงทุกคนในห้องก็หันมามองที่ลอรีน

พูดตามความจริงก็คือพวกเขาทั้งหมดมีความคิดเดียวกัน

หญิงสาวสวยหุ่นดีเอนกายอยู่โดยไม่สวมกางเกงต่อหน้าชายแปลกหน้า และปล่อยให้เขาแตะต้องเธอเพื่อประโยชน์ในการรักษา มันช่วยไม่ได้ที่จะทำให้ผู้คนจินตนาการไปแบบนั้น

ลอรีนโกรธมากจนตัวสั่นแรง! เธอผิดหวังอย่างมากในตัวแฮโรลด์!

เขาไม่เพียงแต่ทิ้งเธอไว้ที่นั่นแล้วหนีไปคนเดียวในตอนแรก แต่เขายังทำให้เธอเสียชื่อต่อหน้าผู้คนมากมาย! เขานี่มันหน้าด้านและไร้ยางอายจริง ๆ !

ลอรีนจ้องแฮโรลด์ด้วยสายตาคมกริบและพูดอย่างเย็นชาว่า “แฮโรลด์คนที่ช่วยฉันไม่ได้ทำอะไรฉันเลย ฉันถอดกางเกงเอง! มันไม่ใช่ธุระของคุณ!"

จากนั้นเธอพูดต่อด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “แต่ค