Share
บทที่ 183 ทุกอย่างไม่เกี่ยวข้องกับหม่อมฉัน
Related chapters
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 184 ไม่เกี่ยวกับชอบไม่ชอบ
ชายหนุ่มยกริมฝีปากขึ้นแล้วพูดว่า "พวกเขาฆ่ากันเอง เกี่ยวอะไรกับข้า?"ผู้ติดตามที่ติดตามเขายิ้มและพูดว่า "ฝ่าบาทกำลังพูดถึง ..."ไม่นานพวกเขาก็มาถึงวังอันห่างไกล ทันทีที่เข้าไปในลานบ้าน ชายชุดดำจำนวนนับไม่ถ้วนก็คุกเข่าลงทีละคน ชายชุดดำเหล่านั้นได้รับบาดเจ็บไม่มากก็น้อย เมื่อเห็นชายหนุ่มกลับมา ทุกคนก็ก้มศีรษะ ด้วยความเคารพผู้นำในชุดดำกล่าวว่า "ฝ่าบาท เราลอบสังหารองค์รัชทายาทได้สำเร็จและโยนความผิดให้กับองค์ชายสอง แล้วเงินที่พระองค์ทรงสัญญาไว้จะชำระเมื่อใด?""พี่รองตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่ดีไม่ใช่เหรอ? นี่ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว?"หนานหว่านหนิงยิ้มและพูดว่า "ไม่เพียงแต่เขาสบายดี แต่ขันทีหลินก็ถูกค้นพบและเสียชีวิตอย่างน่าสังเวช"คนชุดดำก้มหน้าลงทีละคน สีหน้าไม่พอใจเล็กน้อยหนานหว่านหนิงปรบมืออีกครั้ง และทันใดนั้นนักธนูหลายสิบคนก็ปรากฏตัวบนหลังคาใกล้เคียง เล็งไปที่ชายชุดดำและยิงธนูคนชุดผิวดำไม่คิดว่าจะถูกโจมตีด้วยการลอบโจมตีนี้ หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาทั้งหมดก็ถูกลูกธนูฟาดล้มลง ทุกคนเบิกตากว้าง และตายตาไม่หลับหนานหว่านหนิงเพียงแค่ตบเสื้อผ้าของตัวเองด้วยความรังเกียจแล้วพูดว่า "ทำควา
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 185 ท่านอ๋องชดเชยให้ท่าน
หลิ่วเซิงเซิงลุกขึ้นยืนทันทีและเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำหนานลั่วเฉินก็อยากจะติดตามเช่นกัน แต่ถูกขัดขวางโดยโม่เล่า "องค์ชายสอง สถานะของท่านไม่สะดวกในขณะนี้ ดังนั้นโปรดกลับไปเถอะ"หนานลั่วเฉินโบกมือ "ไปก็ไป ตาหมาดูถูกคนอื่น"หลิ่วเซิงเซิงกล่าวว่า "โม่เล่า แม้ว่าเขาจะไม่ใช่องค์ชาย แต่เขาก็ยังเป็นเพื่อนของข้า ท่าน...""เจ้ารีบไปดูเสด็จอาเถอะ สถานะปัจจุบันของข้าไม่สะดวกจริง ๆ ข้ามีเรื่องต้องทำพอดี ขอลา"โดยปกติหลิ่วเซิงเซิงจะพูดกับเขาเพิ่มอีกสองสามคำ แต่ในขณะนี้เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงกังวลมาก ก่อนที่หนานลั่วเฉินจะไปได้ไกล เธอก็รีบไปที่จวนชิงหยุนอย่างเร่งรีบแล้วจวนชิงหยุนเงียบสงบ และคนรับใช้ก็แค่สนใจงานของตัวเอง เสี่ยวเจียงเป็นเพียงคนเดียวที่เฝ้าประตูอย่างกังวล เมื่อเขาเห็นหลิ่วเซิงเซิง เขาก็รีบเข้ามาหาเธอแล้วพูดว่า "พระชายา ท่านรีบดูท่านอ๋องหน่อยเถอะ จู่ ๆ เขาก็หมดสติไป…"หลิ่วเซิงเซิงไม่ได้พูดอะไรมาก แต่เข้าไปในห้องและตรวจชีพจรหนานมู่เจ๋อ"นี่เขาเหนื่อยเกินไป เขาไม่ได้พักผ่อนหลังจากโดนโบยเหรอ?"เสี่ยวเจียงที่อยู่ด้านข้างถอนหายใจ "ข้าน้อยพยายามโน้มน้าวเขา แต่ช่วงนี้เขาพักผ่อนไม่
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 186 ข้าจะไม่บังคับเธอ
เสี่ยวเจียงเศร้าโศก "พระชายา ท่านมีเหตุผลใช่ไหม? ท่านใช้ตัวตนอื่นเพื่อเข้าหาท่านอ๋อง เพราะท่านต้องการได้รับความจริงใจจากท่านอ๋องใช่ไหม? ตอนนี้ท่านทำสำเร็จแล้ว ท่านอ๋องก็แค่โกรธที่ท่านหลอกลวงเขา แต่หัวใจของเขาไม่เย็นชาอีกต่อไป มองออกว่าเขายุ่งเหยิงมาก ในใจของเขามีท่าน ขอแค่ท่านยอมอ่อนข้อและขอโทษเขาดี ๆ เขาจะให้อภัยท่าน""สิ่งกีดขวางก็คือสิ่งกีดขวาง เมื่อมีสิ่งกีดขวาง พูดไปจะมีประโยชน์อะไร?"หลิ่วเซิงเซิงมองดูกล่องทองคำแล้วพูดว่า "จริง ๆ แล้ว พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องชดเชยใด ๆ กับข้า ข้าอาจจะทำผิดเล็กน้อยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา แต่ข้าได้ทำสิ่งที่ผิดมากมายจริง ๆ ข้าไม่ใช่คนที่ปฏิเสธที่จะยอมรับความผิดพลาดของข้า ข้ารู้ว่านั่นคือสิ่งที่ข้าสมควรได้รับ""พระชายา ทำไมท่านถึงไม่เข้าใจล่ะ? ในเมื่อท่านก็รู้ว่าท่านทำผิดพลาดมากมายในอดีต แล้วท่านยังหลอกลวงท่านอ๋องแบบนั้นในภายหลัง และตอนนี้ท่านขอโทษท่านอ๋องอ่อนข้าให้ จะเป้นอะไร?"เสี่ยวเจียงดูเศร้าและโกรธ "ท่านอ๋องถูกโบยเพราะท่านถึงห้าสิบครั้งและปิดปากทุกคนไว้ ถ้าไม่เช่นนั้น ข่าวลือภายนอกอาจทำให้ท่านจมน้ำตาย การที่ท่านสามารถพักฟื้นที่นี่ได้อย่างปลอดภัยตอ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 187 ทำไมต้องทรมานกัน?
"อย่าพูดเลย พูดเรื่องอื่นกันดีกว่า"หลิ่วเซิงเซิงดื่มเหล้าในมือของเธอด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยมู่ชิงชิงพูดอย่างช่วยไม่ได้ "ข้าไม่เข้าใจเจ้าจริง ๆ เห็นได้ชัดว่าชอบกัน ทำไมถึงยังทรมานกัน? เหมือนข้าตอนแรกที่ไม่มีทางเลือก แต่เจ้าสองคนเป็นสามีภรรยากัน ทำไมยัง...""ใครชอบเขา?"หลิ่วเซิงเซิงกลอกตามู่ชิงชิงยิ้ม "ดูสิว่าเจ้าสติแตกแค่ไหน ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ? ถ้าเจ้าไม่ชอบเขา ทําไมต้องมากินหล้าที่นี่ด้วย?"หลิ่วเซิงเซิงวางแก้วเหล้าลงแล้วพูดว่า "ข้าแค่รู้สึกไม่สบายใจ ข้าสติแตกที่ไหนกัน?""ยังสติแตกไม่พอเหรอ?"มู่ชิงชิงท้าวคางขึ้นแล้วมองเธอด้วยรอยยิ้ม "ไม่ใช่ว่าเจ้าไม่รู้ใจตัวเองเลยด้วยซ้ำนะ?"เมื่อเธอพูดสิ่งนี้ หลิ่วเซิงเซิงก็รู้สึกไม่สบายใจทันที "อย่าพูดเรื่องไร้สาระ แค่คร่ำครวญให้หนานลั่วเฉิน ตอนนี้เขาถูกลดระดับเป็นคนธรรมดาสามัญแล้วและเป็นเพราะข้า ข้าโทษตัวเองอยู่""สุดท้ายเขาก็จะเป็นองค์ชาย แล้วเจ้าทำไมต้องโทษตัวเองด้วย? ข้าคิดว่าคุณตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว อิอิ"เมื่อพูดเช่นนี้ มู่ชิงชิงกล่าวเสริม "ยังไงก็ตาม อี้โจวนั่นรอเจ้ามาตลอด เขาบอกว่าเขามีเรื่องสำคัญจะคุยกับเจ้า ดังนั้นเจ้ารีบขึ้นไ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 188 ยังไงข้าก็ไม่ชอบเจ้าอยู่แล้ว
มู่ชิงชิงยิ้ม "เจ้าดื่มมากเกินไป เจ้าพูดอะไรโง่ ๆ? เขาจะหล่อได้อย่างไร? นอกจากนี้แม้ว่าเขาจะหล่อ แต่เขาไม่ใช่สเป็คของข้า"หลิ่วเซิงเซิงมองเธอด้วยดวงตาที่เฉียบแหลม "ข้าหมายถึงว่า ถ้าเจ้าไม่รู้ว่าเป็นเขา แล้วเขาก็กลายเป็นคนหล่อแบบที่เจ้าชอบโดยสมบูรณ์ และเขาร่วมเป็นร่วมตายมากับเจ้า หลังจากนั้นเจ้าจึงพบว่าเป็นเขา เจ้าจะเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อเขาไหม?""ข้าว่าเจ้าดื่มมากเกินไปจริง ๆ คนที่น่าขยะแขยงมากจะเปลี่ยนยังไงก็ทําให้ข้าขยะแขยง ข้าไม่ใช่ชอบคนที่หน้าตาเลย ถ้าข้าเป็นคนดูหน้า ตอนแรกมู่เหยียนซีเสียโฉมข้าจะชอบเขาได้อย่างไร?"มู่ชิงชิงพูดต่อด้วยท่าทางหมดหนทาง "ทำไมเจ้าถึงพูดเรื่องไร้สาระตอนนี้เพราะเจ้าดื่มไปเยอะ? และเจ้าถามคำถามที่เข้าใจยากเช่นนี้กับข้า... "หลิ่วเซิงเซิงเดินโซเซขึ้นไปบนรถม้า และก่อนออกเดินทาง พิงหน้าต่างแล้วถามเธอว่า "เป็นไปไม่ได้จริง ๆ เหรอที่จะเปลี่ยนมุมมองของเจ้าเกี่ยวกับบุคคลนั้น?"มู่ชิงชิงเดินไปที่รถอย่างช่วยไม่ได้และแหย่แก้มของเธอ"เซินเอ๋อเจ้าเป็นอะไรไป? ดื่มมากเกินไปเป็นห่วงข้าขนาดนี้เลยเหรอ? ถามข้าตลอดเกี่ยวกับคนที่ข้าเกลียดทําอะไร? ข้าพูดหลายครั้งแล้ว เกลียดก็
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง ตอนที่ 189 เอาเรื่องกับเธอให้ถึงที่สุด
หนานมู่เจ๋อมองย้อนกลับไปที่ห้องรู้สึกสับสนในใจ"พูดความจริงหลังเมา"เสี่ยวเจียงพูดอย่างรวดเร็ว "แต่หลังเทาก็พูดจาโมโหได้ ถ้าพระชายาอยากจากท่านจริง ๆ ตัวเธอเองก็สามารถเตรียมหนังสือหย่าได้ไม่ใช่เหรอ? เห็นได้ชัดว่าเธอกําลังโกรธอยู่""ตอนนี้ข้าไม่สามารถเอาเธอสองคนมารวมไว้ด้วยกันได้"หนานมู่เจ๋อเดินจากไปทีละก้าว น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสี่ยวเจียงถอนหายใจ "ข้าน้อยก็ไม่ต่างอะไรหรอก? เมื่อก่อนพระชายามีนิสัยอ่อนแอ พูดจาอ่อนน้อมเสมอ แต่ภายใต้รูปลักษณ์ที่อ่อนแอก็มีหัวใจที่ชั่วร้ายซ่อนอยู่ มักจะทําสิ่งที่เข้าใจยาก ทุก ๆ สามวันห้าห้าก็มีความสุขกับการรังแกคนอื่น แต่เซินเอ๋อที่ปรากฏตัวในภายหลังนั้นกลับกล้าหาญ เต็มไปด้วยความรู้และศิลปะการต่อสู้และมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเชื่อมโยงเธอกับพระชายาได้"ในขณะที่เขาพูดอย่างนั้น เสี่ยวเจียงก็พึมพำอีกครั้ง "แต่ความจริงก็อยู่ตรงหน้า พวกเธอเป็นคนคนเดียวกันจริง ๆ คำอธิบายเดียวก็คือตอนนี้พระชายาเปลี่ยนไปมากแล้ว เธอพยายามจะเป็นอย่างที่ท่านชอบจริง ๆ แม้ว่าวิธีการจะน่าอับอาย..."เมื่อเห็นว่าหนานมู่เจ๋อไม่ได้พูด เสี่ยวเจี
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 190 นี่คือค่าชดเชยในการหย่า
แต่ป้าหวังก็ยิ้มอย่างมีความสุขมาก"เมื่อผู้หญิงป่าเถื่อนปรากฏตัวข้าง ๆ ท่านอ๋อง ทุกคนในจวนอ๋องต่างสงสัยว่าท่านจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ผลก็คือ ท่านทำท่าทีสงบมาก ทุกคนคิดว่าท่านกินยาผิดไป แม้แต่ข้าน้อยก็เสนอตัวช่วยท่านสั่งสอนผู้หญิงป่าเถื่อน ท่านก็พยายามหยุดไว้ ในเวลานั้นข้าน้อยไม่เข้าใจ แต่ใครจะคิดว่าพระชายาเป็นคนฉลาดที่แท้จริง"เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ป้าหวังก็มีความสุขมากจนเธอพูดว่า "ที่แท้ผู้หญิงป่าเถื่อนคือพระชายาอีกตัวตนหนึ่ง พระชายา ท่านเก่งมากจริง ๆ! ตอนนี้ท่านสามารถควบคุมท่านอ๋องได้แล้ว"หลิ่วเซิงเซิง "...""เดิมทีข้าน้อยยังกังวลว่าท่านหลอกท่านอ๋อง ท่านอ๋องจะไม่ชอบท่าน แต่วันนี้ดูเหมือนว่าท่านอ๋องไม่ได้ไม่ชอบท่านเลย ไม่เพียงเท่านั้น เขายังชอบท่านด้วย ท่านรีบทานซุปแก้เมาให้หมด อีกเดี๋ยวค่อยไปกินข้าวกับท่านอ๋อง"หลิ่วเซิงเซิงมีอาการปวดหัวที่เลวร้ายยิ่งกว่าเดิมทุกคนรู้สึกว่าเธอใช้ตัวตนของเซินเอ๋อเพียงเพื่อล่อลวงหนานมู่เจ๋อแม้แต่ตัวหนานมู่เจ๋อเองก็อาจจะคิดอย่างนั้นใช่ไหม?แม้ว่าจะแก้ตัวยังไงก็คงไม่มีใครเชื่อ!ช่างเถอะ อธิบายไปกี่รอบก็อธิบายไม่ชัดเจน ส่วนสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 191 การตบนี่เป็นหลักฐาน
ท่านมาอีกแล้วข้างในคึกคักมาก นอกประตูก็เต็มไปด้วยผู้คน ตอนนี้หลิ่วเซียวฝานยืนอยู่ที่ประตูใหญ่ เด็กชายสองคนที่โตกว่าเล็กน้อยกําลังผลักเขาอย่างแรง"พวกเราต่างหากที่จะไม่เล่นกับเจ้า ขนมของเจ้าไม่อร่อยเลยสักนิด ใครอยากจะกิน?""ใช่ พี่สาวข้าบอกว่า พี่สาวเจ้าเป็นคนไม่ดี เจ้าก็เป็นคนไม่ดี พวกเราไม่เป็นเพื่อนกับคนเลวหรอก!"เด็กที่ผลักเขาดูเหมือนจะเป็นเด็กคนเดียวกันกับครั้งที่แล้วใบหน้าของหลิ่วเซิงเซิงดูน่าเกลียดเล็กน้อย เธอก้าวไปข้างหน้าและดึงหลิ่วเซียวฝานไว้ข้างหลังตัวเอง "เกิดอะไรขึ้น?"เมื่อเห็นหลิ่วเซิงเซิง เด็กน้อยทั้งสองก็ดูตื่นตระหนกเล็กน้อย ทำหน้าผีและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วหลิ่วเซียวฝานก้มศีรษะอย่างเสียใจ "พี่สาว พวกเขาบอกว่าท่านเป็นคนไม่ดี ข้าจึงไม่อยากเล่นกับพวกเขา"หลิ่วเซิงเซิงนั่งยอง ๆ อยู่ตรงหน้าเขา "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่?""ข้าไม่มีเพื่อนในโรงเรียนเลย จากนั้นท่านแม่ก็ให้ข้านําขนมเหล่านี้มาให้ทุกคนกิน บอกว่าทุกคนจะยอมเป็นเพื่อนกับข้า แต่ทุกคนก็ยังไม่เป็นเพื่อนกับข้า และยังพูดอยู่ตลอดว่าท่านพี่หลอกลวงคนอื่น บอกว่าท่านทำให้องค์รัชทายาทสิ้นพระชน จากนั้นข้าก็เลย
Latest chapter
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 297 เรียกข้าว่าหมอหลิ่วก็ได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 296 อาจเป็นโรคระบาดจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 295 สงครามครั้งนี้ยังไม่สามารถรบได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 294 เจ้าจะตบข้าได้ยังไง
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 293 กลับมาเป็นเหมือนเดิมภายในไม่กี่วัน
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 292 ทำตัวเองจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 291 ไม่กล้าออกไปพบปะผู้คนอีก
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 290 พูดแล้วก็เป็นความเข้าใจผิด
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 289 อ๋องชางเชิญท่านไปงานเลี้ยง
