Share
บทที่ 223
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 224
"ผมจะพาพวกเขาไปเอง!"เฉียวจินซงได้ยินนี่ต้องเกิดเรื่องใหญ่แล้วให้ลูกน้องจัดการ เขาต้องไม่วางใจแน่ ต้องมาด้วยตัวเองถึงจะได้ชายสองคนที่นอนอยู่บนพื้นกลัวจะตายไปนานแล้วเก็บศพอะไร?เรายังไม่ตายเลย เอาศพมาจากไหน?ลั่วอู๋ฉางวางโทรศัพท์ ยิ้มให้ฟางจื่อเสวี่ยที่อ่อนละมุน "ของเก็บเรียบร้อยแล้วหรือยัง?""ยังค่ะ…ฉันจะเก็บเดี๋ยวนี้" ฟางจื่อเสวี่ยกลับไปที่ห้องนอนสิบนาทีต่อมา เฉียวจินซงก็นำทีมมาถึง"ลุงม่อ หลัวจื่อ!"เฉียวจินซงเห็นผู้ชายสองคนบนพื้นก็ตกใจอย่างเห็นได้ชัด"ทั้งสองคนเป็นอาชญากรคนสำคัญที่ตำรวจต้องการตัว และเป็นบุคคลเป้าหมายที่หน่วยผู้พิทักษ์ของเราให้ความสำคัญกับการช่วยจับ เดิมทีคิดว่าพวกเขาหนีไปต่างถิ่นแล้ว ไม่คิดว่าจะยังหลบหนีอยู่ในเมืองจิงไห่อยู่!"สอดคล้องกับสุภาษิตโบราณว่า ไม่สนใจว่าใครจะเป็นยังไง สนใจเพียงแค่ว่าตัวเองต้องดีที่สุดสถานที่ที่อันตรายที่สุดก็ปลอดภัยที่สุดเช่นกัน"คุณเฉียว ช่วยหน่อยนะ" ลั่วอู๋ฉางกล่าวเฉียวจินซงรู้สึกยินดีและรีบพูดว่า "ท่านไม่ต้องเกรงใจ สั่งมาได้เลย""หารถแล้วพาเพื่อนของผมไปส่งโรงพยาบาลแห่งที่หนึ่ง" ลั่วอู๋ฉางชี้ไปที่ฟางจื่อเสวี่ยที่ถือ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 225
"ลูกชายคุณไปไหนแล้ว?" เฉียวจินซงเห็นว่าเขาดูไม่เหมือนกำลังโกหกหวังฉีอิ๋งยักไหล่ "ผมก็ไม่ทราบ!""คนหนุ่มสาวชอบค้างคืน ลูกชายของผมโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่จําเป็นต้องรายงานที่อยู่ต่อผู้ปกครอง"ในเวลานี้ สมาชิกในทีมคนหนึ่งเดินมาและรายงานเสียงกระซิบข้างหูของเฉียวจินซง"เพิ่งได้รับข่าวที่แน่นอนจากด่านศุลกากร หวังจื่อเฟิงนั่งเครื่องบินไปต่างประเทศเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน""หยุดเขา สั่งให้เครื่องบินบินกลับ!" เฉียวจินซงสั่งทันทีสมาชิกในทีมลำบากใจ "เกรงว่าไม่ได้!""เครื่องบินลำนี้เป็นของสายการบินต่างประเทศ ตอนนี้ได้ออกจากน่านฟ้าประเทศมังกรไปแล้วและไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของเรา นอกจากนี้หวังจื่อเฟิงยังได้รับกรีนการ์ดแล้ว ดังนั้นเราจึงทำอะไรไม่ได้แล้ว"หวังฉีอิ๋งทำหน้าภาคภูมิใจโดยไม่ปิดบังด้านที่ตัวเองรู้แม้แต่น้อย ก็เกือบจะสลักคําว่า "พวกนายจะทำฉันได้" ไว้บนหน้าผากแล้วเฉียวจินซงโกรธมากจนหน้าอกสั่นอย่างรุนแรง กัดฟันและโบกมือ "หยุดทีม!""คุณเฉียว ไม่เข้ามาดื่มชาสักถ้วยเหรอ? กลับเร็วขนาดนี้เลยเหรอ!" หวังฉีอิ๋งแสร้งทำเป็นกระตือรือร้นและภูมิใจมากหลังจากที่เฉียวจินซงจากไป หวังฉีอิ๋งก็ถอนหายใจ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 226
"ข้อมูลเชื่อถือได้ไหม?"หลิวตงฉี่ขมวดคิ้ว เขาและรุ่นพี่มีข้อพิพาทกันในหลาย ๆ ด้านแต่เมื่อพูดถึงยาขับโรค ทั้งคู่ก็มีทัศนคติที่ไม่เชื่อเหมือนกันหลี่เหวินหัวพยักหน้าอย่างหนักแน่น "ฉันขอให้ห้องปฏิบัติการกลางทำการวิเคราะห์ข้อมูลสามครั้งติดต่อกัน ไม่มีทางที่จะมีข้อผิดพลาดใด ๆ""ประเด็นที่สำคัญที่สุดคือคุณลั่วคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับยานี้ งั้นมันก็ต้องมีปัญหา!"ในความเป็นจริง เป็นทัศนคติของลั่วอู๋ฉางที่ทำให้ความเชื่อของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นมิฉะนั้น พวกเขาจะไม่ผลักดันการวิเคราะห์ข้อมูลอย่างแข็งขันขนาดนี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะสรุปผลอย่างง่ายดาย"ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว จะรออะไรอีก?" หลิวตงฉี่เงยหน้าขึ้นและพูดด้วยสีหน้าแน่วแน่หลี่เหวินหัวยิ้มอย่างหนักแน่น "ฉันก็มีความคิดแบบนี้เช่นกัน!""เรื่องครั้งที่แล้ว ทำให้ฉันรู้สึกล่วงเกินคุณลั่ว แต่เขาไม่สนใจเรื่องในอดีต ให้อภัยความผิดพลาดของฉัน เรียกได้ว่าเป็นความเมตตาของหมอ""ถือโอกาสนี้พอดีพวกเรามาแก้ปัญหายาขับโรค ถือว่าช่วยคุณลั่วแบ่งเบาภาระแล้ว"หลิวตงฉี่ "ต้องการแจ้งคุณลั่วไหม?""ไม่ต้อง! เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ต้องรบกวนคุณลั่วหรอก เร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 227
"แต่การส่งเสริมแบบนี้มีข้อจำกัดอยู่ข้อหนึ่ง นั่นก็คือการเสียสละความมีชีวิตชีวาของเซลล์ปกติที่มีสุขภาพดี"หลิวตงฉี่กล่าวเสริมทันทีว่า "พูดง่าย ๆ ก็คือการกระตุ้นศักยภาพ ด้วยพลังชีวิตที่จำกัดเป็นค่าใช้จ่าย เพื่อให้บรรลุอาการภาพลวงตา""พูดตรง ๆ ก็คือ การเร่งความเร็วเพื่อสร้างแสงสะท้อนกลับ""ถ้ามีสุขภาพแข็งแรงและมีสมรรถภาพทางกายที่ดี การทานยานี้ก็ให้ผลดีได้อย่างแน่นอน แต่ปัญหาคือร่างกายมีสุขภาพที่ดีอยู่แล้ว ทำไมคุณต้องทานยาด้วย?""แต่ถ้าเป็นคนธรรมดาหรือคนป่วย มันจะส่งผลร้ายแรงตามมา!""พลังชีวิตที่มีจำกัดจะหมดลงอย่างรวดเร็ว และเซลล์ไวรัสก็ใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เพื่อเจริญรุ่งเรือง ทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตในที่สุด"หลี่เหวินหัวพยักหน้า "แบบนั้นเลย!""ดังนั้นเราจึงได้ข้อสรุปว่า ยาขับโรคไม่สามารถรักษาโรคระยะสุดท้ายได้ แต่กลับเป็นอันตรายต่อผู้ป่วยเป็นร้อยโดยไม่เป็นประโยชน์เลย!"ทั้งสองถือว่าให้เกียรติหวังซื่อเภสัชมากแล้ว ไม่ได้พูดคำว่าแสวงหาเงินโดยทำร้ายชีวิตทุกคนต่างตกตะลึง ในที่เกิดเหตุก็เงียบสงบจนสามารถได้ยินเสียงเข็มหมุดตกถ้าคนอื่นพูดแบบนี้ จะถูกทุกคนหัวเราะเยาะแน่นอนแต่ตอนนี้ หลี่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 228
เมื่อเผชิญกับข้อสงสัย หลี่เหวินหัวขมวดคิ้วและพูดอย่างจริงจัง "แน่นอนว่าเราเอาหลักฐานมาพูด...""หลักฐานบ้าอะไรนั่น ผมว่ากุเรื่องขึ้นมาเองหมด!" หวังฉีอิ๋งไม่มีมารยาทมาก ขัดจังหวะหลี่เหวินหัวหลี่เหวินหัวหยิบข้อมูลขึ้นมาแสดง "นี่ก็คือหลักฐาน มาจากสถาบันวิจัยการแพทย์กลาง รับรองว่าเป็นความจริงแน่นอน..."หวังฉีอิ๋งขัดจังหวะเขาอีกครั้ง "ผมเชื่อในสถาบันการแพทย์กลาง แต่ข้อมูลในมือคุณนี้ ถูกเปลี่ยนแปลงแล้วหรือเปล่ามันก็ยากที่จะพูดใช่ไหม?""ทุกวันนี้ การปลอมแปลงข้อมูลเกิดขึ้นเยอะ ไม่ใช่ข่าวมานานแล้ว!""ยาตัวใหม่ของเราออกสู่ตลาดแค่สองสามเดือน พวกคุณก็ศึกษาหลักฐานที่เรียกว่าได้แล้วเหรอ? คิดจริง ๆ ว่าคนที่อยู่ที่นี่เป็นคนโง่กันหมดเหรอ ถูกพวกคุณนำพาตามใจชอบเหรอ?""บางคนเพื่อผลประโยชน์อันเห็นแก่ตัว กลับดำเป็นขาวอย่างไร้มโนธรรม แพร่ข่าวลือในทางร้าย! เปิดปากก็พูด! ให้ผมสอนคุณดีกว่าว่าหลักฐานคืออะไร!"พูดจบเขาก็ยกมือขึ้นปรบมือสามครั้ง"เพี๊ยะ เพี๊ยะเพี๊ยะ!""เอี๊ยด!"คนในห้องประชุมถูกดันออกไปอีกครั้งและมีกลุ่มคนเข้ามา"เราทุกคนคือสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วย เราสามารถพิสูจน์ได้ว่าประสิทธิภาพของย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 229
"ในเมื่อมีปัญหา ในฐานะแพทย์ก็มีหน้าที่ต้องชี้แจงให้ถูกต้อง"คำพูดเหล่านี้สอดคล้องกับความตั้งใจของหวังฉีอิ๋ง"แต่เท่าที่ผมรู้มา คุณเป็นผู้สนับสนุนการแพทย์แผนตะวันตกอย่างแข็งขัน พูดต่อสาธารณะมากกว่าหนึ่งครั้งว่าการแพทย์แผนโบราณและยาแผนโบราณไม่มีประโยชน์ และดูถูกเหยียดหยาม!""สิ่งที่สําคัญที่สุด ทิศทางการวิจัยของคุณคือประสาทวิทยาและพิษวิทยา ซึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับมะเร็งวิทยาใช่ไหม?"หวังฉีอิ๋งเริ่มใช้วาจาโจมตีรอบใหม่ทันที "ถ้าอย่างนั้น ฉันต้องถามหน่อยว่า คุณมีคุณสมบัติอะไรที่จะวิพากษ์วิจารณ์ยาขับโรค?""เห็นได้ชัดว่าตัวเองไร้ความสามารถ อิจฉากับความสำเร็จทางการแพทย์ของประเทศเรา ทุกสิ่งที่ไม่ถูกควบคุมโดยตัวเอง จะทำลายทั้งหมด!""นี่ต่างหากคือเจตนาร้ายของแพทย์แผนตะวันตกอย่างพวกคุณ!""จุดเริ่มต้นก็คือเพื่อขัดขวางการพัฒนาของแพทย์แผนโบราณ กลัวว่าวันหนึ่งแพทย์แผนตะวันตกของพวกคุณจะถูกตัดออกและตกงาน!"ทันทีที่คําพูดนี้ออกมา ก็เพิ่มจุดยืนของการแพทย์แผนตะวันตกและการแพทย์แผนโบราณโดยตรง"เพื่อที่จะรักษางานของตัวเองเอาไว้ โยนความผิดให้คนอื่น ไร้ยางอายมากไปไหม?"หวังฉีอิ๋งคนนี้ช่างน่ากลัวจริง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 230
"พระเจ้า คาดไม่ถึงว่าจะเป็นคุณหวงที่ถูกขนานนามว่าเป็นผู้เชี่ยาวชาญทางด้านแพทย์แผนโบราณ!""ตัวเขาได้รับการยกย่องว่าเป็นพจนานุกรมที่มีชีวิตในวงการแพทย์แห่งชาติ มีชื่อเสียงเมื่อหลายสิบปีก่อน ต่อมาเขาเกษียณอายุเพราะอายุมาก ทำให้ผู้ป่วยนับไม่ถ้วนเสียใจ""หวังซื่อเภสัชสามารถเชิญชายชราคนนี้ออกมาได้ ซึ่งก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่ายาขับโรคไม่มีปัญหา!""ยืนยันแล้ว! เป็นแพทย์แผนตะวันตกกลุ่มนี้มีเจตนาร้าย เรียนรู้จากแพทย์แผนโบราณให้ดีเถอะ พวกคุณยังห่างไกลมาก แพทย์แผนโบราณเพียงแค่สังเกตุสอบถาม แพทย์แผนตะวันตกกลายเป็นคนตาบอดทันทีถ้าไม่มีอุปกรณ์ต่าง ๆ!"หวงอวิ๋นฉืออายุแปดสิบปีแล้ว แต่สภาพจิตใจยังดีอยู่มากเลือดฝาดเต็มหน้าเดินมาอย่างแข็งแรง"คุณหวง เชิญท่านมาไกลขนาดนี้ ผมลำบากใจจริง ๆ!" หวังฉีอิ๋งรีบลงจากเวทีและก้าวไปข้างหน้าช่วยประคองหวงอวิ๋นฉือ"ไม่ต้อง ฉันยังไม่ได้แก่ขนาดที่ยังเดินเองไม่ได้!"หวงอวิ๋นฉือกล่าวด้วยความจริงใจว่า "ประธานหวังเกรงใจเกินไปแล้ว ทำเพื่อยาแผนโบราณเป็นความรับผิดชอบที่ไม่อาจปฏิเสธได้ของแพทย์รุ่นเรา""ฟัง ทุกท่านฟัง นี่ถึงจะเป็นมโนธรรมทางการแพทย์อันสูงส่งที่แท้จริง ไม่
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 231
"ผมอยากจะแสดงความขอบคุณและสนับสนุนองค์กรที่มีจิตสำนึกอย่างหวังซื่อเภสัช และสำหรับคนอย่างประธานหวังผู้อุทิศตนให้กับอุตสาหกรรมยาและรับผิดชอบต่อสังคม!"น้ำหนักของคำเหล่านี้หนักเกินไป!พวกเขาไม่เพียงแต่ยอมรับยาขับโรคเท่านั้น แต่ยังยอมรับหวังซื่อเภสัชและหวังฉีอิ๋งด้วยหวังฉีอิ๋งรีบทำท่าทางถ่อมตัวและพูดว่า "คุณหวงชมเกินไปแล้ว ผมไม่กล้ารับไว้หรอกครับ!""มีกำลังใจเหล่านี้จากคุณหวง แม้ว่าคนทั้งสังคมจะเข้าใจผิดหวังซื่อเภสัชของเรา ผมก็จะเดินหน้าต่อไป ไม่กลัวความยากลำบาก และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อการแพทย์แผนโบราณ""ประธานหวัง คุณถ่อมตัวเกินไปแล้ว"หวงอวิ๋นฉือกล่าวอย่างจริงจังว่า "คนที่มีเจตนาไม่ดีบางคน แผนการสมคบคิดของพวกเขาไม่สามารถประสบความสำเร็จได้""ทุกคนมีสายตาที่เฉียบคมและสามารถบอกได้ว่าใครเป็นคนดีและใครเป็นคนเลว!"ทันใดนั้นนักข่าวก็พูดเสียงดังว่า "ใช่ ประธานหวังเป็นคนดีที่ใส่ใจคนไข้อย่างแท้จริง เรื่องนี้ไม่ต้องสงสัยเลย!"ทุกคนก็บอกว่าใช่หวังฉีอิ๋งแสร้งทำเป็นปลื้มใจและขอบคุณซ้ำแล้วซ้ำอีก"เพื่อตอบแทนสังคมและตอบแทนความไว้วางใจและความรักที่ผู้ป่วยและญาติมีต่อยาขับโรค ผมให้คำมั่นสัญ
Latest chapter
