Share
บทที่ 97 ไม่ไหวแล้ว
Related chapters
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 98 ตามมา
การแสดงออกของแซคคารีหมองลง “เซนิออส ระวังคำพูดหน่อย” "แล้วมีปัญหาอะไรครับ? คุณอาทำแบบนั้น แต่คุณอาไม่ยอมให้ผมพูดถึงเรื่องนี้เหรอ!” เมื่อเขามองไปที่ชาร์ล็อตที่นอนอยู่บนเบาะรถและนึกถึงภาพแซคคารีกำลังกอดและจูบเธอ ความหึงหวงรุนแรงเริ่มลุกไหม้ภายในตัวเซนิออส และเขาก็ควบคุมมันไม่ได้ “ผมเห็นอาแอบจูบคาร์ลี่ ตอนที่เธอหมดสติเพราะยา ถ้าผมมาช้ากว่านี้ อาคงทำอะไรไม่ดีกับเธอแน่” คิ้วที่ขมวดของแซคคารีคลายลงเล็กน้อย แน่นอนว่าเขาไม่สามารถตำหนิเซนิออสที่กำลังคลั่งได้ การเห็นเขาและชาร์ล็อตกอดและจูบกัน อาจทำให้เข้าใจผิดได้ง่าย นอกจากนี้ เขาได้ทำสิ่งนี้กับชาร์ล็อตจริง ๆ ตอนที่เธอหมดสติ ดังนั้น เซนิออสจึงไม่ได้พูดอะไรถึงเขาผิดเลย... “ฉันยอมรับทุกอย่างที่ฉันทำ” การแสดงออกของแซคคารีไม่แยแส และเสียงของเขาก็เย็นชา “แต่นายบอกว่าฉันเป็นคนโรคจิต ข้อนี้ฉันไม่ยอมรับ เซนิออส ฉันจะบอกนายอีกครั้งนะ ชาร์ล็อตเป็นภรรยาของฉัน ฉันจูบเธอได้” "อย่างงั้นเหรอ?" เซนิออสยิ้มเยาะ “ถึงคุณอาจะจูบเธอเป็นเรื่องปกติ แต่คุณอาจะจูบเธอเฉย ๆ แล้วไม่ทำอะไรเกินเลยงั้นสิ ถ้าผมมาไม่ทันเวลามันจะเป็นยังไง?” แซคคารีเงียบ เพราะเข
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 99 คุณอาตกหลุมรักเธอรึเปล่า
“ถ้านายยังไม่ปล่อยเธอ ฉันจะจัดการนาย!” เสียงของแซคคารีเย็นชา และสายตาของเขาดูน่ากลัว เขาดูเหมือนเสือที่กำลังปกป้องลูกของมัน เซนิออสวางชาร์ล็อตกลับเข้าไปที่เบาะรถทันที และทันทีที่เขาวางเธอลง แซคคารีคว้าแขนของเขา แล้วลากเขาออกจากรถทันที ความแข็งแรงของแซคคารีนั้นมากจนเซนิออสเสียการทรงตัวและล้มลงใต้ต้นลอนดอนเพลนส์ข้างถนน จากนั้นเขาก็อ้าปากค้างและลูบแขนที่เจ็บของเขา “คุณอารอง นี่มันโหดร้ายเกินไปนะครับ แม้ว่าคาร์ลี่จะไม่ได้เลือกผม แต่เธอก็ยังเป็นแม่ของลูกผม ผมเป็นห่วงเธอ ผมผิดตรงไหน?” “ฉันไม่สนว่าใครจะเป็นห่วงเธอ แต่ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาสนใจเธอนอกจากฉันเด็ดขาด และนายก็ไม่มีข้อยกเว้น” ดวงตาของแซคคารีมืดมนและเย็นยะเยือก “เซนิออส จงจำไว้ในสมองของนายนะ เพราะนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่มันจะเกิดขึ้น ถ้าฉันเห็นนายลองอีกครั้ง อย่าโทษฉันที่จะไม่ปฏิบัติกับนายเหมือนหลานของฉัน” มุมปากที่สมบูรณ์แบบของเซนิออสกระตุก และเขารู้สึกไม่สบายภายในใจของเขาขึ้นมาทันที สำหรับเซนิออสแล้ว แซคคารีไม่เคยเป็นอา แต่เขาเป็นพี่ชายที่มีเกียรติและเป็นคนที่เขารัก ความรักที่แซคคารีมีต่อเขาไม่เคยด้อยไปกว่ากว่าพ่อแม่ของเ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 100 สืบเรื่องไบรสันกับทิฟฟานี่
ขณะที่เขามองดูเซนิออสไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ จากพวกเขา แซคคารียังคงตึงเครียดมาก ลึก ๆ แล้วเขาเป็นคนที่เยือกเย็นและหยิ่งผยองมาตลอด และเขาไม่เคยกลัวใครเลยตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แต่ในขณะนั้น เขากลัวอย่างอธิบายไม่ถูกว่าเซนิออสจะแย่งชาร์ล็อตไปจากเขาได้สำเร็จ เซนิออสไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาเลย โดยไม่คำนึงถึงรูปร่างหน้าตา สัดส่วน หรือความเป็นเลิศของเขา ยิ่งไปกว่านี้เซนิออสรู้จักชาร์ล็อตเร็วกว่าเขาถึงสามปี และตอนนี้พวกเขาก็มีลูกด้วยกันด้วย... “นายท่านรองครับ เจ้าขยะไร้ค่านั่น วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ด หมอนั่นมันเป็นแค่พวกไร้ประโยชน์ ผมแค่บอกว่าผมจะทำอะไรเพื่อทรมานเขา เขาก็ฉี่รดกางเกงของเขาก่อนที่ผมจะทำสิ่งที่ผมพูดถึงด้วยซ้ำ เขาถึงกับสลบเลยนะครับหลังจากนั้น รอให้เขาตื่นก่อน แล้วค่อยมาดูกันว่าเราจะทำอะไรให้เขารู้สึกว่าเขายอมตายซะดีกว่าได้บ้าง ผมจะทำให้เขาเสียใจในสิ่งที่เขาทำกับคุณซิมม่อนส์” ลูคัสเดินไปหาแซคคารีขณะพูด แซคคารีเหลือบมองที่สตูดิโอด้วยสายตาเลือนลาง “วิกเตอร์เป็นเพียงหมากอีกหนึ่งตัวของผู้อยู่เบื้องหลังแผนการนี้ เซนิออสกำลังไปตรวจสอบแล้ว นายพยายามเต็มที่เพื่อช่วยเขาและสืบหาผู้บงการที่อยู่เบื้องห
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 101 เธอน่าจะรู้จักผู้หญิงสองคนนี้นะ
ชาร์ล็อตกระโดดลงจากเตียง แล้ววิ่งไปในห้องนั่งเล่นโดยไม่สนใจคนใช้ที่ขัดขวางอยู่ เธอมองเข้าไปในกระจกสูงจากพื้นจรดเพดาน และแทบจะช็อคกับสภาพของตัวเอง 'โอ้พระเจ้า!' ปัจจุบันใบหน้าของเธอมีบาดแผลที่ดูเหมือนมะเขือเทศสุก เธอจำรูปลักษณ์เดิมของเธอไม่ได้เลยด้วยซ้ำ 'โอเค! อย่าตื่นตระหนกไปเลย...อย่าตื่นตระหนก! หมอบอกว่ามันจะดีขึ้นและกลับมาเป็นเหมือนเดิม มันแค่ต้องรอเวลาเท่านั้น!' ชาร์ล็อตคิดว่าเธอกำลังจะตายเพราะโดนวิกเตอร์ทุบตี แต่ตอนนี้เธอรอดจากสิ่งนั้นแล้ว เธอจะหวังอะไรไปมากกว่านี้ล่ะ? “นายท่านรองสุดยอดไปเลย เขาบอกว่านายหญิงของผมน่าจะตื่นแล้ว เขาเลยสั่งให้ผมมารับ แล้วคุณก็ตื่นเมื่อไม่กี่นาทีผ่านมา” เสียงของวัยรุ่นหนุ่มดังมาจากประตู ชาร์ล็อตละสายตาจากกระจกอย่างกังวลใจ “แซคคารี... ทำไมเขาถึงให้นายมาหาฉัน...” เธอกลัวว่าแซคคารีจะเห็นเธอในสภาพน่าเกลียดแบบนี้ทันที “นายหญิง คุณบาดเจ็บอยู่ และเคลื่อนไหวไม่ค่อยสะดวก นายท่านรองขอให้ผมมารับคุณ ในเรื่องที่สำคัญมากเท่านั้น” เมื่อเห็นความเศร้าโศกเปล่งประกายจากดวงตาของชาร์ล็อต ลูคัสก็เข้าใจความกังวลของเธอในทันที “เอ่อ... นายหญิงของผม คุณไม่ต้องกั
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 102 ผู้กระทำผิด
ชาร์ล็อตมองเข้าไปใกล้ ๆ 'เด็กสาวพวกนี้คงไม่ใช่คนเดียวกับที่แวะซื้องานศิลปะของฉันที่สตูดิโอศิลปใช่ไหม?' “นายท่านรองตรวจสอบภาพจากกล้องวงจรปิดรอบ ๆ สตูดิโอของคุณ เด็กสาวพวกนี้หลอกให้คุณละสายตาจากการซื้อผลงานศิลปะ พวกนี้ตีคุณตอนคุณเผลอและบังคับให้คุณกินยา คุณมองให้ดี ๆ นะครับ ใช่คนพวกนี้ไหม?” ลูคัสเตือนชาร์ล็อตขณะที่เขาเดินตามหลังเธออย่างใกล้ชิด ชาร์ล็อตอาจไม่รู้จักแซคคารีมากพอที่จะอ่านอารมณ์ของเขาได้ แต่ลูคัสรู้ว่าเขากำลังโมโห เด็กสาวที่วางยาชาร์ล็อตต้องพบกับชะตากรรมอันน่าสลดใจ ดังนั้น ชาร์ล็อตจึงจำเป็นต้องยืนยันตัวตนของพวกเขา มันอาจจะเป็นหายนะหากพวกเขาลงเอยด้วยการทำร้ายผู้บริสุทธิ์ ชาร์ล็อตพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ใช่ คือพวกเธอนี่แหละ” ชาร์ล็อตไม่ใช่คนใจร้อน เธอคงมีแผนที่จะตามหาเด็กสาวเหล่านั้น แม้ว่าแซคคารีจะไม่ได้ทำเพื่อเธอก็ตาม เธอจะไม่มีวันลืมใบหน้าที่อ่อนวัยและชั่วร้ายของพวกเธอ แม้ว่าพวกเธอจะกลายเป็นเถ้าถ่านก็ตาม ชาร์ล็อตไม่รู้เลย ว่าสายตาของแซคคารีนั้นมืดมนและน่าสะพรึงกลัวราวกับขุมนรก เด็กสาวทั้งสองตัวแข็งทื่อและร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นสิ่งนี้ พวกเธออยากจะขอความเมต
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 103 ชาร์ล็อตโกรธแค้น
"ขอบคุณนะ" แซคคารีมองมาที่เธอ โดยที่เขาซ่อนอารมณ์ของเขาไว้ หน้าของเธอแดงราวกับมะเขือเทศสุกในตอนนี้ เธอน่าเกลียดที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ แต่ถึงอย่างนั้น แซคคารีก็รู้สึกว่ารอยยิ้มของเธอสวยงามกว่าทิวทัศน์ที่งดงามที่สุดในโลกเสียอีก “เอาล่ะ นายหญิงของผม คุณต้องการทำอะไรกับพวกเขาครับ?” ลูคัสถาม ชาร์ล็อตหันไปทางเด็กสาวสองคนในกรง “พวกเธอไม่รู้เหรอ ว่าสตูดิโอของฉันมีกล้องวงจรปิด? ใช้ส่วนในคลิปที่พวกเธอหลอกฉัน ตีฉัน และยัดยาลงไปในคอของฉัน ส่งไปให้ครูและครูใหญ่ของพวกเธอ จากนั้นโทรแจ้งตำรวจและปล่อยให้พวกเขาจัดการ” เด็กสาวร้องไห้เมื่อได้ยินแบบนั้น พวกเธอร้องไห้สะอึกสะอื้นยิ่งกว่าที่เคย นักเรียนในวัยนี้ไม่กลัวพ่อแม่จะค้นพบความชั่วหรือผลที่ตามมา ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเธอคือครูและครูใหญ่ จากระดับความชั่วร้ายที่เลวร้ายนั้น ครูใหญ่ของพวกเธอจะเรียกพวกเขาออกมาในระหว่างการประชุมของโรงเรียน เขาจะขับไล่พวกเธอ และจะส่งพวกเธอไปยังศูนย์กักกันเด็กและเยาวชนอย่างแน่นอน พ่อแม่ของพวกเขาคงจะผิดหวังอย่างมากในตัวพวกเธอ เพื่อนร่วมชั้นของพวกเธอจะต่างพากันเยาะเย้ย ชีวิตของพวกเธอจะจบลง... ลูคัสอดไม
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 104 สืบว่าใครที่อยู่เบื้องหลัง
ชาร์ล็อตพยักหน้า ลูคัสพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “วิกเตอร์พิการตั้งแต่คุณอัดเขา ผมก็เลยอยากรู้น่ะครับ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคนง่อยนั่น ถ้าผมบังคับให้เขาดื่มน้ำที่เขาให้คุณดื่ม?” ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ขณะที่ความขยะแขยงส่องประกายผ่านดวงตาของแซคคารี “ผมก็เลยคิดว่า… ทำไมไม่ใช้วิกเตอร์เป็นหนูทดลองล่ะ? ผมขังเขาไว้ในห้องที่เงียบสนิท เขาวิ่งไปรอบ ๆ อย่างกระวนกระวายใจแล้วก็หมดสติไปพร้อมกับน้ำลายฟูมปาก พอเขาตื่นขึ้นมา เราก็พบว่าเขากลายเป็นคนสติไม่ดีไปแล้ว” ชาร์ล็อตเม้มปาก แต่เธอไม่ได้รู้สึกสงสารเลย บางทีอาจเป็นเรื่องดีที่พวกขยะสังคมอย่างวิกเตอร์จะกลายเป็นคนสติไม่ดี เขาสมควรได้รับมัน ถ้าแซคคารีมาไม่ทันหลังจากที่ชาร์ล็อตโดนวางยา ผลของยานั้นคงทำให้เธอกลายเป็นเหมือนวิกเตอร์ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทุบตีเธอจนตายก็ตาม “ผมคิดว่าขยะนั่นไปง่ายเกินไป ผมเตรียมการทรมานไว้ตั้ง 17 แบบ สำหรับคนอย่างเขา ผมต้องการลองพวกนั้นทั้งหมดกับเขาทีละอย่าง แต่ผมจัดการกับเขาได้แค่อย่างเดียว เขาก็กลายเป็นซากไปซะแล้ว ขยะไร้ประโยชน์” ลูคัสเล่นต่างหูห่วงทองอันใหญ่ด้วยความผิดหวัง “แต่ผมแน่ใจว่าผมจะม
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 105 มาตรงนี้
ชาร์ล็อตกลืนน้ำลายอย่างประหม่า เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ สามครั้งเพื่อเรียกเสียงของเธอ “เฮ้… อย่าโกรธกันนะ ลุคบอกว่านายจะช่วยฉันหาตัวคนร้ายตัวจริง ฉันไม่ต้องการให้นายเสียเวลาเปล่า ฉันเลยต้องบอกความจริงกับนาย ฉันเอาหัวเป็นประกันเลย ว่าไม่ใช่ไบรสันอย่างแน่นอน” ความหลงใหลในตัวไบรสันของเธอไม่ได้เกิดขึ้นจากรูปลักษณ์อันโดดเด่นของเขาเท่านั้น เธอสนใจในอุปนิสัยของเขาด้วย อันที่จริง ไบรสันดีกับเธอมากตลอดสี่ปีที่อยู่ด้วยกัน เขายอมเธอทุกอย่างและไม่เคยโกหกเธอ ครั้งเดียวที่เขาโกหกก็เพราะทิฟฟานี่… นั่นเป็นครั้งเดียวเท่านั้น! ใบหน้าของแซคคารีเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างกับก้นหม้อที่อังไฟไว้จนไหม้ เขาจ้องไปที่เธออย่างเย็นชาและนิ่งเงียบสนิท “ฮี่ฮี่…” ชาร์ล็อตบังคับมุมปากของเธอให้ยืมฝืน ๆ แล้วจ้องไปที่แซคคารี “ฉันยังไม่ได้ขอบคุณนายเลย ดังนั้น… ขอบคุณนะ ขอบคุณจากก้นบึ้งในหัวใจของฉันเลย” แซคคารีช่วยชีวิตเธอไว้ถึงสองครั้ง แถมเขายังช่วยพ่อของเธอและตระกูลซิมม่อนส์ด้วย แต่สิ่งเดียวที่เธอสามารถทำได้เพื่อเป็นการตอบแทนคือการขอบคุณเขา แซคคารีเปิดปากขณะที่เขาตอบอย่างสงบ "ยินดี" “ถ้าอย่างนั้น… ฉันขอตัวก่อนนะ”
Latest chapter
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
- คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
