Share
บทที่ 122
Related chapter
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 123
เจียงหวานหว่านก้มลงและนั่งยอง ควานคลำหาทั่วทั้งตัวของนักฆ่าเหล่านั้นเมื่อเห็นนิ้วมืออันขาวนวลนั้นของเจียงหวานหว่านกำลังคลำหาไปทั่วทั้งตัวชายเหล่านั้น หรงซีก็เกิดอาการโกรธเกรี้ยวเป็นฟืนเป็นไฟทันที“หยุดเดี๋ยวนี้นะ”เจียงหวานหว่านได้ยินเช่นนี้ก็ขมวดคิ้วขึ้นด้วยความฉงนสงสัย ท่านอ๋องไม่ให้นางหา แต่นั่นมันเป็นเงินของนางนะ เพื่อเงินเหล่านี้น นางต้องเสี่ยงด้วยชีวิตหากไม่เอากลับ นางไม่สบายใจเป็นแน่หรงซีเห็นเจียงหวานหว่านหน้านิ่วคิ้วขมวดเช่นนี้ก็ถอนหายใจออกมาอย่างจนปัญญา“ออกมา”ทันทีที่สิ้นเสียงนี้ ร่างคนชุดดำสองคนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าหรงซี“เจ้านาย”หรงซีกล่าวเสียงขรึมว่า “ไปตามเก็บเงินเหล่านั้นมา”“ขอรับ”คนชุดดำสองคนนี้พลิกร่างนักฆ่าเหล่านี้ควานหาเงินแทนเจียงหวานหว่าน“ข้างล่างตีนเขาก็มี ข้าจะไปหา”สีหน้าของหรงซีเย็นชาลงมากอย่างเห็นได้ชัด “ไม่ต้อง ให้พวกเขาไปหาได้”ดวงตาของเจียงหวานหว่านลุกวาวขึ้นพลางกล่าว “ท่านอ๋อง ทั้งหมดมันหนึ่งแสนตำลึงเลยนะเพคะ”“เจ้าเอาเงินมากมายเช่นนั้นมาจากไหน?”เจียงหวานหว่านกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “สกุลเฉาให้ข้ามาเพื่อขอร้องให้ข้าช่วยรักษา
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 124
ฝูตงไม่เชื่อคำพูดของเจียงหวานหว่าน นางยืนกรานจะป้อนยาให้ท่านหญิงหลิงโหรว และขวางไม่ให้เจียงหวานหว่านเข้ามาใกล้ท่านหญิงเจียงหวานหว่านเห็นนางดึงดันเช่นนี้นางก็จนปัญญา หันหลังจะเดินจากไปฝูตงรู้สึกลำพองใจมากที่เห็นเจียงหวานหว่านเดินจากไปเช่นนี้ จากนั้นนางก็เตรียมจะป้อนยาให้ท่านหญิง“ช้าก่อน”หรงซียย่ำเท้าก้าวเดินเข้ามา และมีเจียงหวานหว่านที่เดินตามหลังมา“ท่านอ๋อง”ฝูตงนั่งลงทำความเคารพหรงซี“ห้ามขวางแม่นางเจียงในการรักษาท่านหญิงเด็ดขาด”ฝีมือการรักษาของเจียงหวานหว่านนั้นยอดเยี่ยมยิ่งนัก หากนางสามารถรักษาหลิงโหรวได้ นั่นจะเป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่ง“หากเกิดเรื่องขึ้น ข้ารับผิดชอบเอง”ฝูตงไร้หนทางที่จะขวางท่านอ๋องได้ คำพูดของนางไม่มีน้ำหนัก เพราะนางเป็นเพียงแค่สาวใช้คนหนึ่งเท่านั้น หรงซีเหลือบมองเจียงหวานหว่านคราหนึ่ง ก่อนจะหันหลังย่ำเท้าเดินออกไปฝูตงถอดอาภรณ์ของหลิงโหรวอย่างระมัดระวังไปถึงเอว“เริ่มรักษาเถอะ”เจียงหวานหว่านใช้เชือกสองเส้นมัดกับแขนเสื้อตัวเองและผูกปมเอาไว้ด้านหลัง“ประเดี๋ยวเจ้าอย่าได้ส่งเสียงดังนะ เงียบไว้”ฝูตงพยักหน้าเบา ๆ ในตอนที่หมอหลวงทำการฝังเข็ม น
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 125
“ท่านหญิงเพคะ แม้ว่าท่านอาจารย์จะไม่อยู่แล้ว แต่ก็ยังมียาลูกกลอนคืนชีพนะเพคะ ท่านหญิงจะไม่เป็นอันใดเพคะ”ท่านหญิงหลิงโหรวเอายาลูกกลอนคืนชีพออกมาเม็ดหนึ่ง อ้าปากและกลืนลงไป“ท่านหญิง ให้หมอหลวงตรวจสอบสักหน่อยดีกว่านะเพคะ”ฝูตงเอ่ยปากห้าม กลัวว่ายาของเจียงหวานหว่านจะเกิดปัญหาขึ้นเสียงเคาะประตูดังขั้น ฝูตงเดินไปเปิดประตู“ท่านหญิง องครักษ์ของท่านอ๋องอยู่หน้าประตู จะมาขอพบท่านหญิงเพคะ”“ให้เขาเข้ามา”ฝูตงดึงม่านเตียงลงมาหลังจากที่เทียนซูเข้ามาเขาก็โค้งทำความเคารพท่านหญิง ก่อนจะกล่าวว่า “ท่านหญิง ท่านอ๋องให้มาถามว่าท่านหญิงจะไปรักษาตัวที่เรือนซิ่งฮวาก่อนหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ รอให้ท่านอ๋องกลับมาท่านอ๋องจะไปส่งท่านหญิงกลับเมืองหลวงพ่ะย่ะค่ะ”“ก็ได้”เทียนซูเห็นท่านหยิงหลิงโหรวตอบรับ เขาจึงหันไปกล่าวกับเจียงหวานหว่านว่า “แม่นางเจียง ท่านอ๋องกำลังรอแม่นางอยู่ จะออกเดินทางแล้ว”เดิมทีเจียงหวานหว่านคิดว่าพวกเขาจะพักสักหนึ่งคืนก่อน นึกไม่ถึงเลยว่าจะรีบออกเดินทางเช่นนี้ท่านหญิงหลิงโหรวกล่าวด้วยความเป็นห่วงว่า “รักษาตัวด้วย”“ขอบพระทัยท่านหญิง กระหม่อมทูลลาพ่ะย่ะค่ะ”เจียงหวานหว่านโค้ง
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 126
รถม้าเคลื่อนเข้าไปในเขตเมือง เจียงหวานหว่านและหรงซีลงจากรถม้า และจ้างรถม้าธรรมดาที่ดูแล้วไม่สะดุดตาคันหนึ่งรีบเดินทางต่อเจียงหวานหว่านอยากถามพวกเขาว่าจะเดินทางไปที่ใดกันต่อ“ท่านอ๋อง ข้า…”หรงซีเหลือบตามองเจียงหวานหว่าน และกล่าวว่า “อยู่ข้างนอกเช่นนี้ ให้เรียกข้าว่าพี่ใหญ่”“เจ้าค่ะ”เจียงหวานหว่านจามออกมาครั้งหนึ่ง นางรู้สึกแสบตามากหรงซีมองออกไปนอกหน้าต่าง คนที่สะกดรอยตามพวกเขามาน่าจะตามมาไม่ทันแล้วและเมื่อเขาหันกลับมาอีกครั้ง ก็เห็นเจียงหวานหว่านปิดตาหลับไปแล้วร่างกายโยกเยไปมา และหัวก็สั่นยิกๆ ราวกับไก่จิกก็มิปานหรงซีขมวดคิ้วขึ้น ยื่นมือไปประคองศีรษะนางอย่างมั่นคงเอนมาซบไหล่เขาเขาได้กลิ่นหอมอันสดชื่นของสมุนไพรจากตัวนาง หรงซีก้มมองหญิงสาวที่กำลังซบไหล่เขา และยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัวและเมื่อเจียงหวานหว่านลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่านางอยู่บนรถม้าคนเดียว เมื่อเห็นเช่นนี้นางก็ตกใจตื่นตระหนกขึ้นนางเปิดม่านรถม้า และกระโดดลงจากรถม้า และพบว่าตอนนี้นางอยู่ท่าเรือแล้วสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือผิวแม่น้ำอันไร้ขอบเขตท้องฟ้ามืดลงแล้ว เหตุใดนางถึงอยู่ที่นี่ได้ แล้วหรงซีไปไห
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 127
เมื่อเห็นเช่นนี้ก็กลัวว่าตัวเองจะถูกสลัดออกไป“ไม่ต้องตกใจไป”หรงซีกล่าวเสียงขรึม“ท่านทั้งสอง ต้องขออภัยด้วย เจอโขดหินเข้าแล้ว”คนพายเรือกล่าวขอโทษหรงซีมองคนพายเรือด้วยสายตาเย็นชา เขาหันไปสบตากับเจียงหวานหว่าน และทั้งสองก็ลุกขึ้นพร้อมกัน“เจ้าเป็นใคร?”คนพายเรือแสดงสีหน้าไร้ความผิดออกมา และยิ้มพลางกล่าว “คุณชาย นี่คุณชายหมายความเช่นไร?”“เจ้าไม่ใช่คนขับเรือตัวจริงใช่หรือไม่?”ดวงตาของหรงซีจ้องเขม็งไปที่เขาจากนั้นรอยยิ้มบนใบหน้าของคนพายเรือผู้นั้นก็ค่อย ๆ อันตรธานหายไป “ข้าก็เป็นคนพายเรือย่างไรเล่า”ใบหน้ารูปงามนั้นของหรงซีเคร่งขรึมลง เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คนที่พายเรือมานานหลายปี สีผิวจะดำคล้ำ แต่เจ้ากลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น”คนพายเรือขมวดคิ้วขึ้น และกล่าวแก้ตัวว่า “คุณชายผู้นี้ ข้าเกิดมาไม่ใช่คนผิวดำคล้ำ”“ต่อให้เจ้าเป็นคนผิวขาวมาตั้งแต่เกิด แต่หากโดนแดดทุกวันไม่มีทางที่ผิวจะไม่ดำคล้ำ คนที่ล่องเรือใช้ชีวิตอยู่ในแม่น้่ำมานานหลายปี จะเจอโขดหินได้อย่างไร หากเป็นคนพายเรือจริงย่อมต้องรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว”เจียงหวานหว่านกล่าวคำพูดของหรงซีทำให้นางนึกขึ้น
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 128
เจียงหวานหว่านนึกไม่ถึงเลยว่าในช่วงเวลาที่คับขันเช่นนี้หรงซียังนึกถึงนาง นางรู้สึกอบอุ่นใจมาก“ท่านอ๋อง เจียงหวานหว่านไม่ใช่คนที่รักตัวกลัวตาย ข้าจะร่วมเป็นร่วมตายไปกับท่านอ๋อง”หรงซีไม่พอใจมาก ดวงตาอันลึกล้ำนั้นของเขาเผยคลื่นความโกรธขึ้น“หุบปาก”เลือดอีกาจ้องมองพวกเขาทั้งสองด้วยสายตาดุร้ายโหดเหี้ยม “ท่านอ๋อง มีคนร่วมทางไปนรกเช่นนี้แล้ว ก็ไม่ต้องเสียดายชีวิตหรอกนะ”กล่าวจบเลือดอีกาก็พุ่งโจมตีหรงซีอีกครั้ง และใช้อาวุธลับในมือโจมตีหรงซีไปด้วยหรงซีรีบหลบกาณโจมตีของอาวุธลับนั้นหนึ่งในอาวุธลับของเลือดอีกาพุ่งโจมตีไปที่เจียงหวานหว่านด้วยเช่นกันเจียงหวานหว่านรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด เมื่อนางก้มมองก็เห็นอาวุธลับนั้นปักอยู่ที่แขนนางแล้วความเจ็บปวดอันรุนแรงนี้ทำให้สีหน้าของเจียงหวานหว่านซีดเผือดลงทันใดบริเวณแผลมีเลือดสีดำไหลออกมาเจียงหวานหว่านรู้ดีว่าอาวุธลับนี้มีพิษแต่นางไม่ได้ส่งเสียงร้องอันใดออกมา เพราะกลัวว่าหรงซีจะเป็นห่วงนางแล้วอาจจะโดนเลือดอีกาฉวยโอกาสเล่นงานเขาได้“นึกไม่ถึงเลยว่ายอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งยุทธภพจะใช้วิธีสกปรกเช่นนี้ ช่างเปิดโลกให้ข้ายิ่งนัก”หรงซ
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 129
“เจ้าว่ายน้ำเป็นหรือไม่?”เจียงหวานหว่านขชมวดคิ้วขึ้น นางว่ายน้ำเป็น ทว่าตอนนี้แขนของนางกำลังบาดเจ็บอยู่ จะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนมาว่ายน้ำได้กันเล่า“ข้าว่ายเป็น”แม้ว่าตอนนี้จะเป็นช่วงเข้าฤดูใบไม้ผลิ แต่ความเย็นในแม่ก็ทำให้คนยากที่จะรับได้ “ขึ้นหลังข้า ข้าจะแบกเจ้าเอง”หรงซีนั่งยองลงเพื่อจะให้เจียงหวานหว่านขึ้นหลังเขาตอนนี้ระดับน้ำที่เอ่อล้นเข้ามาในเรือสูงถึงขาของเจียงหวานหว่านแล้ว หากยังไม่หาทางหนี คงต้องจมไปพร้อมกับเรือลำนี้เป็นแน่ครั้นแล้วเจียงหวานหว่านจึงขึ้นหลังหรงซีหรงซีแบกเจียงหวานหว่านลงไปในแม่น้ำน้ำเย็นยะเยือกจนรู้สึกได้ถึงกระดูก เจียงหวานหว่านรู้สึกหนาวเย็นราวกับกระดูกถูกแช่แข็งอยู่ก็มิปานหรงซีพยายามจับศีรษะนางขึ้นเพื่อให้นางหายใจ ทว่า เจียงหวานหว่านยังรู้สึกว่าตนเองลืมตาขึ้นมาไม่ได้หรงซีว่ายน้ำมุ่งไปทางฝั่งพลางสังเกตการเคลื่อนไหวของเจียงหวานหว่านเมื่อพบว่าเจียงหวานหว่านหมดสติไป หรงซีร้อนอกร้อนใจเป็นอย่างยิ่งนักฆ่าที่ซ่อนตัวอยู่ใต้น้ำยังคงแอบซ่อนตัวอยู่ เพื่อรอเวลาลงมือโจมตีเมื่อเห็นหรงซีกำลังพยายามอย่างสุดกำลังพาเจียงหวานหว่านหนีเอาชีวิตรอด นักฆ่าก
บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 130
สายตาของหรงซีเย็นชาและแหลมคนดั่งคมมีดจ้องมองไปที่หมอติง“ออกไป”น้ำเสียงอันเย็นยะเยือกอีกทั้งกลิ่นอายบนร่างคนผู้นี้ทำให้หมอติงลุกพรวดขึ้นโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัวลุงหวังกวักมือส่งสัญญาณเพื่อบอกให้หมอติงออกไปกับเขาหมอติงเองก็ไม่อยากอยู่ตรงนี้เช่นกัน เขารีบเดินออกไปกับลุงหวังทันทีหรงซีย่างเท้าเดินเข้าไปหาเจียงหวานหว่านทีละก้าวอย่างช้าๆ มือของเขาสั่นเล็กน้อย แต่ก็ยังคงเปิดดูบาดแผลของเจียงหวานหว่านอยู่หลุมเลือดที่เห็นตรงหน้าทำให้หัวใจของเขาสั่นสะท้านขึ้นเพื่อล่อศัตรูของเขาออกมา เขาตั้งใจจะไปตัวคนเดียว แต่นึกไม่ถึงว่าจะะทำให้เจียงหวานหว่านพลอยลำบากไปด้วยบาดแผลของเจียงหวานหว่านได้ทำแผลพันผ้าไว้เรียบร้อยแล้ว แต่หมอชาวบ้านผู้นี้ก็ใช้เพียงแค่สมุนไพรธรรมดาทั่วไปเพื่อห้ามเลือดนางหรงซีสังเกตเห็นคิ้วของเจียงหวานหว่านขมวดขึ้นเล็กน้อย“เจียงหวานหว่าน เจียงหวานหว่าน…”เจียงหวานหว่านฝันเห็นตัวเองกำลังกำลังตกลงไปในหลุมอันอันไร้ที่สิ้นสุด และะถูกความมืดนั้นกลืนเข้าไปความหวาดกลัวอันไร้ขอบเขตนั้นทำให้สิ่งที่เจียงหวานหว่านหวาดกลัวที่สุดภายในใจผุดขึ้นมา“ท่านแม่ ท่านแม่ต้องไม่ตาย ต้
Latest chapter
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 210
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 209
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 208
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 207
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 206
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 205
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 204
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 203
- บุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ บทที่ 202
