Share

บทที่ 418

“ข้าหิว”

เซียวเย่หลันอดไม่ได้ที่จะพูด พร้อมกับยกเท้าเดินมานั่งตรงหน้าเซี่ยเชียนฮวัน

เซี่ยเชียนฮวันพลิกหน้าหนังสือในมือแล้วพูดด้วยเสียงดังว่า “เสี่ยวตง ไปขอให้ห้องครัวเตรียมอาหาร และส่งไปที่ห้องของท่านอ๋อง”

“ไม่ต้องยุ่งยากเช่นนั้น เจ้าทำอาหารให้ข้าก็พอ”

ดูเหมือนว่าเซียวเย่หลันตัดสินใจจะอยู่ที่นี่

บนตัวเขายังคงมีกลิ่นแอลกอฮอล์อยู่

อาจเป็นเพราะออกไปดื่มข้างนอก เมื่อกลับมา เขาก็สร้างปัญหาให้นาง ไม่ยอมให้นางได้อยู่อย่างสงบสุข

เซี่ยเชียนฮวันยังไม่เงยหน้าขึ้น “เมื่อไม่กี่วันก่อน ข้าพบคนไข้คนหนึ่งที่โรงหมอ นางมาที่เมืองหลวงเพื่อตามหาสามีของนาง”

“แล้วอย่างไร”

“สามีของนางเป็นผู้เข้าสอบ แต่หลังจากสอบตกก็ไม่มีหน้าจะกลับมาพบกับครอบครัว และหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย”

เซี่ยเชียนฮวันกล่าวด้วยน้ำเสียงสงบ

เรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นนี้ ถ้าเป็นคนอื่น เซียวเย่หลันคงหมดความอดทนไปนานแล้ว

แต่ตอนนี้เขากลับฟังเซี่ยเชียนฮวันพูดอย่างเงียบๆ

ไม่รู้ทำไม การนั่งเคียงข้างผู้หญิงคนนี้ ฟังนางพูดถึงเรื่องเล็กๆ น้อยๆ กลับทำให้เขารู้สึกสบายใจมาก

“ท่านรู้ไหมว่าทำไมข้าถึงเล่าเรื่องนี้กับท่าน?”

จู่ๆ เซี่ยเชียนฮวันก็
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status