บทที่ 244 ตราบใดที่เขาเข้าใจ

แซคคารีบอกชาร์ล็อตว่าแอนนาลิต้าที่ขอให้เขาพาเธอมาที่นี่...

แต่ทำไมเธอถึงบอกว่าเธอไม่เคยเชิญเธอล่ะ?

ชาร์ล็อตรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง แต่เมื่อพิจารณาถึงพฤติกรรมที่เย็นชาและเยือกเย็นตามปกติของแซคคารีทุกครั้งที่เขามีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น เธอคิดว่าแม่ของเขาอาจจะเป็นคนแบบเดียวกับเขาเช่นกัน อย่างที่กล่าวกันว่า ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ชาร์ล็อตไม่เห็นก็คือว่าคิ้วของแซคคารีขมวดแน่น

บริกรมืออาชีพชั้นสูงนำเก้าอี้สองตัวมาทันที

หลังจากที่ชาร์ล็อตนั่งลง เธอนึกอย่างเชื่องช้าว่าสมาชิกในครอบครัวทั้งหกของแซคคารีกำลังจ้องมองเธอราวกับว่าเธอเป็นมนุษย์ต่างดาว แต่ไม่มีใครพูดอะไร

แอนนาลิต้ากลอกตา "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมไม่พูดคุยกันล่ะ?”

หญิงวัยกลางคนยิ้มแห้ง ๆ แล้วพูดว่า “ในที่สุดคุณก็มา แซคคารี รู้ไหมว่าทุกคนรอเธออยู่?”

ชายชราอีกคนสวมสร้อยทองหนาพูดขึ้นทันที “ใช่แล้ว แซคคารี ทุกคนรอเธออยู่ แม้ว่าเราจะแก่กว่าเธอ แต่เธอก็ดูแลธุรกิจของเรามาตลอดหลายปีที่ผ่านมา หากไม่ใช่เพราะเธอ เราคงไม่สามารถสะสมทรัพย์สินได้มากมายขนาดนี้ เราแทบจะไม่เห็นเธอเลยเพราะเธอยุ่งอยู่เสมอ ดังนั้น เราจึงขอถือโ