Share

บทที่ 72

พอเวินเหลียงได้ยินคำว่าทำอาหารก็ตกตะลึง

ในหัวของเธอ ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถเชื่อมโยมฟู่เจิงเข้ากับการทำอาหารได้เลย

“อาเหลียง เธอคงไม่รู้สินะ ความจริงฟู่เจิงมีฝีมือมากเลย ตอนเรียนมหาลัยเขาพักอยู่ข้างนอกคนเดียวตลอด ฝึกจนฝีมือดี ทำให้ฉันกินประจำแหละ”

เวินเหลียงรู้ว่าฉู่ซืออี๋จงใจพูดกับเธอ ตั้งใจจะยั่วเธอ

แต่หัวใจของเวินเหลียงก็ยังถูกยั่วจนเจ็บอยู่ดี

การที่ผู้ชายคนหนึ่งยอมเข้าครัวเพื่อคนที่ตัวเองชอบ นั่นจะต้องชอบเธอมาก ๆ

แต่สามปีที่พวกเขาแต่งงานกัน ฟู่เจิงไม่เคยเข้าครัวเลย กระทั่งว่าเวินเหลียงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาทำกับข้าวเป็น

เธอรู้มาว่าการทำกับข้าวสามารถเสริมสร้างสายใยระหว่างสามีภรรยาได้ ถึงในบ้านจะมีแม่บ้าน แต่เวินเหลียงก็ยังเข้าครัวเป็นครั้งคราว ทว่าฟู่เจิงไม่เคยมาช่วยเธอ

นี่ก็คือความแตกต่างของรักกับไม่รัก

เวินเหลียงสะกดความเจ็บปวดในใจและพูดว่า “คุณเอามือถือให้ฟู่เจิง ฉันมีเรื่องจะถามเขา”

“เรื่องอะไร? ฉันถามให้ก็ได้”

นี่คือการยั่วยุชัด ๆ เวลานี้เธอกับฟู่เจิงยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ อยากจะถามคำถามกับฟู่เจิง กลับต้องผ่านฉู่ซืออี๋ นี่มันไม่น่าขำเหรอ?

ถึงตอนนี้เวินเหลียงจะอยากหย่
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status