บทที่ 258

“อ้อ” เสิ่นฮุ่ยขานรับไปอย่างนั้น

เลขาของฉู่เจี้ยนจวินเดินขึ้นชั้นสอง

“เอกสารอะไรน่ะ?” เสิ่นฮุ่ยถาม

คนอย่างฉู่เจี้ยนจวิน ก้าวก่ายงานในบริษัทไม่ได้ ยังจะมีเอกสารสำคัญอะไรส่งมาที่บ้านอีก?

เลขาของฉู่เจี้ยนจวินชะงัก ซ่อนเอกสารไว้ข้างหลัง “ไม่มีอะไรครับ เป็นแค่เอกสารทั่วไปเฉย ๆ”

เสิ่นฮุ่ยมองเลขานิดหน่อย ไม่ได้พูดอะไรแล้วจึงปัดมือ

เลขาโล่งอก วางเอกสารไว้ในห้องทำงานและออกจากบ้านตระกูลฉู่

เสิ่นฮุ่ยมองเงาหลังของเลขา รู้สึกอยู่ตลอดว่ามีลับลมคมใน อย่างกับกำลังปิดบังอะไรเธออยู่

เธอหยิบบัวรดน้ำไปรดน้ำกระถางต้นไม้ในห้องทำงานแล้วเหล่มองบนโต๊ะทำงานทีหนึ่ง ไม่เห็นเอกสารในมือของเลขา

นี่ทำให้เสิ่นฮุ่ยยิ่งอยากรู้

เธอวางบัวรดน้ำไว้ข้าง ๆ แล้วรื้อโต๊ะรอบหนึ่ง

สุดท้ายจึงเจอซองเอกสารที่เลขาเพิ่งเอามาอยู่ข้างใต้สุดของลิ้นชักที่สาม

พอแกะออกดู เสิ่นฮุ่ยพลันตาโต สีหน้าตกตะลึง

ในซองเอกสารเป็นใบรับรองการตรวจดีเอ็นเอฉบับหนึ่ง

ผลลัพธ์ชี้ว่าตัวอย่างเอและตัวอย่างบีมีความสัมพันธ์เป็นพ่อลูกกันตามชีววิทยา

คงจะเป็นที่ตรวจดีเอ็นเอเอกชน ผลการตรวจฉบับนี้ไม่ได้ระบุตัวตนของตัวอย่างเอและตัวอย่างบี

แต่ใบรับรองการตร