บทที่ 126

เมื่อมองย้อนกลับไปถึงชีวิตที่น่าเบื่อและจืดชืดของเขา เขาไม่มีโอกาสที่จะมีความสัมพันธ์เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ นับประสาอะไรกับความงามที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้ เขาอุทิศครึ่งชีวิตให้กับแม่มดน่ารังเกียจที่เขาดูถูกอย่างมาก

วันนี้เป็นวันที่เขาจะทำลายโซ่แห่งโชคชะตาที่ถูกจำกัดของเขา !

ใช่แล้ว!

เขาอยากจะลองชิมแคลร์!

เขาต้องการเข้าหาผู้หญิงที่สวยงามที่ผู้ชายทุกคนในเมืองคลั่งไคล้!

ในขณะที่ความคิดของเขาพลุ่งพล่าน เขาฉาบรอยยิ้มและพูดว่า “คุณวิลสัน เราสามารถหาทางออกกันได้ ในเมื่อคุณมาขอร้องที่นี่ถึงขนาดนี้แล้ว ผมก็ไม่ได้คุยด้วยยากขนาดนั้น”

แคลร์รีบนั่งลงโดยคิดว่ามีโอกาสที่จะพลิกสถานการณ์และถามอย่างตื่นเต้นว่า “คุณค็อค คุณให้เครดิตเราได้เหรอคะ?”

เขาไม่ได้พูดอย่างเจาะจง แต่ค่อนข้างคลุมเครือว่า “ผมจะปฏิเสธคำขอนี้อย่างแน่นอนถ้าเป็นคนอื่น แต่ถ้าเป็นคุณวิลสันนั่นก็คนละเรื่อง…”

แคลร์รีบกล่าวว่า “จริง ๆ แล้วการทำงานร่วมกันของเรากับเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปนั้นใกล้ชิดและพิเศษมาก หากคุณตกลงที่จะให้เครดิต หลังจากเอ็มแกรนด์จ่ายเงินชุดแกให้เราแล้วเราจะจ่ายเงินให้คุณทันที”

เขาพยักหน้าและพูดว่า “เดี๋ยวผมจะไปชงชามาให้นะครับ”