บทที่1042

ตอนกลางคืน ภายในหอผู้ป่วยแห่งหนึ่งของโรงพยาบาลตงเจียง

ลู่เฉินกับฉาวซวนเฟยเฝ้าอยู่ข้างเตียงอย่างเงียบ ๆ มองดูบ่าวเอ๋อร์ที่หลับไปแล้ว รู้สึกปวดใจเล็กน้อยอย่างอธิบายไม่ได้

หลังจากการผ่าตัด กระดูกที่หักของบ่าวเอ๋อร์ได้รับการต่อแล้ว ส่วนที่ควรพันแผลก็ถูกพันทั้งหมดแล้ว

เลือดคั่งในร่างกาย ก็ถูกรักษาด้วยเข็มเงินของลู่เฉิน

แม้ว่าเธอจะพ้นขีดอันตราย แต่ความเจ็บปวดและความหวาดกลัวจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ สำหรับเด็กอายุห้าขวบคนหนึ่ง ยังคงได้รับการทำลายอย่างมาก

"ไม่ต้องกังวล บ่าวเอ๋อร์จะไม่เป็นไร"

ลู่เฉินจับมือของฉาวซวนเฟยและปลอบโยนเธอ

"ช่างเป็นไอ้สัตว์พวกหนึ่งจริง ๆ แม้แต่เด็กคนหนึ่งก็ทำร้ายได้"

ฉาวซวนเฟยกัดฟันเบา ๆ เห็นได้ชัดว่าโกรธแล้ว

"เรื่องนี้ผมจะตรวจสอบให้ถึงที่สุด ไม่ว่าใครจะสั่งทำอยู่เบื้องหลัง ผมก็จะไม่ยอมหยุดอย่างง่าย!" ลู่เฉินมีสีหน้าจริงจัง

ต่างบอกว่าหากมีข้อขัดแย้งกับใคร ให้แก้ไขกับบุคคลนั้น อย่าไปยุ่งกับครอบครัวเขา คราวนี้ฉาวซวนเฟยและบ่าวเอ๋อร์ได้รับบาดเจ็บทั้งคู่ มันได้สัมผัสเส้นตายของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

สำหรับศัตรูที่ไม่มีขอบเขต เขาจะไม่เคยใจอ่อนเลย

"ซวนเฟย!"

"พี่!"

ในเว