บทที่ 386

“ทูลเสด็จพ่อ รู้สึกแย่เพคะ”

เซี่ยเชียนฮวันตอบตามตรง

ฮ่องเต้ร้องหึออกมา “หากรู้ว่าจะต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ทำไมถึงต้องก่อเรื่องที่ยุ่งยากเช่นนี้ขึ้นมา เพราะความหึงหวงชั่วขณะ!”

“เสด็จพ่อ ลูกสะใภ้บริสุทธิ์ ผู้บงการที่ทำร้ายคุณหนูรองเซวี่ยเป็นคนอื่น พวกเขาไม่ต้องการให้ลูกสาวของมหาดเล็กเซวี่ยแต่งงานกับเซียวเย่หลัน”

เซี่ยเชียนฮวันรู้ว่านี่อาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะได้ออกจากสำนักคุมประพฤติ

นางต้องใช้ทุกวิถีทางเพื่อทำให้เผด็จการที่น่าสงสัยคนนี้เชื่อในตัวเอง

ฮ่องเต้หรี่ตาลงและประสานมือไว้ด้านหลัง “เท่าที่ข้ารู้ สาวใช้ส่วนตัวของเซวี่ยจวิ้นระบุว่าเป็นเจ้า และพวกอันธพาลที่เจ้าเจ็ดจับตัวไปนั้น ก็สารภาพว่าเป็นเจ้าด้วย ตอนนี้เจ้ามีหลักฐานอะไรที่จะพิสูจน์ว่า ผู้ที่อยู่เบื้องหลังเป็นคนอื่น?”

“ลูกสะใภ้...ไม่มีหลักฐาน” เซี่ยเชียนฮวันเม้มปาก ก่อนเงยหน้าน้อยๆ มองตรงไปที่ฮ่องเต้ “แต่ลูกสะใภ้เชื่อว่า เสด็จพ่อก็คิดว่าเรื่องนี้มีข้อสงสัยมากมาย ไม่เช่นนั้นคงไม่มาเยี่ยมลูกสะใภ้”

“เหอะ”

ฮ่องเต้ส่งเสียงหัวเราะเย็นชา

ดวงตาของเขาลึกล้ำจนยากจะหยั่งถึง ทำให้เป็นเรื่องยากที่จะคาดเดาความคิดที่แท้จริงของเ