Share
บทที่ 477
Related chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 478
“เจ้าไม่ชอบหรือ?” เขาถามอย่างตะลึงงัน และยังกางแขนออก ตั้งใจหมุนรอบตัวต่อหน้านางหนึ่งรอบ นี่เป็นชุดใหม่ของเขา ยังไม่เคยใส่เลยหมุนอีกรอบชมเขาหน่อยมันจะตายหรือ?หมุนอีกรอบเขารู้สึกว่าตนเองดูดีมาก มีราศีมาก หล่อเหลารวยเงิน มีสถานะ มีตำแหน่ง ขอแค่เป็นผู้หญิงไม่มีใครสามารถต้านทานเสน่ห์ของเขาหมุนอีกรอบ…อวิ๋นอิง “...”รู้สึกเพียงเขาเหมือนลูกข่าง หมุนไปหมุนมาอยู่ตรงนั้น ราวกับคนบ้าไม่ถูกเหตุใดนางต้องคุยกับคนบ้า?นางจะตั้งใจฝึกยุทธ์ เพิ่มศักยภาพของตนเอง พิสูจน์ความแข็งแกร่ง ตระหนักถึงคุณค่าตนเอง จึงจะ…สามารถแก้แค้นให้ท่านแม่นางเม้มมุมปากเล็กน้อย มองเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาซับซ้อนเขาร่าเริงมาก จิตใจดีมาก น่ารักมาก แต่…พวกเขาไม่ใช่มนุษย์โลกเดียวกันนางกำกระบี่ในมือแน่น ข่มอะไรบางอย่างเงียบๆ แล้วปล่อยมืออย่างเงียบๆ หมุนกายเดินจากไป ตั้งแต่เริ่มจนจบไม่พูดอะไรสักคำ“เอ๋?”“อวิ๋นอิง! อวิ๋นอิง รอข้าด้วย!”“เจ้าอย่าไปสิ พวกเรามาเล่นด้วยกันเถอะ! ข้ารู้สถานที่สนุกๆ เยอะเลย เจ้าต้องชอบแน่นอน!”“อวิ๋นอิง!”คนหนึ่งไป คนหนึ่งไล่ตามเขาไล่ตามเหมือนตั๊กแตน กระโดดซ้ายกระโดดขวารอ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 479
เขากับผู้หญิงแปลกหน้าคนหนึ่งหารือเรื่องสำคัญอะไรบางอย่างในห้อง และยังให้นางฟังไม่ได้?เมื่อก่อนเขาไม่เคยเป็นเช่นนี้ฉู่เชียนหลีเงยหน้า สายตามองข้ามหานเฟิง จ้องประตูบานที่ปิดสนิท ถามโดยตรง“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร?”หานเฟิงชะงักเล็กน้อย รู้สึกว่าพระชายาอาจเข้าใจผิด เขารีบกล่าว“พระชายา นางเป็นแค่คนไม่สำคัญคนหนึ่ง! หารือเรื่องสำคัญกับนายท่าน นอกจากนี้ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ! ท่านอย่าคิดมาก นายท่านไม่ใช่คนเช่นนั้น!”ส่วนเนื้อหาที่หารือ เขาก็ไม่รู้เช่นกัน“พระชายา ท่านน่าจะเชื่อใจนายท่านกระมัง?” เขาทำหน้ายิ้มแย้มอย่างคาดหวัง ยิ้มจนเผยให้เห็นฟันขาวทั้งสองแถวฉู่เชียนหลีเหลือบมองท่าทางที่ยิ้มแย้มของเขา ทันใดนั้น แสร้งยิ้มเผยให้เห็นใบหน้ายิ้มที่ ‘เป็นมิตร’ ‘อ่อนโยน’ ‘หวานแหวว’“หานเฟิง นี่เจ้าพูดอะไรของเจ้า? เขาบาดเจ็บสาหัสเช่นนั้น ยังไม่ลืมที่จะจัดการเรื่องงาน หรือข้าจะโกรธ? หรือในสายตาเจ้า ข้าเป็นคนประเภทไม่มีเหตุผล?”ยิ้มแย้ม อ่อนโยนจนแทบสามารถบีบเค้นน้ำออกมาหานเฟิงได้ยินคำนี้ แอบถอนหายใจอย่างโล่งอกไม่โกรธก็ดี…ตั้งแต่ครั้งก่อนหลังทำกระเป๋าเงินของเยว่เอ๋อร์สกปรก เยว่เอ๋อร์
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 480
เซียวจือฮว่าเม้มปาก ตอนที่สะบัดแขนเสื้อกำลังจะเดินจากไป มีเสียงหัวเราะที่อ่อนโยนของผู้หญิงดังขึ้นจากข้างหลัง“คิดว่าท่านนี้ก็คือเพื่อนตั้งแต่วัยเด็กของอ๋องเฉิน คุณหนูเซียวกระมัง?”ฝีเท้านางชะงัก หันกลับไปมองภายในห้อง มีหญิงงามวัฒนธรรมต่างถิ่นคนหนึ่งเดินออกมา รูปร่างเค้าโครงของนางชัดเจน อวัยวะสัมผัสทั้งห้าลึกล้ำ รูปร่างสูง แต่งตัวสะดุดตา ใบหน้าที่สวยงามนั่น ทำให้เห็นแค่ปราดเดียวก็ไม่สามารถลืมนางสวยกว่าฉู่เชียนหลีพันเท่า หมื่นเท่าจริงๆ นะผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัวข้างกายอ๋องเฉิน หาใช่คนที่ฉู่เชียนหลีสามารถชนะหรือ?ครั้งหนึ่ง ฉู่เชียนหลีชนะนาง ตอนนี้ มีศัตรูตัวฉกาจคนหนึ่งมา เกรงว่าอีกไม่นาน ฉู่เชียนหลีก็จะได้ลิ้มรสความพ่ายแพ้แล้ว!เซียวจือฮว่าพลางวางแผนในใจ แค่คิดถึงภาพนั้น ก็รู้สึกหายแค้นแล้ว นางแอบหัวเราะอย่างเย็นชา บนใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้มที่สง่างาม“เจ้าคือ…”“ข้าชื่ออูหนู มาจากเหมียวเจียงอันห่างไกล” ผู้หญิงคนนั้นเดินออกมา เครื่องเงินบนร่างกายกระทบกัน เสียงใสไพเราะดังชัดเจน เครื่องเงินอันประณีตสะท้อนแสงภายใต้ดวงอาทิตย์ ขับผิวที่เรียบเนียนของนางให้ขาวเหมือนหิมะ ไม่ต้องพูดถึงว่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 481
ความผิดร้ายแรง ถูกตีตราไว้บนศีรษะฉู่หงหลวนทันทีสาวใช้ไฉ่เตี๋ยรีบวิ่งเข้ามากล่าวอธิบาย “พระชายารัชทายาท ไม่ใช่เช่นนี้นะเจ้าคะ! เมื่อครู่คุณหนูของบ่าวไม่ได้แตะต้ององค์หญิงซือเอ๋อร์เลย นางล้มเอง…”“ข้ากำลังพูด เจ้ามีสิทธิ์พูดแทรกตั้งแต่เมื่อไร!”“อ๊า!”พระชายารัชทายาทเหวี่ยงหลังมือออกไปอย่างแรง ตบจนไฉ่เตี๋ยเซไปชนโต๊ะพลิกคว่ำ จาน อาหาร ชุดน้ำชาและอื่นๆ ตกกระจายเกลื่อนพื้นเฟิงเจิ้งซือหลบอยู่ในอ้อมกอดของมารดา ดวงตาที่เบิกกว้างกะพริบปริบๆ มองไปทางฉู่หงหลวนอย่างมีเจตนาร้ายยื่นมือออกไปชี้“ท่านแม่ นางตีข้า ข้าจะบอกเสด็จปู่ จะเอาชีวิตสุนัขนาง!”ฉู่หงหลวนเม้มมุมปาก “ข้าไม่ได้ทำ”นางไม่ยอมรับ “เมื่อครู่เข้าไม่ได้แตะ…”เพียะ!พระชายารัชทายาทเหวี่ยงฝ่ามือออกไปโดยตรง “บังอาจ!”“ความหมายของเจ้าคือ เด็กห้าขวบโกหกหรือ?” นางกล่าวด้วยความโกรธ “ซือเอ๋อร์เป็นองค์หญิง สถานะสูงศักดิ์ แม้เจ้าเป็นลูกสาวของอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายฉู่ แต่ก็เป็นแค่ข้าราชบริพาร เป็นสุนัขรับใช้ตัวหนึ่งของราชวงศ์เท่านั้น เจ้าใจกล้ายิ่งนัก!”เสียงที่โกรธเคืองและดุร้ายดังขึ้นเรื่อยๆชี้ชัดความผิดร้ายแรงโดยตรงฉู่หงหลวนถ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 482
“ซือเอ๋อร์ พวกเราไป!”พระชายารัชทายาทหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งออกจากแขนเสื้อ พลางเช็ดสองมือ หลังจากเช็ดจนสะอาดแล้ว โยนใส่หน้าฉู่หงหลวน จับมือเล็กๆ ของเฟิงเจิ้งซือคนทั้งกลุ่มจากไป“คุณหนู!”ในที่สุดไฉ่เตี๋ยที่ถูกจับกดไว้ก็ได้รับอิสรภาพ นางกระโจนเข้ามาพร้อมกับเสียงร้องไห้“คุณหนู ท่านเลือดออกแล้ว…ว้าย…เลือดเยอะมาก…พระชายารัชทายาททำเกินไปแล้ว! นางรังแกท่านเช่นนี้ได้อย่างไร!”“รัชทายาทรักท่านเช่นนั้น นางกล้า…”ใบหน้า มือ เสื้อผ้าของฉู่หงหลวน แทบไม่มีที่ใดอยู่ในสภาพสมบูรณ์ สะบักสะบอมมากนางอดทนต่อความเจ็บปวดทั่วร่าง ใช้มือที่เปื้อนเลือด เก็บหนังสือปลดขึ้นอย่างสั่นเทา เปิดออกข้างในมีตราประทับส่วนตัวของรัชทายาท หนังสือปลดฉบับนี้มีผลหากรัชทายาทสู้อ๋องเฉินไม่ได้ ถึงเวลา นางอาศัยหนังสือปลดฉบับนี้ สามารถเลี่ยงความสัมพันธ์กับจวนรัชทายาทหากรัชทายาทชนะอ๋องเฉิน อาศัยความรักที่รัชทายาทมีต่อนาง และเรื่องที่นางได้รับบาดเจ็บ สามารถแว้งไปกัดพระชายารัชทายาท ไม่แน่อาจสามารถทำให้รัชทายาทปลดพระชายารัชทายาท แต่งตั้งนางแทนไม่ว่าจะรุกหรือรับก็ทำได้นางพับหนังสือปลด ใส่เข้าไปในอกอย่างระมัดระวั
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 483
ในเวลาเดียวกัน นอกเมือง ในจุดที่ลับตาห่างออกไปหลายเมตรกลางดึก มืดมิดในความมืด กระโจมเป็นหลังๆ ผุดขึ้นจากพื้นดิน เหล่าทหารถืออาวุธ ยืดอกเชิดหน้า สามก้าวยืนหนึ่งคน ท่าทางที่เงียบสงัดและน่าเกรงขามนั่น สะท้อนให้ป่าในคืนที่มืดมิด แลดูขึงขังเป็นพิเศษ“รายงาน…”ทันใดนั้น องครักษ์ลับคนหนึ่งคนหนึ่งวิ่งเข้ากระโจมหลังหนึ่ง ฝีเท้ายุ่งเหยิง สีหน้าร้อนใจ“นาย นายท่าน แย่แล้ว…ราย รายงานจากจวน ช่วงบ่ายวันนี้ อูหนูเคยไปที่จวนรัชทายาท เข้าห้องหนังสือของท่าน หลังจากนั้น หลังจากนั้น…ก็ไปจวนอ๋องเฉิน…”“อะไรนะ?!”บนเก้าอี้หลัก เฟิงเจิ้งอวี้ลุกขึ้นฉับพลัน สีหน้าเปลี่ยนไปโดยตรงอูหนู ห้องหนังสือ จวนอ๋องเฉิน…ทุกอย่างในห้องหนังสือล้วนเป็นความลับ! และยังมีสิ่งของหลายอย่างที่คนเห็นไม่ได้!อูหนูไปเข้ากับเฟิงเย่เสวียนแล้ว?บ้าจริง!หญ้าบนกำแพง[footnoteRef:1]! [1: หญ้าบนกำแพง เปรียบเปรยหญ้าที่คล้อยไปตามสายลม] สีหน้าเฟิงเจิ้งอวี้มืดมน จ้ององครักษ์ลับด้วยความโกรธ “เรื่องที่เกิดขึ้นตอนบ่าย ทำไมถึงเพิ่งรายงานตอนนี้!”“ไร้ประโยชน์!”พุ่งพรวดออกไปก็ถีบ ทำเอาองครักษ์ลับหน้าหงายกลิ้งสองตลบองครักษ์ลับไ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 484
นางชูมือยอมจำนน ยืนห่างออกไปหลายก้าวโดยดี แต่สายตาที่ยิ้มลึกนั่นจับจ้องมาที่เฟิงเย่เสวียนตลอด ไม่เพียงไม่ถ่อมตน กลับยิ่งดูสนใจมากขึ้นอูหนูออกไปเฟิงเย่เสวียนเก็บมีด โยนไปที่โต๊ะเล็กๆ ข้างเตียง แล้วคว้าจอกเหล้าขึ้นในแววตา มีประกายที่เหี้ยมโหด “พี่ใหญ่ ท่านต้องชอบของขวัญที่ข้าเตรียมไว้ให้ท่านอย่างพิถีพิถันนะ!”เงยหน้า เหล้าลงท้อง เผ็ดร้อนมาก และทำให้แผลที่ท้องชา ไม่เจ็บเลยสักนิด แต่ก็ยังไม่สามารถลุกขึ้นยกจอกเหล้า “ใครก็ได้!”หานเฟิงวิ่งเข้ามา “นายท่าน”“พระชายาล่ะ?”“พระชายาไปเดินตลาดแล้วขอรับ ตอนนี้ยังไม่กลับมา”เฟิงเย่เสวียนขมวดคิ้ว กวาดมองท้องฟ้านอกหน้าต่างแวบหนึ่ง นี่ก็ดึกมากแล้ว เวลานี้ยังเดินตลาด? ไม่ควรเป็นห่วงสามีที่รักที่บาดเจ็บสาหัส นอนอยู่บนเตียง ขยับตัวไม่ได้เสียหน่อยหรือ?“พระชายากลับมาแล้วบอกข้าด้วย”“ขอรับ!”นอนลง หลับตา ทว่ากระปรี้กระเปร่ามาก ไม่ว่าจะนอนอย่างไรก็นอนไม่หลับ ระหว่างยามว่าง รู้สึกเบื่อหน่ายก็เริ่มทำท่าออกกำลังกายที่ฉู่เชียนหลีสอนขยับแขน ขยับขา แกว่งคอ จะไม่เป็นบ้าหลังจากทำหลายรอบ เหมือนสบายขึ้นเล็กน้อยยามจื่อ[footnoteRef:1] [1: ยามจื่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 485
“นายท่าน ท่านใจเย็นๆ ก่อน! พระชายารักท่านมากนะขอรับ ไม่ว่าจะทำอะไร ในใจก็มีท่านเสมอ” หานเฟิงรีบกล่าวปลอบใจ“อย่างเช่นเรื่องของหอบำเรอชิงเฟิง นางไม่เพียงไถ่ตัวชายรับใช้ข้างกายให้ตัวเองหนึ่งคน ยังได้ไถ่ตัวชายรับใช้ข้างกายให้ท่านอีกคนด้วย เอาใจใส่มากเลยใช่ไหมล่ะ?”เฟิงเย่เสวียน “?”พลันหายใจไม่ทัน สองมืออ่อนแรง หมดสติไปโดยตรง“นายท่าน! ท่านไม่เป็นอะไรกระมัง?”“นายท่าน!”เฟิงเย่เสวียนไม่รู้ว่าตนเองไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้ แต่ว่าพลางหักนิ้ว พลางครุ่นคิด เหมือนเขาจะไม่ได้ทำอะไรผิดนะ ฉู่เชียนหลีโกรธอะไรเขา?เด็กผู้หญิงคนนี้ ชาติที่แล้วเป็นปลาปักเป้ากระมัง?พูดอะไรไม่ถูกใจนิดหน่อยก็ระเบิดหนามรอนางกลับมา จะต้องทำให้นางรู้ว่า ในบ้านนี้ใครใหญ่สุด!รุ่งเช้าระหว่างกึ่งหลับกึ่งตื่น ได้ยินเสียงที่คลุมเครือ…“แหม อวิ๋นอิงของเราเก่งจริงๆ ดูวิชากระบี่นี่ รูปร่างนี่ วีรสตรีผู้กล้าหาญชัดๆ ต่อไปคนที่ไม่ทนกระทืบ ไม่มีใครกล้าแต่งงานกับเจ้าแล้ว”“เยว่เอ๋อร์ฉลาดจริงๆ ขนมนี่ยิ่งทำยิ่งอร่อยแล้ว…”“อ๊ะ…”เฟิงเย่เสวียนค่อยๆ ตื่นขึ้น สมองวิงเวียนและหนักอึ้ง ยังรู้สึกมึนงงเล็กน้อย นอนนานเกินไป เสียเลือด
Latest chapter
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 568
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 567
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 566
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 565
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 564
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 563
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 562
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 561
- ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 560
