บทที่ 94

ชายร่างอ้วนเหลือบมองทราวิสก่อนจะวางกล่องไม้เรียบ ๆ ลงบนโต๊ะกลม ภายในกล่องมีหยกสีแดงเข้มดูเหมือนสมบัติโบราณ ทันทีที่เปิดกล่องทุกคนที่มาถึงก็รู้สึกราวกับว่าห้องแห่งนี้เต็มไปด้วยพลังอันอบอุ่น

ทุกคนตาเป็นประกายขึ้นทันที

จัสมินหันไปหาควิลท์ “คุณลุงควิลท์ คุณลุงคิดว่าอย่างไรคะ?”

ควิลท์จ้องมองมันและพยักหน้า “ผมคิดว่ามันเป็นของจริง ดูเหมือนว่าจะเป็นหยกสีเลือดจากราชวงศ์โจว ถ้าจำไม่ผิด หยกอันนี้ถูกปลุกเสกมาจากพระอาจารย์ที่มีอิทธิฤทธิ์มาก!”

จัสมินพยักหน้าแล้วหันไปหาชาร์ลี “แล้วคุณคิดว่ายังไงคะคุณเวด?”

ในทางกลับกันชาร์ลีทำหน้าบึ้งด้วยความไม่ใส่ใจ “มันเป็นของปลอม……”

ควิลท์จ้องมาที่เขา “นายเป็นแค่เด็ก ใครให้สิทธิ์นายให้พูดจาโกหกต่อหน้าทุกคนแบบนี้?”

แมทธิว กิบสันชายสูงอายุที่นั่งข้าง ๆ ทราวิสลืมตาขึ้นและจ้องไปที่ชิ้นส่วนของหยก “ฉันขอลองจับหน่อยได้ไหม?”

ชายร่างอ้วนหัวเราะเยือกเย็น "คุณกิบสัน นี่คุณล้อเล่นผมเหรอ? คุณไม่เข้าใจกฎของการประเมินราคางั้นเหรอ? หยกทั่ว ๆ ไปไม่ควรแตะต้องนับประสาอะไรกับหยกสีเลือดชิ้นนี้จากราชวงศ์โจว ถ้ามันแตกขึ้นมาใครจะเป็นคนรับผิดชอบ?”

แมทธิวสะดุ้งตกใจ “อ๊ะ ยกโทษให้กับ