บทที่ 1008

"ปัง--!"

หวงตงไห่ถูกตบจนบินขึ้นสูง แล้วทุบบนพื้นอย่างแรง

พ่นเลือดออกทางปากและจมูกอยู่พักใหญ่ สีหน้าซีดเซียวเป็นพิเศษ

"พ่อ!"

หวงยินยินกรีดร้อง เหมือนพึ่งตื่นจากความฝัน เธอรีบวิ่งไปที่ตําแหน่งที่หวงตงไห่ตกลงมา

"เหลยว่านจุน คุณบ้าไปแล้วเหรอ"

ลู่เฉินทั้งตกตะลึงและโกรธ เจตนาฆ่าพลุ่งพล่านในนัยน์ตาของเขา

เขาคิดมาตลอดว่าเหลยว่านจุนเป็นผู้อาวุโสศิลปะการต่อสู้ที่มีคุณธรรมและบารมีสูงและซื่อตรงไม่ประจบสอพลอ

ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนใจร้ายที่หน้าซื่อใจคด

"บ้าเหรอ ฮึ่ม..."

เหลยว่านจุนหัวเราะอย่างกะทันหัน “ลู่เฉิน คุณรู้ไหมว่าผมได้วางแผนมากแค่ไหนเพื่อลูกปัดเทียนหลิง?

ตั้งแต่ได้รับข่าวของลูกปัดเทียนหลิงจากหวังฝู่หลงเถิง ผมก็วางแผนมาตลอด แอบผลักดันให้เรื่องพัฒนาไปข้างหน้ามาตลอด

ผมใช้หวังฝู่ชุนก่อนเพื่อฆ่าคนปิดปาก แล้วก็ปล่อยข่าวออกไป ดึงดูดคนของวังยี่วหนวี่ไปที่เจียงหนาน ในที่สุดก็ส่งคัมภีร์สาวหยกที่ซ่อนแผนที่ไว้ไปให้พวกคุณ

ทุกอย่างนี้ ล้านเป็นการวางแผนของผม

พูดตรง ๆ นะ พวกคุณ มันเป็นแค่ตัวเชิดของผมเท่านั้น

มีแต่พวกคุณบุกเข้าไปในสุสาน และดึงดูดความสนใจของกู่ชิงเหมยไป ผมถึงจะมีโอกาสได้รับลูกปั