บทที่ 1009

นักสู้ทั้งหมดก็เปลี่ยนทิศทางทันที และรวมตัวกันที่จุดต่อสู้อีกครั้ง

"เรื่องยังมีจุดเปลี่ยนอีกหรือ"

เจี่ยงซิวเจิน จ้าวหงเสี้ยง และเจี้ยซินสามมองหน้ากัน แล้วหันหลังกลับในเวลาเดียวกัน พาคนของตัวเองเดินกลับไป

สักพักหนึ่ง บรรดากองกำลังใหญ่ ทุกสำนักต่างพากันเดินทางกลับ

แต่เมื่อพวกเขามาถึงสนามรบ กลับประหลาดใจมาก

พวกเขาพบว่าเหลยว่านจุนต่อสู้กับลู่เฉินอยู่

หัวหน้าของพันธมิตรยุทธภพสู้กับการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือดเป็นพิเศษ ต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายชัดๆ

เกิดอะไรขึ้น?

สองคนนี้เป็นพวกเดียวกันไม่ใช่เหรอ

ทำไมต้องสู้ตายด้วย

ทุกคนมองหน้ากัน ไม่ทราบสาเหตุ

"ช่วยด้วย ช่วยด้วย"

ในเวลานี้ เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้นในระยะไกล

ทุกคนมองไปตามเสียง เห็นว่าหวงยินยินกำลังกอดหวงตงไห่ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ และร้องไห้ขอความช่วยเหลือต่าง ๆ

น้ำตาไหลไม่หยุด

"ขอร้องพวกคุณ ช่วยพ่อฉันด้วยเถอะ ฉันจะโขกหัวให้พวกคุณแล้ว"

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนอง หวงยินยินก็คุกเข่าลงบนพื้นและเริ่มโขกหัวอย่างบ้าคลั่ง

ตอนนี้ หวงตงไห่หน้าซีดเซียว เลือดไหลไม่หยุดในช่องท้อง ยังมีเลือดพ่นออกม