บทที่ 38

แต่ถูกเขาจับมือแล้วปล่อยไป......

เผยเซียวเหลือบมองเธอโดยไร้ซึ่งความอบอุ่นในแววตา "ลั่วเหยียนยังไม่ได้คุยกับเธอให้ชัดเจนอีกหรอ"

“อะไรนะคะ?"

"ก็ข้อตกลงของเราจะถูกเก็บเป็นความลับ!"

"ใช่ หัวหน้าลั่วก็พูดแบบนั้นค่ะ"แต่นี่มันเกี่ยวอะไรกับการแอบแต่งงานล่ะคะ มีอะไรที่ต่างกัน

เผยเซียว:"แล้วลั่วเหยียนได้บอกเธอหรือเปล่าว่าไม่ว่าใครก็ตามถามถึงคืนนั้นที่หนานเฉิงเธอต้องบอกว่าเป็นเธอ"

“ค่ะ” กู้อิ๋นพยักหน้า!

ก็มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ นี่

ไม่พูดถึงเรื่องคืนนั้นก็ยังดีแต่เมื่อพูดถึงเรื่องคืนนั้น ตอนนี้ในหัวใจของเธอก็ได้รู้สึกอึดอัดขึ้นมาอยู่บ้าง

"งั้นเธอคิดว่าการแต่งงานของเราควรเก็บความลับไหมล่ะ" เผยเซียวถาม

กู้อิ๋นไม่มีปฎิกิริยาตอบโต้และมองเผยเซียวด้วยสายตาที่ตกตะลึง

เมื่อเห็นท่าทางที่โง่ๆ ของกู้อิ๋นเผยเซียวก็ระเบิดขึ้นมาทันที

ในชั่วพริบตา กู้อิ๋นก็ตั้งสติขึ้นมาได้ "ฉันขอโทษค่ะคุณเผยฉันนึกว่าการแต่งงานจะถูกเก็บเป็นความลับตลอดไป"

"หึ เธอคิดว่าฉันอยากจะแต่งงานแบบหลบๆซ่อนๆอย่างงั้นหรอ?"เผยเสี่ยวยิ้มเยาะ

มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะมาหลบๆ ซ่อนๆ ได้ตลอดไป มันจำเป็นต้องหลบๆซ่อนด้วยเหรอ?

กู้อิ๋นคิดมาเส