Share
บทที่ 394
Related chapters
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 395
เนื่องจากเย่หลิงจูนั่งอยู่ข้าง ๆ ซูชิงอู่ใบหน้าที่จงใจทำให้น่าเกลียดจึงยิ่งดูไม่น่าดูมากขึ้นเมื่ออีกฝ่ายมองมา นางยังแกล้งขยิบตาให้เขาไปอีกด้วยท่าทางดังกล่าวทำให้องค์ชายสามที่กำลังใจเต้นรัวสงบลงทันที เขารีบทำความเคารพฮ่องเต้ด้วยความเคารพและกล่าวว่า "องค์หญิงสี่นั้นอ่อนโยนและมีคุณธรรม รูปโฉมงดงาม ทั้งฉลาดหลักแหลม หากได้เป็นชายาของกระหม่อมคงจะเป็นเกียรติอย่างยิ่ง!”"เพล้ง!"เสียงถ้วยกระเบื้องเคลือบแตกดังมาจากที่ไม่ไกลนัก ชายกระโปรงของเย่หมิงเย่ก็เปื้อนด้วยคราบชานางเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อและนางตัวแข็ง ใบหน้าซีดเผือดยังไม่ทันที่นางจะได้พูดอะไร ฮ่องเต้เฒ่าก็ลูบเคราของเขาแล้วถามว่า "ข้าจำได้ว่าคนที่เจ้าอยากแต่งงานด้วยคือองค์หญิงห้ามิใช่หรือ?"คิ้วของเย่หลิงจูกระตุก หัวใจเต้นรัวองค์ชายสามเหลือบมองไปยังเย่หลิงจู เมื่อเห็นสีหน้าโกรธเกรี้ยวของอีกฝ่าย ไม่รู้ด้วยเหตุผลใดอารมณ์หดหู่ของเขาก็กลับสดใสขึ้นเขารีบกล่าวอย่างจริงจัง "ก่อนหน้านี้กระหม่อมจำคนผิดพ่ะย่ะค่ะ"ฮ่องเต้เฒ่ายิ้มและไม่ได้สนใจเอาความอีก "หมิงเยว่ออกมาพบกับองค์ชายสามเถิด"เย่หมิงเยว่รู้สึกราวกับฝีเท้าหนักราวกับทองคำ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 396
เพราะซูชิงอู่ให้ความรู้สึกว่านางสามารถพึ่งพาและไว้ใจอีกฝ่ายได้อย่างเต็มที่ฮ่องเต้เฒ่าโบกมือ "มอบหมายให้คนมาดูแลองค์หญิงสี่ให้ดี แล้วส่งนางลงไปก่อน""พ่ะย่ะค่ะ!"ขันทีที่อยู่ด้านข้างรับคำสั่งและส่งเย่หมิงเยว่ออกไป องค์ชายสามยืนอยู่กลางห้องโถงด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย“ฝ่าบาท กระหม่อมมาที่นี่เพื่อขอให้มีการแต่งงานระหว่างทั้งสองแคว้น แต่กระหม่อมไม่อาจแต่งงานกับองค์หญิงที่ป่วยและอ่อนแอเช่นนี้ได้ หากนางเสียชีวิตโดยบังเอิญระหว่างทางและการแต่งงานยังไม่สมบูรณ์ ถึงเวลานั้นอาจเกิดความเข้าใจผิดที่นำไปสู่สงครามระหว่างสองแคว้นได้!”สิ่งที่อีกฝ่ายพูดนั้นค่อนข้างสมเหตุสมผล ดังนั้นฮ่องเต้เฒ่าจึงพูดว่า "จริงด้วย เช่นนั้นองค์ชายสามจะแต่งงานกับองค์หญิงอีกคนหรือไม่?"ริมฝีปากขององค์ชายสามกระตุกเล็กน้อยดวงตาของเขามีฉายแววโกรธเกรี้ยว “เช่นนั้นฝ่าบาทมีองค์หญิงอีกกี่พระองค์?”ฮ่องเต้เฒ่าลูบคางแล้วพูดว่า "หลิงจูไง"ร่างกายของเย่หลิงจูสั่นเล็กน้อย นางเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้ม “หม่อมฉันอยู่นี่…”“ขออภัยที่กระหม่อมปฏิเสธ!”ฮ่องเต้เฒ่าอึ้งไป "..."การถูกองค์ชายสามปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ ทำให้ทุกคนในโถ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 397
ไม่มีใครคาดคิดว่าทูตจากทั้งสองแคว้นจะพาองค์ชายของตนมาด้วยฮ่องเต้หรี่ตาลง "ที่แท้ก็เป็นองค์ชายนี่เอง"อู๋หลางกล่าวว่า "เมื่อกระหม่อมมายังแคว้นของท่านในครั้งนี้ มีเพียงสิ่งเดียวที่ต้องทำนั่นคือการพาน้องสาวของกระหม่อมกลับแคว้นไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อของกระหม่อมเพียงเท่านั้น"“น้องสาวของเจ้าคือใคร?”ฮ่องเต้เฒ่าคิดอยู่ครู่หนึ่งแต่จำไม่ได้ว่าแคว้นหนานเย่ของเขาเคยจับองค์หญิงแห่งแคว้นอู๋ตะวันตกได้เมื่อใด“ถ้ากระหม่อมพูดเช่นนี้ ฝ่าบาทอาจจำได้ว่าน้องสาวของกระหม่อมไม่ใช่ใครอื่น หากแต่เป็นบุตรีคนโตตระกูลซู ซูเชียนหลิงพ่ะย่ะค่ะ!”"อะไรนะ!"มีเสียงอุทานอย่างต่อเนื่องจากฝูงชนด้านล่างสาเหตุหลักเป็นเพราะคำตอบของอีกฝ่ายนั้นแปลกประหลาดและน่าตกใจเกินไปถึงขั้นที่หลายคนในฝูงชนหันไปมองที่ซูชิงอู่เพราะคนเดียวที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับซูเชียนหลิงคือซูชิงอู่ พระชายาเสวียน!อู๋หลางอธิบายว่า “กระหม่อมรู้ว่ามันฟังดูเหลือเชื่อสำหรับท่าน แต่เรื่องนี้เริ่มต้นเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว…”“ครั้งหนึ่งเสด็จพ่อของกระหม่อมเคยหนีการลอบสังหารและได้รับการช่วยเหลือจากนักขับร้องแซ่หลิง นางช่วยชีวิตเขาไว้ แต่ตอนจากไปรีบร้อ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 398
ซูเชียนหลิงเงยหน้าขึ้นและมองดูทุกคนในที่นั้นด้วยความหวาดกลัว ทันใดนั้นสายตาของนางก็หยุดลงที่อู๋หลางซึ่งยืนอยู่กลางห้องโถง ดวงตาของนางหดตัวลงด้วยความกลัวและกรีดร้อง!“กรี๊ดดด…”นางดิ้นรนด้วยความตื่นตระหนก จากนั้นจึงรีบมุดเข้าไปอยู่ใต้โต๊ะข้าง ๆ ทันทีอู๋หลางชะงัก ดวงตาของเขาก็ค้างอยู่ครู่หนึ่งเขาเคยเห็นรูปเหมือนของซูเชียนหลิงมาก่อนแล้ว แม้ว่าสตรีที่ถูกพาเข้ามาจะผอมกว่ามาก แต่ก็ยังคงมีลักษณะเด่นที่ชัดเจนอู๋หลางเดินเข้ามาหาซูเชียนหลิงทันที“เชียนหลิง ข้าเป็นพี่ชายเจ้า...”“อย่าเข้ามา อย่ามาแตะต้องข้า กรี๊ด...”เพียงแค่เห็นเขา ซูเชียนหลิงก็นึกถึงฝันร้ายเมื่อคืนก่อนอีกฝ่ายไม่ได้มองนางเป็นคนด้วยซ้ำใครจะคิดว่า ชายที่ภายนอกดูดีคนนั้น ข้างในจะเลวร้ายและโหดเหี้ยมเช่นนี้!ใบหน้าของอู๋หลางมืดมน เขามองไปที่ซูชิงอู่และถามว่า "น้องสาวของข้าเป็นอะไรไป?"ซูชิงอู่เลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนที่รอยยิ้มที่ชั่วร้ายจะฉายแววขึ้นในดวงตาของนาง“นางเป็นอะไร เกรงว่าท่านคงต้องถามตัวเองก่อน”อู๋หลางตกใจและไม่เข้าใจความหมายในคำพูดของซูชิงอู่เลยซูชิงอู่เตือนอย่างกรุณา "เมื่อคืนนี้องค์ชายใหญ่ดูมีความสุขม
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 399
เมื่ออู๋หลางได้ยินเสียงและมองไปเห็นฉีเทียนหยวน องค์ชายสามแห่งแคว้นฉีตะวันออกกล่าวว่า "ช่างไร้สาระนักที่แคว้นอู๋ตะวันตกส่งองค์ชายอย่างท่านคนนี้มา ข้าจะส่งคนไปเผยแพร่เรื่องนี้อย่างดีทีเดียว องค์ชายใหญ่ของแคว้นอู๋ตะวันตก แม้แต่น้องสาวผู้น่าสงสารของตนก็ยังไม่ละเว้น มันช่าง...จิ๊ จิ๊…”เขาถอนหายใจและเดาะลิ้น หันมองไปทางซูชิงอู่ เมื่อเขาเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังมองเขาอยู่ เขาก็ยืดหลังทันทีและเปล่งเสียงดังขึ้นหลายระดับดวงตาของอู๋หลางมืดมนอย่างยิ่งและเขาจ้องมองไปที่ฉีเทียนหยวนอย่างดุเดือด“ถ้าข้าไม่ถูกใครหลอกล่ะก็...”“ท่านมาที่นี่คงไม่ได้ใส่ใจเรื่องราชกิจ คงคิดถึงแต่ความสุขส่วนตัว ไม่เช่นนั้นจะเกิดเรื่องเข้าใจผิดแบบนี้ได้อย่างไร?”ฉีเทียนหยวนตีความการคาดการณ์ที่เขาพูดว่าเป็นความเข้าใจผิดอู๋หลางโกรธกับคำพูดของฉีเทียนหยวน แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะมือของเขายังเจ็บมาก ไม่รู้จะโต้แย้งฝ่ายตรงข้ามอย่างไรเขานำคนของเขาออกจากท้องพระโรงไปโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว จากนั้นทั้งท้องพระโรงก็กลับสู่ความสงบฉีเทียนหยวนเดินไปหาซูชิงอู่และทักทายนางด้วยความเคารพ "แม่นางซู เจ้ามั่นใจได้ มีข้าอยู่ที่นี่
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 400
“แน่นอน!”ซูชิงอู่ปิดตาของนาง ในใจอธิษฐานให้กับองค์ชายสามนางอ้าปากและเตือนว่า “ท่านอ๋อง โปรดหยุดเถิดเอาแค่พอสมควรนะเจ้าคะ”เย่เสวียนถิงพยักหน้าเล็กน้อย “นั่งลงเถอะ ข้ารู้ว่าต้องทำอย่างไร”ซูชิงอู่พยักหน้าและนั่งลงข้าง ๆ เย่หลิงจูเมื่อเห็นฉากนี้เย่หลิงจูก็ลดเสียงลงและกระซิบข้างหูของซูชิงอู่ “พี่สะใภ้ แล้วองค์ชายสามผู้นี้คงไม่ใช่ว่าตกหลุมรัก…ท่าน…?”ซูชิงอู่เลิกคิ้ว “เขาก็แค่หาภาระใส่ตัว”เย่หลิงจูอดไม่ได้ที่จะกลั้นหัวเราะ “ดูสิ พี่รองของข้าโกรธมาก องค์ชายสามนั่นกล้าดียังไง? ในเมื่อข้าเป็นสาวงามที่นั่งอยู่ที่นี่แต่เขากลับไม่มองข้าจิ๊ จิ๊...”ซูชิงอู่หรี่ตา “เจ้ายังอยากแสดงต่ออีกหรือ?”ไหล่ของเย่หลิงจูสั่นเล็กน้อย นางหัวเราะจนตัวสั่น“ท่านไม่เห็นประโยชน์ของเรื่องนี้หรือ แทนที่จะปล่อยให้คนอื่นรังแกข้า ข้าก็ยังดีกว่าที่จะเริ่มรังเกียจคนอื่นมันเยี่ยมมากข้าเลือกที่จะไปรังแกคนอื่นก่อน มันน่าสนุกจริง ๆ!”ซูชิงอู่เงียบ “...”นางสงสัยว่านางทำอะไรผิดหรือไม่ ที่ทำให้เย่หลิงจูเข้าสู่เส้นทางแปลก ๆ อย่างไม่อาจหวนกลับ?เมื่อฮ่องเต้เฒ่าได้ยินคำขอของคนทั้งสองแม้ว่าเขาจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 401
ผู้คนรอบ ๆ ต่างทนมองต่อไปไม่ได้ฉีเทียนหยวนถูกเล่นงานจนสภาพน่าสังเวช จนในที่สุดก็หมดสติไปคณะทูตจากแคว้นฉีตะวันออกมีสีหน้าไม่พอใจ พวกเขามองไปยังเย่เสวียนถิงด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรฮ่องเต้เฒ่าเหลือบมองเย่เสวียนถิง ถอนหายใจเล็กน้อยและพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ "เสวียนถิง สิ่งที่เจ้าทำมากเกินไปจริง ๆ"เย่เสวียนถิงเลิกคิ้ว สีหน้าของเขาสงบเรียบเฉย เสื้อผ้าของเขาไม่มีแม้แต่รอยยับ“กระหม่อมไม่คิดว่ามันจะมากเกินไปตรงไหน หากปล่อยให้อีกฝ่ายคิดว่ากระหม่อมอ่อนแอ แคว้นหนานเย่ก็จะถูกมองว่าอ่อนแอไปด้วย นั่นต่างหากที่เกินไป”ฮ่องเต้เฒ่ารู้ดีว่าคำพูดของเย่เสวียนถิงนั้นไม่สมเหตุสมผล แต่เขากลับไม่สามารถโต้แย้งคำพูดเหล่านั้นได้สิ่งที่เขาพูดนั้นค่อนข้างถูกต้อง หากเย่เสวียนถิงแพ้ คนที่เสียหน้าก็คือเขาเอง“แต่เจ้าก็ไม่ควรลงมือหนักขนาดนั้น”เย่เสวียนถิงเงยหน้าขึ้นมอง “ทุกกระบวนท่าที่กระหม่อมได้เรียนรู้ ล้วนแล้วแต่เป็นกระบวนท่าปลิดชีพคน หากกระหม่อมลงมือจริง ป่านนี้อีกฝ่ายคงตายไปแล้ว”ฮ่องเต้เฒ่าหมดคำพูด “...”ที่ว่ามาก็มีเหตุผล“พอที ข้าจะหาคนไปปลอบใจองค์ชายสาม เจ้าไปได้แล้ว”“พ่ะย่ะค่ะ”เย่เสวียนถิงโ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 402
ซูชิงอู่กล่าวว่า "หม่อมฉันมียามียาที่ช่วยบำรุงผิวพรรณ เพียงแค่ทาบนใบหน้าก็สามารถลบรอยย่น บรรเทาความชรา และทำให้ผิวเนียนนุ่มได้"เต๋อเฟยตกตะลึงนางเตรียมใจไว้แล้วว่าซูชิงอู่จะขอให้ทำเรื่องที่ยากมากแต่คิดไม่ถึงว่านางจะพูดแบบนั้นจริง ๆเมื่อเห็นว่าเต๋อเฟยไม่เชื่อ ซูชิงอู่ก็ยิ้มและหยิบหีบกล่องออกมาจากสาปเสื้อของนางหีบกล่องสวยมาก ดูแล้วก็รู้ว่าเป็นของดี“หากไม่เชื่อ เต๋อเฟยก็ลองใช้ดูก่อนก็ได้ เห็นผลทันตาทีเดียว”เต๋อเฟยเหลือบมองฮุ่ยเฟยและซูเฟยเมื่อเห็นคนทั้งสองพยักหน้าให้นาง นางก็เปิดกล่องและแตะขี้ผึ้งใสบนใบหน้าของนางอย่างระมัดระวังเนื้อขี้ผึ้งซึมเข้าสู่ผิวได้อย่างรวดเร็วและบริเวณที่ทาก็ขาวกระจ่างขึ้นและอ่อนโยนเยาว์วัยขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเพียงสัมผัสก็รู้สึกได้ถึงความเรียบเนียน“นี่...น่าทึ่งมากนี่มันมหัศจรรย์เกินไปแล้ว!”ดวงตาของเต๋อเฟยเปล่งประกายสดใสและนิ้วของนางที่จับหีบกล่องยาสั่นเล็กน้อยซูชิงอู่ลดสายตาลง ซ่อนแสงในดวงตาของนางปิดบังแววตาแล้วพูดต่อ "เพียงว่าหากท่านต้องการคงสภาพผิวแบบนี้ ต้องทายานี้ทุกวัน ขาดไปวันใดวันหนึ่งก็ไม่ได้"ยาที่สามารถฟื้นฟูรูปร่างหน้าตาของสตรีได
Latest chapter
