Share
บทที่ 329
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 330
หลังจากที่ทุกคนตกตะลึง สายตาก็เปลี่ยนไปเมื่อมองที่จางฮั่นเซินมีคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้เป็นผู้สนับสนุน จางฮั่นเซินถือว่าไร้ศัตรูแล้วไม่ต้องพูดถึงว่าหลินตงไม่กล้าฆ่าเขา ไม่มีใครในต้าเซี่ยกล้าฆ่าเขาไม่สิจะบอกว่าไม่กล้าไม่ได้ แต่คือไม่จำเป็น!เนื่องจากการฆ่าจางฮั่นเซินจะทำให้เกิดปัญหาตามมามากมาย ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะรับได้"เซียวเหล่าเอ้อ นายพูดพล่ามอีกทีสิ? หากนายไม่รู้อิทธิพลของจอมทรราชย์ของลุงฉัน สามารถกลับบ้านและถามคนที่บ้านของนายได้" จางฮั่นเซินพูดกับเซียวเฉิงฉวนอย่างประชดประชันส่วนเซียวเฉิงฉวนก็รู้สึกอึดอัดเหมือนกินแมลงวันตัวหนึ่งเข้าไป กลืนไม่เข้าคลายไม่ออกไม่ต้องกลับบ้านไปถาม เขาก็รู้อิทธิพลของจอมทรราชย์การเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งรายการมังกร ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ไม่ต้องพูดถึงการมีพลังของกองทหารรับจ้างกระหายเลือด และครอบครองสถานที่เชิงกลยุทธ์เช่นมุมมืดจ้าวซือเต้าพูดในเวลานี้"ฮั่นเซิน งั้นนายต้องการอะไร?""ผมอยากเป็นหัวหน้าคนที่สองของแก๊งอันธพาลนี้ ไม่ทราบว่าพี่จ้าวคิดยังไง?" จางฮั่นเซินกล่าวตอนนี้เขาไม่เรียกหัวหน้าด้วยซ้ำ คิดว่าตัวเองสามารถเท่าเทียมกับจ้าวซือเต
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 331
เดิมสัญญาสิบปีอาจทำขึ้นเพื่อมู่หรงฉิงเกอ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ข้อตกลงดังกล่าวได้รับการเผยแพร่ว่าเป็นการต่อสู้เพื่ออันดับหนึ่งในบรรดาคนรุ่นใหม่ของต้าเซี่ย ซึ่งเป็นการต่อสู้ระหว่างสองตระกูลมหาเศรษฐีอันดับต้น ๆตระกูลจ้าวเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลมหาเศรษฐีอันดับต้น ๆ ในจิงตูตระกูลจูเก่อซึ่งเคยเป็นหนึ่งในตระกูลมหาเศรษฐีชั้นนำอันดับต้น ๆ ในจิงตู ตอนนี้ได้กลายเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ในหมอตูนับตั้งแต่จูเก่อชางโฉงเข้ามาเป็นหัวหน้าในหมอตูเมื่อกว่าสิบปีก่อน ตระกูลจูเก่อก็ย้ายออกจากจิงตูไปที่หมอตูเนื่องจากภูมิหลังที่ลึกซึ้งของตระกูลจูเก่อ พวกเขาจึงตั้งหลักในหมอตูได้ในระยะเวลาอันสั้น และร่วมกับอีกสามตระกูลมหาเศรษฐีในท้องถิ่นของหมอตู พวกเขาจึงเรียกรวมกันว่าสี่ตระกูลใหญ่ของหมอตูเรื่องนี้ไม่ใช่การต่อสู้เพื่อความชอบธรรมอย่างง่าย ๆ อีกต่อไปเป็นการปะทะกันของสองยักษ์ใหญ่ดังนั้นจ้าวซือเต้าจึงไม่สามารถแพ้ได้!!!ถ้าแพ้ตระกูลจ้าวจะต้องอับอาย และเขาจะอยู่ภายใต้เงามืดของจูเก่อชางโฉงตลอดไป"เอาล่ะ! งั้นวันนี้แค่นี้ ถ้าทุกคนไม่มีเรื่องอะไรก็แยกย้ายกันเถอะ! ฮั่นเซินอยู่ก่อน!" จ้าวซือเต้ายืนขึ้นและพูดราชา
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 332
ครึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็วเดิมทีหลินตงเตรียมที่จะไปยังดินแดนแห่งความวุ่นวายภายในประมาณสิบวัน เพื่อพบกับเปลวไฟที่ก่อตั้งโดยเซียวพ่อจวินแต่เนื่องจากความแต้มศักดิ์สิทธิ์ไม่เพียงพอ จึงล่าช้าไปหลายวันระหว่างนั้นเซียวพ่อจวินก็เร่งเร้าเขาหลายครั้งเช่นกัน ให้เขารีบไปเนื่องจากการสนับสนุนเงินไม่จำกัดของหลินตง เปลวไฟจึงพัฒนาอย่างรวดเร็วและเร็วมาก เนื่องจากสำหรับทหารรับจ้างเหล่านี้ที่เลียเลือดจากปลายมีด มากกว่าเก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์ทำเพียงเพื่อเงินที่ไหนมีเงิน มีผลประโยชน์ ที่นั่นก็มีพวกเขายิ่งเปลวไฟพัฒนาเร็วเท่าไรก็ยิ่งมีคนมากขึ้นและแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น ความแข็งแกร่งของเซียวพ่อจวินที่อยู่รายการเสือระดับกลาง ไม่เพียงพอที่จะปราบปรามทหารรับจ้างที่กบฏเหล่านี้หากไม่ใช่เพราะเงินจำนวนมหาศาลในมือของเขา คงเข้ามาแทนที่เซียวพ่อจวินไปนานแล้วอย่างไรก็ตามเมื่อเปลวไฟแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ เซียวพ่อจวินก็รู้สึกว่าเขาในฐานะรักษาการแทนกัปตันไม่สามารถอยู่ได้นานกว่านี้มากนักผู้ที่แข้งแกร่งหลายคนเริ่มรวมตัวกันเป็นแก๊ง พยายามแทนที่เขาและควบคุมเปลวไฟอาจกล่าวได้ว่าเปลวไฟในปัจจุบันถูกเซียวพ่อจวิ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 333
ที่ตั้งกองทหารรับจ้างเปลวไฟนี่คืออาคารร้างที่ผ่านสงครามมาหลังจากทำความสะอาดง่าย ๆ ก็มีเต็นท์หลายสิบหลังถูกตั้งไว้ด้านนอกเซียวพ่อจวินนั่งอยู่บนที่นั่งหลักในห้องนั่งเล่น เว่ยโหย่งและหลี่กั๋วปิงยืนอยู่ข้างหลังเขา มีคนมากกว่าสิบคนในชุดต่าง ๆ นั่งอยู่ข้างใต้ แต่พวกเขาทั้งหมดแสดงท่าทีเหยียดหยามเสียงอึกทึกครึกโครมทั่วห้องโถง ต่างคนต่างคุยเรื่องของตัวเอง ดูเหมือนจะไม่เห็นเซียวพ่อจวินผู้รักษาการแทนกัปตันในสายตาเลยทางด้านขวามือของเซียวพ่อจวินมีชายหนุ่มอายุสามสิบปีคนหนึ่งนั่งอยู่ ตอนนี้เขาหลับตาและไม่พูดอะไรสักคำ แต่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขาเซียวพ่อจวินก็ปวดหัวเช่นกัน ในเวลาเพียงยี่สิบวัน สมาชิกหลายพันคนที่ได้รับคัดเลือกจากเปลวไฟถูกแบ่งออกเป็นทีมเล็ก ๆ มากกว่าสิบทีมโดยคนเหล่านี้เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ หัวหน้าทีมเล็ก ๆ เหล่านี้แต่ละคนแข็งแกร่งกว่าเขา ในเขตที่วุ่นวายนี้ซึ่งให้ความสำคัญกับความแข็งแกร่งโดยสมบูรณ์ ความแข็งแกร่งในรายการเสือระดับกลางของเขาไม่เพียงพอจริง ๆถ้าไม่ใช่ว่าทุกคนต้องรับเงินจากเขา ตำแหน่งของเขาคงไม่รู้ว่าถูกครอบครองโดยใครไปแล้ว"รองกัปตันเซียว กัปตันจะมาเมื่อไรกัน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 334
ตราบใดที่มีผลประโยชน์ก็จะเป็นเหมือนแมลงวัน บินมาจากทุกทิศทุกทางด้วยความแข็งแกร่งของเขาไม่สามารถสั่นสะเทือนคนกลุ่มนี้ได้ทำไมนายน้อยหลินยังไม่มา? ??ถ้ายังไม่มาตัวเองก็จะฝืนต่อไปไม่ไหวแล้วเดิมทีคุยกันไว้ว่าจะมาภายในยี่สิบวัน แต่ตอนนี้ก็เกือบจะยี่สิบห้าวันแล้วในขณะที่เซียวพ่อจวินหมดหนทางหลัวซาที่หลับตาอยู่ก็พูดว่า "นั่งลงให้หมด รอกัปตันมาค่อยว่ากัน""หลัวซา ที่นี่มีแต่นายคนเดียวที่อยากแก้แค้น พวกเราทุกคนทำเพื่อเงินเท่านั้น นายอยากตาย อย่าลากพวกเราไปด้วย แม้ว่านายจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่สามารถหยุดพวกเราทุกคนที่นี่ได้" หน้าบากพูด"ฉันจะพูดอีกครั้ง!!! นั่งลง รอกัปตัน!!!""นาย..."หน้าบากอยากจะพูดอะไรอีกหลัวซาลืมตาขึ้นมามองอย่างรวดเร็วหน้าบากรู้สึกเพียงแสงเย็นส่องเข้ามา ทำให้เขาตัวสั่นไปทั้งตัวตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลัวซาอย่างแน่นอน!!!นี่เป็นความคิดแรกของเขา"เอาล่ะ ฉันเห็นแก่นาย จะรอจนถึงเที่ยง!!!"หลังจากที่หน้าบากพูดจบก็นั่งลง คนอื่นก็นั่งตามไปด้วยเซียวพ่อจวินถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลินตงบอกเขาล่วงหน้าว่าเขาจะมาถึงวันนี้หวังว่านายน้อยหลินจะมาทันเวลามาถึงเที่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 335
"พวกนายอยากไม่เกรงใจใคร???"เสียงดังขึ้นในห้องโถงที่กว้างขวาง!!!ทุกคนมองตามเสียงนั้นและเห็นชายหนุ่มสวม เห็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งสวมหน้ากากเงินครึ่งหน้ายืนอยู่ที่ประตูห้องโถงในที่สุดนายน้อยหลินก็มาทันพวกเซียวพ่อจวินสามคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลัวซาลืมตาขึ้นและมองไปที่ร่างที่ประตู ไม่รู้สึกถึงรัศมีของบุคคลที่แข็งแกร่งจากตัวเขาเลย"นายเป็นใคร? หาเรื่องตาย?" หน้าบากมองไปที่หลินตงและด่าว่า"ปากเหม็นจริง ๆ!!! ตบปาก!!!"หลินตงเพิ่งพูดจบ"เพียะ!!!"เสียงหนึ่งดังขึ้นในห้องโถงทุกคนเห็นแต่หน้าบากใบหน้าครึ่งหนึ่งบวมแล้วคนอยู่ไหน???ทุกคนมองไปรอบ ๆ จึงพบว่าหลินตงกำลังนั่งอยู่ในที่นั่งของเซียวพ่อจวินแล้ว และเซียวพ่อจวิ ก็ยืนอยู่ข้างหลังเขานี่? ? ?เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น???ทุกคนงงกันหมด!!!ได้ยินเพียงประโยคเดียวว่า "ปากเหม็นจริง ๆ! ตบปาก!" ใบหน้าของหน้าบากก็บวมขึ้นและชายสวมหน้ากากเมื่อกี้ยังอยู่ที่ประตู ตอนนี้ได้นั่งที่นั่งหลักแล้วความเร็วนี้???เป็นสิ่งที่คนทำออกมาได้???หน้าบากในขณะนี้ยังปิดหน้าด้วยมือหนึ่ง มองไปที่หลินตงซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งหลักด้วยสายตาที่น่าหวาดกลัว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 336
แค่ร่างกายของหลินตงถึงขีดจำกัดเหนือมนุษย์ก็เทียบเท่ากับจุดสูงสุดของรายการมังกรแล้ว ควบคู่ไปกับขีดจำกัดของพลังจิตวิญญาณ ความแข็งแกร่งของเขาได้แซงหน้าจุดสูงสุดของรายการมังกรไปแล้ว และก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่งอย่าดูถูกก้าวเล็ก ๆ นี้ มันแสดงถึงอีกระดับหนึ่งแล้ว ขอบเขตที่เหนือกว่ารายการมังกร แต่อยู่ห่างจากระดับถัดไปอีกครึ่งก้าวนี่เป็นอาณาจักรที่หลายคนที่อยู่ในระดับสูงสุดของรายการมังกรใฝ่ฝันเพราะเมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว การก้าวข้ามด่านต่อไปก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นพลังนี้ถูกปล่อยออกมาด้วยกำลังทั้งหมดของเขาห้องโถงอาคารทั้งหมดสั่นสะเทือนเล็กน้อยทุกคนในห้องโถงถูกหลินตงตั้งเป็นเป้าหมายในการกดดัน ทุกคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกแช่แข็งในก้อนน้ำแข็งทันทีไม่เพียงแต่ร่างกายจะหนาวเย็นเท่านั้น แม้แต่ขยับนิ้วก็ทำไม่ได้ด้วยซ้ำนี่เป็นการปราบปรามสองเท่าทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ ในขณะนี้พวกเขาเผชิญหน้ากับหลินตง เหมือนพวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูตามธรรมชาติในห่วงโซ่อาหาร พวกเขาไม่สามารถเกิดความคิดที่จะต่อต้านได้เลยในวงการศิลปะการต่อสู้ แม้ว่าพลังจะแข็งแกร่งกว่าคู่ต่อสู้มาก แต่ก็ไม่เคยเกิดเหตุการ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 337
"ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้!!!" หลัวซาตอบอย่างกัดฟัน"เล่าสิ!!!"หลังจากหลินตงฟังเรื่องของหลัวซาจบ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมองเขาสูงเล็กน้อยลูกคนรวยที่มีชีวิตดีมาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่ถูกกองทหารรับจ้างกระหายเลือดปล้นฆ่า เพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ เขามาที่ดินแดนวุ่นวายเพียงลำพัง สิบกว่าปีถึงเติบโตมาถึงจุดนี้ระหว่างนี้ได้ผ่านอันตรายเป็นตายมามากแค่ไหน เกรงว่าจะมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้คนแบบนี้สมควรได้รับความชื่นชมจากเขาจริง ๆนี่ไม่เกี่ยวข้องกับความแข็งแกร่ง!!!แต่เป็นจิตวิญญาณ!!!"ได้เลย!!!" หลินตงกล่าวเรื่องแบบนี้เขาไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ ตราบใดที่ผลลัพธ์ยังเหมือนเดิม กระบวนการไม่สำคัญเขาไม่มีความแค้นกับจอมทรราชย์ ฆ่าเขาเพียงเพื่อให้ตระกูลจางสูญเสียเครื่องมือปกป้องนี้ไป เพื่อลงมือกับตระกูลจางเพราะฉะนั้นสุดท้ายแล้วจอมทรราชย์จะตายด้วยมือใครก็เหมือนกันและจอมทรราชย์นี้ดูเหมือนจะเป็นคนที่ทำสิ่งชั่วร้ายมากมายจริง ๆ แล้ววงการทหารรับจ้างก็ไม่ได้เป็นคนชั่วทั้งหมด ทหารรับจ้างหลายคนรับหน้าที่เหมือนบอดี้การ์ดเพื่อปกป้องนายจ้างให้ปลอดภัยเช่นเดียวกับทีมเล็ก ๆ ของเซียวพ่อจวินที่เคยทำ"ข
Latest chapter
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 406
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 405
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 404
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 403
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 402
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 401
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 400
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 399
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 398
