บทที่ 210

ฮั่วเจิ้นหลงหรือจะไม่รู้หลักการนี้? แต่ในฐานะที่เป็นจิ้งจอกเฒ่า ย่อมมีเรื่องที่คำนึงในแบบที่ต่างจากแนวคิดปกติทั่วไป

เขาพิจารณาครู่หนึ่ง “เกรงว่ารัชทายาทจะไม่ถูกโค่นง่าย ๆ เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงส่วนรวม พวกเราเตรียมตัวไว้ก่อน รอดูอยู่เฉย ๆ”

ในเรือนเล็กลับมุมหลังหนึ่งของต้าเฉียน ฉินอ้าวยังคงนอนเอ้อระเหยอยู่บนเก้าอี้เหมือนเดิม สบายใจเฉิบ ตรงหน้าเขามีคนยืนอยู่สองคน คนหนึ่งคือองค์ชายหกฉินอวิ๋นกว่างที่กำลังกระวนกระวาย อีกคนคือแม่ทัพฝ่ายขวาถังเจิ้นไห่

“เสด็จอา เกรงว่าฟ้าของต้าเฉียนจะเปลี่ยนแล้ว” ฉินอวิ๋นกว่างพูดอย่างตระหนกเล็กน้อย

“นั่นสิ ท่านอ๋อง แค่แผนเดียวองค์ชายรองก็จัดการรัชทายาทฉินอวิ๋นฟานได้ หากไม่เกิดเหตุอะไร วันมะรืนฉินอวิ๋นฟานต้องจบเห่แล้ว พวกเราจะลงมือเตรียมตัวหรือไม่ขอรับ? อย่างไรเสีย ทันทีที่ตำแหน่งรัชทายาทของฉินอวิ๋นฟานถูกปลด ต้าเฉียนต้องเกิดพายุอีกแน่ นี่คือโอกาส”

ถังเจิ้นไห่รีบกล่าวสมทบ

เฮ่อชินอ๋องฉินอ้าวยังคงผ่อนคลายเป็นตัวของตัวเอง กับการรายงานอย่างร้อนรนขององค์ชายหกและแม่ทัพฝ่ายขวาถังเจิ้นไห่ เขาเหมือนไม่ได้ยิน ผ่านไปนานจึงหยุดการเคลื่อนไหวมือและค่อย ๆ ลุกขึ้น

“ด้วยสถา