Share
บทที่ 210 ถึงกับจะเป็นจะตายเลยเหรอ
Related chapter
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 211 จะต้องหาฝานฝานกลับมาให้ได้
เมื่อเธอพูดจบ หลิ่วเซิงเซิงก็เหลือบมองทุกคนรอบตัวเธอโดยไม่ตั้งใจ ผู้คนรอบ ๆ เคยเห็นการต่อสู้เช่นนี้ที่ไหนมาก่อน?ในขณะนี้พระชายาราวกับปีศาจที่คลานออกมาจากนรก ทุกรอยยิ้มของเธอช่างน่ากลัวเหลือเกิน...ดังนั้นจึงไม่มีใครกล้าพูดอยู่พักหนึ่งเหอเชียนชิวกัดฟัน "เรื่องวันนี้ ข้าสองพี่น้องจะต้องรายงานต่อฮ่องเต้...""งั้นก็รีบไปเถอะ ไปเดี๋ยวนี้"หลิ่วเซิงเซิงยิ้ม จงใจเข้าไปใกล้หูของเหอเชียนชิวและกระซิบ"ถึงตอนนั้นก็อย่าทําร้ายตัวเองอีก บอกว่าข้าเป็นคนตบเจ้า ถ้าเป็นแบบนี้จริง ๆ ข้าก็ต้องตบหน้าตัวเองสองสามครั้งแล้ว ถึงตอนนั้นเราจะรอดูว่า ฮ่องเต้จะเชื่อเจ้าหรือข้ากันแน่""..."ต้องบอกว่าหลิ่วเซิงเซิงสามารถสร้างปัญหาได้จริง ๆ พาคนมาด้วยความยิ่งใหญ่และพาคนออกไปด้วยความร้อนรน เหลือเพียงเหอเชียนชิวและคนกลุ่มใหญ่ที่ตัวสั่นเทาอยู่ที่เดิมมือของเหอเชียนชิวที่ถือดาบสั่นไหว เธอไม่เคยคิดเลยว่าหลิ่วเซิงเซิงจะเป็นผู้หญิงที่บ้าขนาดนี้ไม่มีหลักฐานแม้แต่น้อยก็กล้าทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ถ้ามีหลักฐานจะไม่ยิ่งกว่าเหรอ?เสี่ยวหมิงก็ตกใจมากจนขาของเขาอ่อนแรง ก่อนที่คนรอบ ๆ ตัวเขาจะตอบสนอง ก็ถูกเหอเชียนชิวดึงออ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง ตอนที่ 212 รีบช่วยพยุงเขากลับไป
หลิ่วเซิงเซิงจำได้ว่าเธอตามหาหลิ่วเซียวฝานมาสองวันสองคืนซึ่งในระหว่างนั้นเธอไม่ได้พักผ่อนมากนัก เธอยังได้กลับไปที่จวนแม่ทัพเพื่อเยี่ยมพวกท่านแม่ทัพ ในตอนนั้นตัวเองยังคงปลอบพวกเขาอยู่ทำไมจู่ ๆ เธอถึงกลับมาอยู่ที่นี่?ตอนนั้นเป็นเวลาเย็น แต่ตอนนี้เป็นเวลาเช้าแล้ว เห็นได้ว่าตัวเองหลับไปทั้งคืนแล้ว...เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เธอก็อยากจะออกไปอย่างรวดเร็วป้าหวังคว้าเธอไว้"เป็นท่านอ๋องที่ส่งท่านกลับมา สองวันที่ผ่านมาท่านไม่ได้พักผ่อน ท่านอ๋องเป็นห่วงท่าน จึงให้ท่านกลับมาพักผ่อน เขาไปหาคุณชายน้อยด้วยตัวเองแล้ว ได้ยินมาว่าคุณชายน้อยปรากฏตัวที่ทะเล ข่าวนี้หากเป็นความจริง สันนิษฐานว่าท่านอ๋องจะพาคุณชายน้อยกลับมาแน่นอน ท่านล้างหน้าล้างตาก่อน กินข้าวดี ๆ สักมื้อ รอให้อิ่มแล้วค่อย...""ทุกคนพยายามตามหาฝานฝาน ข้าจะพักผ่อนที่นี่อย่างสบายใจได้อย่างไร? ในเมื่อมีข่าวฝานฝานแล้ว ข้าก็ต้องออกไปดู"ขณะพูด หลิ่วเซิงเซิงก็ผลักมือของเธอออกไปแล้ววิ่งออกไปเธอไม่เชื่อเหอเชียนชิวสามารถซ่อนเสี่ยวหมิงได้ตลอดเวลา เหอเชียนชิวลงมือได้ยาก เธอต้องหลอกคำพูดของเสี่ยวหมิงด้วยวิธีนี้ หากหนานมู่เจ๋อหาฝานฝานไม่เจอ งั้นฝ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 213 อาณาจักรหลานฉวี่และอาณาจักรเฟิงชิง
"เรื่องอื่นข้ารอได้ แต่เรื่องฝานฝานรอไม่ได้ เขาอายุเท่าไหร่? ตอนนี้กี่วันแล้ว? หลายวันมานี้ก็ไม่รู้ว่าเขาทนทุกข์ทรมานมากแค่ไหน และเมื่อคืนท่านอ๋องก็ไม่ได้กลับมา ถ้าเขาพบคนจริง ๆ ตอนนี้คงกลับมาแล้ว"หลิ่วเซิงเซิงพูดด้วยน้ําเสียงหนักแน่นว่า "ในเมื่อท่านอ๋องยังไม่กลับมา ก็แสดงว่าเขาไม่พบฝานฝาน แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเขาไปหาที่ไหน แต่ในเมื่อเขาไปแล้ว ก็แสดงว่าสถานที่นั้นไม่ต้องการข้าอีกต่อไป แต่ข้าไม่สามารถนั่งรอได้ ข้าต้องให้ความเป็นไปได้กับตัวเองมากขึ้น ถ้าทางท่านอ๋องไม่พบฝานฝาน ทางข้าก็ควรมีการค้นพบใหม่ ๆ แบบนี้จึงจะสามารถหาฝานฝานได้เร็วขึ้น!"สิ่งที่หลิ่วเซิงเซิงพูดก็สมเหตุสมผลอาสิงสับสนเล็กน้อย "ถ้าท่านสงสัยจริง ๆ ว่าคุณชายน้อยเป็นคนทำ ข้าน้ยสามารถไปลองได้ ถ้าเจอเขาได้ ข้าน้อยค่อยถามเขา""เจ้าจะถามอะไรได้?"หลิ่วเซิงเซิงถอนหายใจ "ไม่ใช่ว่าข้าไม่เชื่อเจ้า ข้าแค่อยากจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เจ้าไม่ต้องห่วง เราจะถอนตัวทันทีหากมีอันตราย"สุดท้ายก็โดนหลิ่วเซิงเซิงพูดจาโน้มน้าว หลังจากอาสิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตามหลิ่วเซิงเซิงไปเพื่อไม่ให้ดึงดูดความสนใจ พวกเขาทั้งสองจึงเปลี
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 214 ไม่สามารถใช้อำนาจรังแกคนได้
คนจวนอำมาตย์พบพวกเขา!เมื่อเห็นคนกลุ่มใหญ่วิ่งมาในทิศทางนี้ หลิ่วเซิงเซิงก็กลอกตาไปที่จิ่งฉุน และทำได้เพียงวิ่งเข้าไปในป่าด้านอย่างรวดเร็วจิ่งฉุนตามไปด้วยรอยยิ้ม "อ้ายยะอ้ายยะ ถูกค้นพบแล้ว ถ้ารู้อย่างนี้เมื่อกี้เราถอยไปไกลกว่านี้ดีกว่า"หลิ่วเซิงเซิงกลอกตา หากเขาไม่ปรากฏตัวอย่างกะทันหัน พวกเขาก็คงแอบเข้าไปได้แล้วใช่ไหม?ถ้ารู้ว่าผู้ชายคนนี้สมควรโดนทุบ วันนั้นในซอยเล็ก ๆ ก็ไม่ควรล้างพิษให้เขา!แต่อาสิงรีบปิดหน้าแล้วพูดว่า "พระชายา ท่านถอยก่อน ข้าน้อยจะให้พวกเขาเห็นท่านไม่ได้ รอข้าน้อยล่อพวกเขาออกไปแล้วค่อยกลับมาหาท่าน"โดยไม่รอหลิ่วเซิงเซิงตอบสนอง เขาก็หลบและวิ่งไปในทิศทางอื่นจิ่งฉุนพูดขณะวิ่งไปว่า "คนของพี่เจ๋อมีความภักดีมาก และพวกเขาสมควรได้รับคำชม""เจ้าหายดีเร็วมากเหรอ? วิ่งแบบนี้ตลอดไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"คำถามของหลิ่วเซิงเซิงทำให้จิ่งฉุนสับสน เธอรู้ได้อย่างไรว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บเป็นไปได้ไหมที่หนานมู่เจ๋อบอกเธอ?เมื่อคิดว่าทั้งสองคนสนิทกันมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ จิ่งฉุนก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาแค่ยิ้มแล้วพูดว่า "ถ้าไม่ใช้กำลังภายในคงไม่ตาย ทำไมสาวปากร้ายเจ้าเป็นห
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 215 ตีจนหมดสติแล้วพามาหาข้า
ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีริมฝีปากของจิ่งฉุนก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำ เขาสะกดจุดตัวเองอย่างรวดเร็ว จากนั้นนั่งขัดสมาธิบนพื้นราวกับว่าเขาพยายามใช้พลังงานเพื่อขับไล่พิษออกไปหลิ่วเซิงเซิงมองเขาด้วยความสนใจ "ต้องการความช่วยเหลือไหม?""เจ้าจะช่วยไหม?"น้ำเสียงของจิ่งฉุนดูไม่เชื่ออย่างเห็นได้ชัดหลิ่วเซิงเซิงส่ายหัว และในที่สุดก็นั่งข้างเขา ขอให้เขายืดขา จากนั้นจึงฉีกขากางเกงออก และเมื่อมองดูรอยดำรอบ ๆ บาดแผล เธอก็พูดเพียงว่า "หลับตาลง""ล้างพิษยังต้องหลับตาด้วยเหรอ?"หลิ่วเซิงเซิงขี้เกียจเกินกว่าจะพูดอะไร ดังนั้นจึงฉีกผ้าออกแล้วปิดตาของเขา จากนั้นเธอก็หยิบเซรุ่มพิษงูออกมาจากอวกาศแล้วฉีดเข้าไปในตัวเขาจิ่งฉุนขมวดคิ้วเล็กน้อย "เจ้าทำอะไร?""แน่นอนว่าล้างพิษให้เจ้าอยู่ เจ้าเป็นหนี้บุญคุณข้าอีกแล้ว"จิ่งฉุน "..."เมื่อกี้ถ้าเธอเตือน ตัวเองคงไม่โดนพิษแล้วไหม?ผู้หญิงคนนี้ชั่วร้ายจริง ๆขณะที่เขากำลังคิดอยู่ เม็ดยาก็ถูกยัดเข้าไปในปากของเขา เขาขมวดคิ้ว หยุดครู่หนึ่งแล้วค่อยกลืนลงไปหลังจากกลืนยาไปแล้ว จิ่งฉุนก็รู้สึกสดชื่น พิษงูบรรเทาลงอย่างรวดเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?เขายิ้มและพูดว่า "สาวปากร้
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 216 พูดสิ่งดี ๆ เกี่ยวกับข้ากับพี่สาวเจ้า
"คุณหนูเหอผู้สูงส่งและสง่างาม จะขอความช่วยเหลือจากข้าคนนี้ได้อย่างไร?" เสียงของหนานหว่านหนิงขี้เกียจเหอเชียนชิวมีความกังวลเล็กน้อย"ถึงขนาดนี้แล้วเจ้าก็อย่าแกล้งโง่เลย เจ้าคงได้ยินข่าวการหายตัวไปของคุณชายน้อยจวนแม่ทัพแล้ว เรื่องนั้นข้าเป็นคนทำ ข้าไม่คิดว่าเรื่องจะใหญ่ขนาดนี้ ยิ่งไม่คิดว่าอ๋องชางจะออกไปเอง เป็นแค่เด็กป่าบ้านนอก ข้ายังคิดว่าท่านแม่ทัพจะไม่สนใจเลย ตอนนี้มันเป็นแบบนี้ ข้ากลัวว่าพวกเขาจะสืบสาวมาที่ข้า มีแต่เจ้าเท่านั้นที่สามารถช่วยข้าได้"หนานหว่านหนิงประหลาดใจเล็กน้อย "เรื่องแบบนี้เจ้าทำออกมาได้ยังไง? จุ๊ ๆ รู้มาตลอดว่าเจ้ามีนิสัยเฉพาะ ไม่รู้ว่าเจ้ายังใจร้ายขนาดนี้ด้วย""เจ้าฉลาดมาตั้งแต่เด็ก เจ้าต้องเดาได้มานานแล้ว แล้วทำไมต้องแกล้งทำเป็นแปลกใจด้วยล่ะ?"เหอเชียนชิวเดินไปหาเขาทีละก้าว "เจ้าบอกว่ามีเรื่องอะไรก็มาขอความช่วยเหลือเจ้าได้ ครั้งนี้เจ้าต้องช่วยข้า ไม่งั้นถ้าอ๋องชางมาหา ข้าตายแน่! ตอนนี้ข้าเองก็ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นจะตายหรือเป็น ข้าไม่สามารถเผชิญหน้ากับพวกเขาได้เลย อ๊า..."ก่อนที่เธอจะพูดจบ หนานหว่านหนิงก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนเหอเชียนชิวสะดุ้งและอยากจะลุกขึ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 217 น้องชายของข้ายังเด็กอยู่
เหอเชียนชิวพูดอย่างรวดเร็ว "ทําไมเจ้าไม่ให้ข้าฆ่าเขา เขาเห็นข้าแล้ว ถ้าเขาไม่ตาย คนที่ตายในภายหลังก็คือข้า!"หนานหว่านหนิงยิ้มและพูดว่า "ไม่ต้องห่วง แน่นอนว่าเขาจะตาย แต่ไม่ใช่ตอนนี้อย่างแน่นอน เขายังคงสามารถใช้ประโยชน์ได้มาก"ในขณะที่เขากำลังพูด ชายชุดดำที่อยู่ข้างหลังเขาก็เดินไปหาหนานลั่วเฉิน แล้วอุ้มเขาออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำชายชุดดำคนหนึ่งเดินไปหาหนานหว่านหนิงด้วยรอยยิ้ม"นายท่านยังคงฉลาด ตอนที่คุณหนูเหอลงมือก็คิดจะซื้อคนมา และยังเปิดเผยข่าวให้คนโง่คนนี้ฟังด้วย ครั้งนี้เราจะจับพวกเขาให้หมดแน่นอน"เหอเชียนชิวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ รู้สึกหนาวสั่นที่หลัง หมายถึงอะไร?พวกเขาเดาไว้นานแล้วหรือว่าตัวเองจะลงมือกับเด็กคนนั้น?คนของตัวเองลักพาตัวหลิ่วเซียวฝาน พวกเขาก็ซื้อหลิ่วเซียวฝานไปแล้วเหรอ?ทั้งหมดนี้เป็นกับดักที่พวกเขาสร้างขึ้นใช่ไหม?เหอเชียนชิวก้าวถอยหลังด้วยความกลัว "องค์ องค์ชายห้า พวกเจ้าหมายความว่าอย่างไร?"เห็นได้ชัดว่าเธอมาหาพวกเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน ดูเหมือนว่าตัวเองจะตกเป็นเบี้ยในมือพวกเขามาโดยตลอด...แม้แต่เรื่องที่ตัวเองจะขอความช่ว
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 218 ชีวิตของคนใช้ก็คือชีวิตเช่นกัน
"ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาจะพาคนไปไหน? ข้าซื้อพวกค้ามนุษย์แค่ต้องการสั่งสอนเด็กคนนั้น ข้าไม่เคยคิดว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนมากมายขนาดนี้ แม้ว่าเจ้าจะพาน้องชายของข้าไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์ เขาเป็นเด็ก เขาไม่รู้อะไรเลย!"เหอเชียนชิวกัดฟันแล้วพูดว่า "ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นสุภาพบุรุษ เห็นแก่ข้ามที่ช่วยเจ้ามาก่อน เจ้าไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ได้ไหม? ตราบใดที่เจ้าไม่เข้าไปยุ่ง ก็ถือว่าเป็นการตอบแทนบุญคุญข้าแล้ว..."จิ่งฉุนลูบหัวและอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเขาเปิดปาก เขาก็อดไม่ได้ที่จะกระอักเลือดออกมาเต็มปากให้ตายเถอะ ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ตอนนี้?เขาลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว "เจ้าฉลาดมากและรู้ว่าจะซ่อนเขาไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ แต่ถ้าวันนี้เจ้าไม่ส่งเขามา ข้าจะต้องพาเจ้าไป...""หยุดขู่ข้า! อย่าลืมว่าตอนนี้เจ้าอยู่ที่ไหน! ตราบใดที่ข้าตะโกน เจ้าจะไม่สามารถออกจากจวนอำมาตย์ได้!"เหอเชียนชิวดูเหมือนจะรู้ว่าตอนนี้เขาอ่อนแอมาก และทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้นมากเธอจ้องมองที่จิ่งฉุนด้วยดวงตาสีแดง"ข้าไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าพวกเจ้าแต่ละคนคิดยังไง! หนานลั่วเฉินก็เช่นนี้ เจ้าก็เหมือนกัน! หลิ่วเซิงเซิงเธอสมควรได้
Latest chapter
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 297 เรียกข้าว่าหมอหลิ่วก็ได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 296 อาจเป็นโรคระบาดจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 295 สงครามครั้งนี้ยังไม่สามารถรบได้
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 294 เจ้าจะตบข้าได้ยังไง
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 293 กลับมาเป็นเหมือนเดิมภายในไม่กี่วัน
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 292 ทำตัวเองจริง ๆ
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 291 ไม่กล้าออกไปพบปะผู้คนอีก
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 290 พูดแล้วก็เป็นความเข้าใจผิด
- พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง บทที่ 289 อ๋องชางเชิญท่านไปงานเลี้ยง
