Share

บทที่ 403

เซียวเย่หลันมองรถม้าที่เซี่ยเชียนฮวันนั่ง

เขาลังเลเล็กน้อย

ช่างเถอะ...

อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนั้นไม่มีเหตุผล พูดไปก็ไร้ประโยชน์

พวกเขาต่างแยกย้ายกันกลับจวน

หารู้ไม่ว่า เมื่อซูอวี้เออร์ที่อยู่ในจวนทราบข่าวว่าเซี่ยเชียนฮวันพ้นผิด นางก็โกรธจัดจนฉีกพัดออกเป็นชิ้นๆ

“นางสารเลวนั่นช่างโชคดีจริงๆ ถูกขังในสำนักคุมประพฤติมาหลายวัน แต่ก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเด็กในท้องนางก็ไม่ได้ถูกทรมานเลยสักนิด”

ซูอวี้เออร์ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห

โอกาสฟ้าประทานเช่นนี้ แต่ไม่คาดคิดว่า สวรรค์จะไม่ช่วยนางมากกว่านี้

อวิ๋นซีที่อยู่ข้างๆ ก็เอ่ยปลอบว่า “นายหญิงไม่ต้องกังวล ท้องของพระชายาใหญ่ขนาดนั้น ยังมีเวลาเหลืออีกครึ่งปี บ่าวไม่เชื่อว่านางจะคลอดบุตรได้อย่างปลอดภัย”

“ข้าแค่เกรงว่าทารกในครรภ์จะมั่นคง ข้าอยากให้นางเจ็บครรภ์ก่อนกำหนด มิฉะนั้นมันจะยากขึ้นอย่างแน่นอน” ซูอวี้เออร์พูดอย่างเย็นชา

อวิ๋นซีเกิดความคิดขึ้นมาว่า “นายหญิงสามารถทำตรงกันข้าม ให้อาหารเสริมแก่พระชายามากๆ เลี้ยงดูทารกในครรภ์ เมื่อถึงเวลาคลอดบุตร ทารกในครรภ์ก็จะใหญ่เกินกว่าจะคลอดได้โดยธรรมชาติ”

“ด้วยวิธีนี้ นายหญิงจะได้รับชื่อเสียงที่ดี ส่วน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status