บทที่ 188 ยังไงข้าก็ไม่ชอบเจ้าอยู่แล้ว

มู่ชิงชิงยิ้ม "เจ้าดื่มมากเกินไป เจ้าพูดอะไรโง่ ๆ? เขาจะหล่อได้อย่างไร? นอกจากนี้แม้ว่าเขาจะหล่อ แต่เขาไม่ใช่สเป็คของข้า"

หลิ่วเซิงเซิงมองเธอด้วยดวงตาที่เฉียบแหลม "ข้าหมายถึงว่า ถ้าเจ้าไม่รู้ว่าเป็นเขา แล้วเขาก็กลายเป็นคนหล่อแบบที่เจ้าชอบโดยสมบูรณ์ และเขาร่วมเป็นร่วมตายมากับเจ้า หลังจากนั้นเจ้าจึงพบว่าเป็นเขา เจ้าจะเปลี่ยนมุมมองที่มีต่อเขาไหม?"

"ข้าว่าเจ้าดื่มมากเกินไปจริง ๆ คนที่น่าขยะแขยงมากจะเปลี่ยนยังไงก็ทําให้ข้าขยะแขยง ข้าไม่ใช่ชอบคนที่หน้าตาเลย ถ้าข้าเป็นคนดูหน้า ตอนแรกมู่เหยียนซีเสียโฉมข้าจะชอบเขาได้อย่างไร?"

มู่ชิงชิงพูดต่อด้วยท่าทางหมดหนทาง "ทำไมเจ้าถึงพูดเรื่องไร้สาระตอนนี้เพราะเจ้าดื่มไปเยอะ? และเจ้าถามคำถามที่เข้าใจยากเช่นนี้กับข้า... "

หลิ่วเซิงเซิงเดินโซเซขึ้นไปบนรถม้า และก่อนออกเดินทาง พิงหน้าต่างแล้วถามเธอว่า "เป็นไปไม่ได้จริง ๆ เหรอที่จะเปลี่ยนมุมมองของเจ้าเกี่ยวกับบุคคลนั้น?"

มู่ชิงชิงเดินไปที่รถอย่างช่วยไม่ได้และแหย่แก้มของเธอ

"เซินเอ๋อเจ้าเป็นอะไรไป? ดื่มมากเกินไปเป็นห่วงข้าขนาดนี้เลยเหรอ? ถามข้าตลอดเกี่ยวกับคนที่ข้าเกลียดทําอะไร? ข้าพูดหลายครั้งแล้ว เกลียดก็