Share

บทที่ 371

“ที่...อ่า ข้าหานางเจอที่ไหนนะ...”

อู่อันโหวเมาหนักมาก จนหัวไม่แล่นครู่หนึ่ง

เซียวเย่หลันถามอย่างอดทน “ท่านบอกว่านางยืนกรานที่จะกลับไปหมู่บ้านฉางหยวน งั้นท่านก็ต้องพบนางใกล้ๆ หมู่บ้านฉางหยวนใช่ไหม”

“ใช่ๆ อยู่แถวๆ หมู่บ้านฉางหยวน”

อู่อันโหวพยักหน้า

เซียวเย่หลันถาม “แล้วมันที่ไหน?”

“ดู...”

ดูเหมือนจะเป็น ทางเข้าหมู่บ้าน?

อู่อันโหวยิ่งคิดยิ่งสับสน

ความง่วงงุนเข้าโจมตี สุดท้ายเขาก็ล้มหน้าคว่ำไปบนโต๊ะแล้วผล็อยหลับ ส่งเสียงกรนดังสนั่นอีกคำรบ

ตอนนั้นเอง ซูอวี้เออร์ก็ยกสุราที่อุ่นเรียบร้อยแล้วเข้ามา นางกล่าวยิ้มๆ ว่า “เหตุใดท่านโหวอาวุโสถึงเมาเร็วเช่นนี้เล่า?”

“อืม เจ้าไปเรียกคนมาประคองเขาไปพักผ่อนที่ห้องข้างเถอะ”

สุดท้ายเซียวเย่หลันก็ไม่ได้คําตอบ แต่เขาคิดว่า บางทีเขาอาจจะกังวลมากเกินไป

ตอนที่เขาได้รับบาดเจ็บขณะนั้น เขาไม่เห็นเซี่ยเชียนฮวันเลย

เป็นอวี้เออร์ที่ช่วยเขา

“ท่านอ๋อง คืนนี้ท่านจะพักที่นี่หรือไม่?”

ซูอวี้เออร์รินสุราให้เซียวเย่หลัน จากนั้นก็ค่อยๆ จับหลังมือของเขา ความรักลึกซึ้งล้วนอยู่ในคำพูด

อย่างไรก็ตาม เซียวเย่หลันกลับค่อยๆ ดึงมือออก “ไม่ ข้าจะไปที่ห้องตำรา”

“งั้
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status