บทที่ 96 หยุดนะชาร์ล็อต ซิมม่อนส์

แซคคารีอุ้มชาร์ล็อตไปไว้ในรถ

เนื่องจากประสบการณ์ในอดีตของเขาที่ถูกคู่ต่อสู้ลอบทำร้าย เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก แดเนียลจึงเตรียมยาไว้ให้เขาพกติดตัว

แซคคารีหยิบยาออกจากกระเป๋าของเขา

เมื่อนิ้วของเขาไปโดนบาดแผลบนริมฝีปากของชาร์ล็อต เธอร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แซคคารีรู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนเอามีดแทงเข้าไปหัวใจของเขา และความเจ็บปวดก็ปรากฏให้เห็นในดวงตาอันเย็นเยือกของเขา

แม้ว่าเขาจะรู้ว่า ในสภาพของเธอตอนนี้เธอคงจะไม่ได้ยินอะไร แต่แซคคารียังคงแนบริมฝีปากที่หูของเธอและกระซิบว่า “เอาล่ะ เป็นเด็กดี แล้วอ้าปากของเธอสิ”

น่าแปลกที่ช่วงเวลาที่แซคคารีกระซิบประโยคนี้เข้าหูของเธอ ชาร์ล็อตก็เปิดปากที่ปิดแน่นของเธอโดยอัตโนมัติ

แซคคารีคว้าโอกาสนี้เทยาเข้าปากของเธอ เขารู้สึกโล่งใจหลังจากที่เธอกลืนมันลงไป

ในตอนนี้ใบหน้าของชาร์ล็อตฟกช้ำไปหมดจนแทบจะจำไม่ได้

แซคคารีใช้สำลีพันก้านที่ผ่านการฆ่าเชื้อทำความสะอาดใบหน้าของเธออย่างช้า ๆ และระมัดระวัง ตอนนั้นเองที่เขาเห็นรอยแผลสีแดงที่เกิดจากเข็มขัดคาดยาวปิดหน้าเธอจนสุดขอบ ผิวที่สวยงามและบอบบางของเธอได้หายไปแล้ว

เมื่อเห็นสภาพปัจจุบัน