Share
บทที่ 334
Related chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 335
"พวกนายอยากไม่เกรงใจใคร???"เสียงดังขึ้นในห้องโถงที่กว้างขวาง!!!ทุกคนมองตามเสียงนั้นและเห็นชายหนุ่มสวม เห็นเพียงชายหนุ่มคนหนึ่งสวมหน้ากากเงินครึ่งหน้ายืนอยู่ที่ประตูห้องโถงในที่สุดนายน้อยหลินก็มาทันพวกเซียวพ่อจวินสามคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลัวซาลืมตาขึ้นและมองไปที่ร่างที่ประตู ไม่รู้สึกถึงรัศมีของบุคคลที่แข็งแกร่งจากตัวเขาเลย"นายเป็นใคร? หาเรื่องตาย?" หน้าบากมองไปที่หลินตงและด่าว่า"ปากเหม็นจริง ๆ!!! ตบปาก!!!"หลินตงเพิ่งพูดจบ"เพียะ!!!"เสียงหนึ่งดังขึ้นในห้องโถงทุกคนเห็นแต่หน้าบากใบหน้าครึ่งหนึ่งบวมแล้วคนอยู่ไหน???ทุกคนมองไปรอบ ๆ จึงพบว่าหลินตงกำลังนั่งอยู่ในที่นั่งของเซียวพ่อจวินแล้ว และเซียวพ่อจวิ ก็ยืนอยู่ข้างหลังเขานี่? ? ?เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น???ทุกคนงงกันหมด!!!ได้ยินเพียงประโยคเดียวว่า "ปากเหม็นจริง ๆ! ตบปาก!" ใบหน้าของหน้าบากก็บวมขึ้นและชายสวมหน้ากากเมื่อกี้ยังอยู่ที่ประตู ตอนนี้ได้นั่งที่นั่งหลักแล้วความเร็วนี้???เป็นสิ่งที่คนทำออกมาได้???หน้าบากในขณะนี้ยังปิดหน้าด้วยมือหนึ่ง มองไปที่หลินตงซึ่งนั่งอยู่บนที่นั่งหลักด้วยสายตาที่น่าหวาดกลัว
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 336
แค่ร่างกายของหลินตงถึงขีดจำกัดเหนือมนุษย์ก็เทียบเท่ากับจุดสูงสุดของรายการมังกรแล้ว ควบคู่ไปกับขีดจำกัดของพลังจิตวิญญาณ ความแข็งแกร่งของเขาได้แซงหน้าจุดสูงสุดของรายการมังกรไปแล้ว และก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่งอย่าดูถูกก้าวเล็ก ๆ นี้ มันแสดงถึงอีกระดับหนึ่งแล้ว ขอบเขตที่เหนือกว่ารายการมังกร แต่อยู่ห่างจากระดับถัดไปอีกครึ่งก้าวนี่เป็นอาณาจักรที่หลายคนที่อยู่ในระดับสูงสุดของรายการมังกรใฝ่ฝันเพราะเมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว การก้าวข้ามด่านต่อไปก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นพลังนี้ถูกปล่อยออกมาด้วยกำลังทั้งหมดของเขาห้องโถงอาคารทั้งหมดสั่นสะเทือนเล็กน้อยทุกคนในห้องโถงถูกหลินตงตั้งเป็นเป้าหมายในการกดดัน ทุกคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกแช่แข็งในก้อนน้ำแข็งทันทีไม่เพียงแต่ร่างกายจะหนาวเย็นเท่านั้น แม้แต่ขยับนิ้วก็ทำไม่ได้ด้วยซ้ำนี่เป็นการปราบปรามสองเท่าทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ ในขณะนี้พวกเขาเผชิญหน้ากับหลินตง เหมือนพวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูตามธรรมชาติในห่วงโซ่อาหาร พวกเขาไม่สามารถเกิดความคิดที่จะต่อต้านได้เลยในวงการศิลปะการต่อสู้ แม้ว่าพลังจะแข็งแกร่งกว่าคู่ต่อสู้มาก แต่ก็ไม่เคยเกิดเหตุการ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 337
"ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้!!!" หลัวซาตอบอย่างกัดฟัน"เล่าสิ!!!"หลังจากหลินตงฟังเรื่องของหลัวซาจบ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมองเขาสูงเล็กน้อยลูกคนรวยที่มีชีวิตดีมาตั้งแต่เด็ก เพราะพ่อแม่ถูกกองทหารรับจ้างกระหายเลือดปล้นฆ่า เพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ เขามาที่ดินแดนวุ่นวายเพียงลำพัง สิบกว่าปีถึงเติบโตมาถึงจุดนี้ระหว่างนี้ได้ผ่านอันตรายเป็นตายมามากแค่ไหน เกรงว่าจะมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้คนแบบนี้สมควรได้รับความชื่นชมจากเขาจริง ๆนี่ไม่เกี่ยวข้องกับความแข็งแกร่ง!!!แต่เป็นจิตวิญญาณ!!!"ได้เลย!!!" หลินตงกล่าวเรื่องแบบนี้เขาไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ ตราบใดที่ผลลัพธ์ยังเหมือนเดิม กระบวนการไม่สำคัญเขาไม่มีความแค้นกับจอมทรราชย์ ฆ่าเขาเพียงเพื่อให้ตระกูลจางสูญเสียเครื่องมือปกป้องนี้ไป เพื่อลงมือกับตระกูลจางเพราะฉะนั้นสุดท้ายแล้วจอมทรราชย์จะตายด้วยมือใครก็เหมือนกันและจอมทรราชย์นี้ดูเหมือนจะเป็นคนที่ทำสิ่งชั่วร้ายมากมายจริง ๆ แล้ววงการทหารรับจ้างก็ไม่ได้เป็นคนชั่วทั้งหมด ทหารรับจ้างหลายคนรับหน้าที่เหมือนบอดี้การ์ดเพื่อปกป้องนายจ้างให้ปลอดภัยเช่นเดียวกับทีมเล็ก ๆ ของเซียวพ่อจวินที่เคยทำ"ข
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 338
"วันนี้ฉันได้กับกัปตันกองทหารรับจ้างเปลวไฟแล้ว แข็งแกร่งมาก!!!" หลัวซากล่าว"แข็งแกร่งขนาดไหน???""ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะต่อต้านต่อหน้าเขาเลย น่าจะเกินจุดสูงสุดแล้ว ผ่านก้าวเล็ก ๆ นั้นไปแล้ว"อะไรนะ???ทุกคนมองดูหลัวซาด้วยความตกตะลึงพวกเขาเข้าใจโดยธรรมชาติว่าหลัวซาหมายถึงอะไรแต่สิ่งนี้จะเป็นไปได้ยังไง???กัปตันกองทหารรับจ้างที่จัดตั้งขึ้นใหม่กลับเป็นยอดฝีมือเหนือจุดสูงสุด!ใครจะเชื่อ? ? ?ไม่มีใครเชื่อ!!!แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ถึงระดับนั้น แต่พวกเขาติดตามหลัวซามาเป็นเวลาหลายปีและรู้ว่าก้าวเล็ก ๆ นั้นเป็นเรื่องยากเพียงใดจุดสูงสุดของรายการมังกรมีไม่มาก แต่ในบรรดาฐานคนหลายหมื่นล้านคนทั่วโลก ก็มีไม่น้อย แต่คนที่ก้าวข้ามก้าวเล็ก ๆ นั้นจริง ๆ นั้นหายากอย่างแน่นอนเพราะเมื่อก้าวข้ามจุดนั้นไป จะทะลุขอบเขตในตำนานนั้นก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นจอมทรราชย์ในฐานะยอดฝีมืออันดับหนึ่งรายการมังกร ก็อยู่แค่ระดับรายการมังกรเท่านั้นหากกัปตันเปลวไฟก้าวไปถึงขั้นนั้นจริง ๆ เขาก็ไม่ได้อยู่ในขอบเขตของรายการมังกรอีกต่อไปถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ๆ จอมทรราชย์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกัปตันเปลวไฟแน่นอน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 339
พลังแข็งแกร่ง ไม่หยิ่งผยอง ยกเว้นเวลาปฏิบัติภารกิจจะเข้มงวดหน่อย ปกติทุกคนสามารถทำงานร่วมกันได้และพวกเขาก็เข้าใจว่าการปฏิบัติภารกิจที่เข้มงวดนั่นคือความรับผิดชอบต่อชีวิตของทุกคนหลังจากหลัวซาพูดโน้มน้าวทุกคนแล้ว ก็พาคนออกไปเขายังต้องไปรวบรวมคนให้มากขึ้นเพื่อโจมตีมุมมืดแม้ว่าจอมทรราชย์จะมีกัปตันจัดการ แต่ก็ยังมียอดฝีมือมากมายในกระหายเลือด ความแข็งแกร่งในปัจจุบันไม่เพียงพอเลยหลินตงบอกเขาตอนเขากำลังจะออกมาว่าสามารถจ้างกองทหารรับจ้างขนาดใหญ่หลายกองมาช่วยได้ในราคาสูง ตราบใดที่จอมทรราชย์มีคนจัดการ เชื่อว่าพวกเขาจะไม่ละทิ้งโอกาสที่ดีนี้ที่สามารถหาเงินและมีชื่อเสียงได้เขาก็รู้สึกว่าวิธีนี้เป็นวิธีที่ดีมาก เตรียมจะไปติดต่อทหารรับจ้างขนาดใหญ่หลายกองร้อย ดูว่าจะสามารถโน้มน้าวพวกเขาได้หรือไม่หลังจากที่หลัวซาจากไปแล้ว พวกเซียวพ่อจวินสามคนก็เดินเข้ามา"นายน้อยหลิน!""นายน้อยหลิน!""นายน้อยหลิน!"พวกเขาทั้งสามเรียกพร้อมกัน"ช่วงนี้ลำบากพวกคุณแล้ว!" หลินตงกล่าว"ลำบากก็ไม่ลำบากหรอกครับ แต่ถ้าคุณยังไม่มาอีก พวกเราคงรับมือไม่ไหวแล้วจริง ๆ ทหารรับจ้างเหล่านี้เป็นนักเลงเก่า ความแข็งแกร่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 340
ดินแดนแห่งความวุ่นวายเคยเป็นประเทศที่มีอำนาจมาก แม้ว่าจะไม่ดีเท่ากับสองอาณาจักรต้าเซี่ยและอินทรี แต่ก็ยังแข็งแกร่งกว่าประเทศอื่น ๆ มากเนื่องจากประเทศนี้มีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์เกินมาก จึงถูกรัฐอินทรีสอดแนมมาเป็นเวลานาน แต่ด้วยข้อจำกัดของต้าเซี่ย ทำให้รัฐอินทรีไม่กล้าที่จะทำอะไรชัดเจนเกินไป ได้แต่เริ่มต้นจากภายในเท่านั้นหลังจากถูกรัฐอินทรีสอดแนมมานานหลายปี ในที่สุดประเทศก็ถูกแบ่งแยกจากภายใน เมื่อรัฐอินทรีต้องการยึดทรัพยากรของประเทศนี้ก็ถูกต้าเซี่ยขัดขวางต้าเซี่ยจะไม่อนุญาตให้รัฐอินทรีเพิ่มความแข็งแกร่งอีกต่อไปแน่นอน จักรวรรดิใหญ่ทั้งสองจำกัดซึ่งกันและกัน ซึ่งทำให้กองทหารรับจ้างมีโอกาสอย่างมากเมื่อเวลาผ่านไป สถานที่แห่งนี้จึงกลายเป็นดินแดนของทหารรับจ้าง และแม้แต่ประเทศเล็ก ๆ โดยรอบก็ยังส่งผู้คนที่ปลอมตัวเป็นทหารรับจ้างไปแย่งชิงทรัพยากรที่นี่จึงกลายเป็นสถานที่ที่วุ่นวายที่สุดในโลกรูปแบบจะคล้ายกับอำนาจของชนเผ่า กลุ่มทหารรับจ้างขนาดใหญ่เทียบเท่ากับชนเผ่าขนาดใหญ่ ครอบครองพื้นที่ที่มีทรัพยากรมากมาย กลุ่มทหารรับจ้างขนาดเล็กเทียบเท่ากับชนเผ่าขนาดเล็ก ครอบครองพื้นที่ที่มีทรัพยากรค่อน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 341
หลินตงหาโรงแรมที่ตกแต่งค่อนข้างดีเพื่อพัก ยังมีเวลาอีกหนึ่งสัปดาห์ เขาเตรียมที่จะพักที่นี่ เนื่องจากเขาไม่ใช่ทหารรับจ้างและยังไม่ชินกับวิถีชีวิตของพวกเขาสภาพโรงแรมไม่เลว แต่ราคาแพงไปหน่อย แน่นอนว่าหลินตงไม่สนใจเรื่องนี้ เงินเป็นเพียงตัวเลขสำหรับเขาคนที่สามารถพักโรงแรมแบบนี้ได้มักจะเป็นผู้บริหารระดับสูงของกองทหารรับจ้างขนาดกลาง หรือบุคคลที่มีอำนาจบางคน เพราะพวกเขามีรายได้เยอะ จึงจะสนับสนุนการบริโภคของพวกเขาที่นี่ได้"ตึ้งตึ้งตึ้ง!!!"หลังจากเข้าไปในห้องพักของโรงแรมได้ไม่นานก็มีเสียงเคาะประตูหลินตงเปิดประตู ก็เห็นสาวสวยผมบลอนด์นุ่งน้อยห่มน้อยยืนอยู่หน้าประตู"คุณผู้ชาย! ต้องการบริการไหมคะ?"เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนต้าเซี่ย น่าจะเป็นคนจากประเทศเล็ก ๆ รอบ ๆ แต่พูดภาษาต้าเซี่ยได้อย่างคล่องแคล่วในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่ หลินตงรู้ดีว่าบริการที่หมายถึงคืออะไร แต่เขาไม่สนใจแม้แต่สาวสวยอย่างหานชือหยุนเขาก็ยังอดทนได้ นับประสาอะไรกับผู้หญิงสำส่อนแบบนี้เขาไม่อยากครั้งแรกของตัวเองให้กับผู้หญิงแบบนี้"ไม่ต้องการ! ขอบคุณ!" หลินตงตอบพูดจบเขาก็เตรียมปิดประตูแต่ประตูกับถูกอีกฝ่าย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 342
ในตอนเย็น หลินตงออกจากโรงแรมโรงแรมที่นี่ไม่ได้เตรียมอาหารไว้ผู้เข้าพักต้องจัดการอาหารสามมื้อต่อวันด้วยตนเองหลินตงหาร้านอาหารแห่งหนึ่ง และเตรียมตัวกลับโรงแรมหลังจากรับประทานอาหารเสร็จ แต่ระหว่างทางกลับเห็นบาร์อยู่ข้าง ๆ - บาร์ลั่วเค่อเขารู้สึกว่าตัวเองกลับไปก็ไม่มีอะไรทำ จึงเดินเข้าไปบาร์ใหญ่มากและมีเสียงดัง!เด็กผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยหลายคนเต้นอยู่บนเวที ในขณะที่ผู้คนนับไม่ถ้วนคำรามและตะโกนอยู่ด้านล่างหลินตงไปที่ชั้นสองเพื่อหาที่นั่งลงและมองดูฝูงชนที่บิดร่างกายอย่างบ้าคลั่งในฟลอร์เต้นรำชั้นล่าง พวกเขาดูเหมือนกำลังปลดปล่อยความกดดันของตัวเองไม่นานก็มีพนักงานเดินเข้ามา"คุณผู้ชาย! ไม่ทราบว่าคุณต้องการสั่งอะไรไหม?""มีเหล้าอะไรขึ้นชื่อให้ผมสองแก้ว!" หลินตงกล่าว"ได้ครับ! คุณผู้ชายกรุณารอสักครู่ครับ!"พนักงานพูดจบก็ออกไปไม่นานหลังจากนั้นเหล้าห้าสีสันสองแก้วก็ถูกเสิร์ฟหลินตงกำลังดื่มในขณะที่มองดูฝูงชนชั้นล่างที่ปลดปล่อยด้วยวิธีนี้เขาเพลิดเพลินกับช่วงเวลาแบบนี้เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆในบาร์มีคนเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆชั้นสองที่เมื่อกี้ยังว่างอยู่ ตอนนี้เต็มไปด้วยคนแล้ว
Latest chapter
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 406
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 405
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 404
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 403
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 402
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 401
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 400
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 399
- ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 398
