เห็นลูกรักของเขา ไป๋เจิ้นหัวก็รีบเดินเข้าไปหาทันที: “ลูก ลูกเป็นอย่างไรบ้าง?”ไป๋ชิงเฉี่ยนยิ้มบางแล้วพูดขึ้น: “คุณพ่อ คุณหลินฝีมือการแพทย์ชั้นยอด ตอนนี้หนูไม่เป็นอะไรแล้ว”“เขายังให้ใบสั่งยากับหนูมาด้วย เพียงแค่ทานยาให้ตรงเวลา ภายในหนึ่งสัปดาห์ก็จะหายดีเป็นปลิดทิ้ง”ไป๋เจิ้นหัวโล่งอก: “งั้นก็ดี งั้นก็ดี”จางเต๋อหลินหัวเราะเสียงดัง: “ฮ่าฮ่าฮ่า...ผมว่าแล้วไงครับ คุณหลินลงมือ คุณไป๋ก็จะต้องปลอดภัยแน่นอน”ไป๋เจิ้นหัวเดินมาด้านข้างหลินเฟิงแล้วประสานมือพูดขึ้น: “คุณหลิน ครั้งนี้ต้องขอบคุณจริง ๆ ลูกสาวของผมถึงได้แคล้วคลาดปลอดภัย”หลินเฟิงก็ไม่พูดเป็นพิธีรีตองกับเขา: “คุณไป๋ไม่ต้องเกรงใจ ผมก็ทำเพื่อหัวใจมังกรใต้ดินต้นนั้น”“ไม่ทราบว่าคุณไป๋ตอนนี้พักอยู่ที่ไหน? พรุ่งนี้ผมจะไปเอายาด้วยตัวเอง”อย่างไรซะเขาจะต้องเอาหัวใจมังกรใต้ดินมาให้ได้ไป๋เจิ้นหัวพูดขึ้นทันที: “ตระกูลไป๋ของผมมีธุรกิจอยู่ที่เมืองเจียงโจวอยู่บ้าง ตอนนี้พักอยู่ที่คฤหาสน์เทียนเจียง”“เพียงแต่ถ้าหากคุณหลินไม่รีบร้อน วันพรุ่งนี้ผมจะนำไปส่งให้คุณหลินด้วยตนเอง”หลินเฟิงพูดขึ้นทันที: “รีบ รีบมาก ผมไปเอาด้วยตัวเองเถอะ”เอามา
“ลงไม้ลงมือ?”เหยนจวิ้นกำหมัดสองข้างเอาไว้แน่น และกัดฟันถามขึ้น: “คำพูดนี้หมายความว่าอย่างไร?”ต่งหลิงอวี้กลอกตาแล้วพูดขึ้น: “ไอ้หมอนั่นวางมือลงบนหน้าอกของคุณไป๋และทั้งนวดทั้งกด”“คุณไปอ้วกเป็นเลือดออกมาด้วย”“อะไรนะ?”เส้นเลือดบนลำคอของเหยนจวิ้นนูนออกมา แทบอยากจะไปฆ่าหลินเฟิงในตอนนี้ไป๋ชิงเฉี่ยนหน้าตาสวยงาม คนงามแบบนี้ตัวเองก็ยังไม่เคยแตะต้องมาก่อน แต่กลับถูกไอ้สารเลวหลินเฟิงทั้งนวดทั้งกด?เขาไม่ได้เป็นกังวลเรื่องที่ไป๋ชิงเฉี่ยนอ้วกเป็นเลือดด้วยซ้ำ คิดเพียงแค่ว่าบนศีรษะของตัวเองมีเขางอกออกมาแต่เขากลับไม่สามารถแสดงท่าทางออกมาได้ในเมื่อหลินเฟิงใช้ชื่อในการรักษาให้ไป๋ชิงเฉี่ยน“เอาเถอะค่ะ คุณชายเหยน อย่างน้อยตอนนี้คุณไป๋ก็คลาดแคล้วปลอดภัยแล้ว การแต่งงานของคุณกับเธอก็สามารถดำเนินการตามที่กำหนดได้แล้ว”ในตอนนี้ต่งหลิงอวี้พูดปลอบใจขึ้นเหยนจวิ้นพยักหน้า: “นี่ก็ถูกต้องแล้ว”“รบกวนคุณต่งแล้วครับ ไม่มีเรื่องอะไร ผมกลับก่อนนะครับ”......วันต่อมา หลินเฟิงมาถึงที่ตระกูลไป๋ตั้งแต่เช้าและก็เป็นอย่างที่คิด ไป๋เจิ้นหัวรออยู่ที่หน้าประตูตั้งแต่เช้าแล้ว“คุณหลิน ผมรอคุณอยู่นานมากเ
ที่สำคัญคือ เมื่อวานเหยนควานตั้งใจโทรมาหาเขา และเน้นย้ำอีกครั้งถึงคำขอร้องที่ต้องการหัวใจมังกรใต้ดินด้านหนึ่งคือผู้มีบุญคุณของลูกสาวของเขา อีกด้านก็คือครอบครัวที่เกี่ยวดองกับเขาในอนาคตเมื่อชั่งน้ำหนักดูแล้วเขาจึงตัดสินใจที่จะเสียสละหลินเฟิง ในเมื่อหลินเฟิงเป็นเพียงแค่หมอคนหนึ่งเขาให้เงินค่ารักษากับหลินเฟิงมากหน่อยก็พอแล้วหลินเฟิงได้ยินคำพูดนี้ก็ลุกขึ้นทันที: “คุณไป๋ เมื่อวานพวกเราคุยกันเรียบร้อยแล้ว ผมรักษาอาการให้คุณไป๋ คุณจะเอาหัวใจมังกรใต้ดินให้ผม”“หรือว่าคุณไป๋จะผิดคำพูดเหรอ?” ไป๋เจิ้นหัวเห็นหลินเฟิงหน้าบึ้ง รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็หายไปทันทีจากนั้นก็ขมวดคิ้วพูด: “คุณหลิน ผมบอกกับคุณแล้วไม่ใช่เหรอครับ? นอกจากหัวใจมังกรใต้ดินต้นนั้น ของสิ่งอื่นคุณเอาไปได้ตามใจชอบ”“ถ้าไม่อยากได้ของ ผมก็ให้เงินคุณก็ได้”หลินเฟิงพูดเสียงแข็ง: “คุณไป๋ ผมไม่มีเวลามาสิ้นเปลืองกับคุณ ผมหวังว่าคุณจะเอาหัวใจมังกรใต้ดินออกมาโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นจะเสียเวลาของพวกเราทั้งสองคน”“ปัง”ไป๋เจิ้นหัวตบฝ่ามือลงบนโต๊ะ และพูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม: “หลินเฟิงนายเนี่ยทำไมถึงหัวรั้นแบบนี้?”“ต้องการสมบัต
ไป๋เจิ้นหัวสั่งคนให้ไปเอาหัวใจมังกรใต้ดินมาด้วยสีหน้าที่ไม่เต็มใจเท่าไรนักหลินเฟิงเคยเห็นหัวใจมังกรใต้ดิน จึงตรวจสอบดูอย่างละเอียด สมุนไพรนี้เติบโตได้เฉพาะในพื้นที่สุดขั้วทางตะวันตกเท่านั้นสภาพแวดล้อมในการดำรงชีวิตเลวร้ายเป็นอย่างมาก สามารถอยู่รอดได้โดยไม่โดนแสงแดดตลอดปีก้านรากเหมือนกับมังกรขดตัว จึงได้มีชื่อเช่นนี้เห็นว่ายาสมุนไพรไม่มีปัญหา หัวใจที่เป็นกังวลของหลินเฟิงก็ปล่อยวางลงในที่สุดไป๋เจิ้นหัวเห็นท่าทางของเขาแบบนี้ก็พูดเสียงแข็ง: “ไอ้หนุ่ม ของที่ไม่ใช่ของนายก็ไม่แน่ว่าจะเก็บรักษาเอาไว้ได้”หลินเฟิงกลับไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น: “เก็บรักษาเอาไว้ได้หรือไม่นั้น คุณไป๋ไม่ต้องเป็นกังวลหรอกครับ”“ลาก่อนครับ”ของมาถึงในมือแล้ว เขาก็ไม่อยากอยู่ที่ตระกูลไป๋อีกต่อไปในตอนนี้ไป๋ชิงเฉี่ยนรีบพูดขึ้น: “คุณหลิน ฉันไปส่งคุณนะคะ”สาวน้องไปส่งหลินเฟิงถึงที่นอกคฤหาสน์ตระกูลไป๋ด้วยตัวเองจากนั้นก็โค้งตัวให้หลินเฟิง: “คุณหลิน เรื่องในวันนี้ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ นะคะ”“เรื่องในวันนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณครับ คุณไม่ต้องขอโทษผม” หลินเฟิงจ้องมองเธอไป๋ชิงเฉี่ยนสวมชุดเดรสสีขาว ใบหน้าที่ไร้เดียง
เป็นอย่างที่คาดคิดเอาไว้ ไม่ถึงสิบนาทีหลินฝานก็ขี่รถจักรยานไฟฟ้าตามมาที่โรงแรมฮิลตันดวงตาของเขาแดงก่ำ ในตอนนี้ก็อารมณ์เดือดพล่านก่อนหน้านี้หลินเฟิงเคยถากถางเป็นนัยว่าแฟนสาวของเขาไม่อยู่ในกรอบ เพราะเรื่องนี้เขาเกือบจะผิดใจกับหลินเฟิงแล้วแต่ข้อความที่ไม่เปิดเผยเชื่อในวันนี้เกือบทำให้เขาเป็นบ้าแฟนสาวของเขาเข้าไปในโรงแรมกับเจ้านายของเขา แม้แต่หมายเลขห้องของโรงแรมก็เขียนเอาไว้อย่างชัดเจนเขาจะไม่โมโหได้อย่างไรเมื่อเข้าไปในโรงแรม เขามุ่งหน้าไปที่ห้อง 908 ทันทีพนักงานที่เคาน์เตอร์เห็นหมอนี่ท่าทางกระฟัดกระเฟียดจึงขวางเอาไว้แล้วถามเขาขึ้นมา: “คุณผู้ชายท่านนี้ คุณจะเปิดห้องเหรอคะ?”“ไสหัวไป”ในตอนนี้หลินฝานกำลังโมโหขึ้นสมอง จนถึงขั้นที่ใกล้จะเสียสติแล้ววันนี้ต่อให้เป็นเทพสวรรค์ก็ขวางเขาไว้ไม่ได้เขาจะต้องจับชู้คาเตียงให้ได้หลินฝานผลักพนักงานต้อนรับออก เขาพุ่งขึ้นไปที่ชั้นบน โดยไม่รอลิฟต์ด้วยซ้ำสาวแผนกต้อนรับตกตะลึงจนหน้าถอดสี จากนั้นก็รีบหยิบวิทยุสื่อสารขึ้นมาเรียกคน: “แผนกรักษาความปลอดภัย แผนกรักษาความปลอดภัย มีคนก่อเรื่องที่โรงแรม...”หลินฝานมุ่งหน้าขึ้นไปจนถึงชั้นเก้า จ
“พวกแกสองคนทำอะไรกันอยู่ที่นี่?” หลินฝานดวงตาแดงก่ำ และชี้หน้าหวงเสี่ยวม่านกับเซี่ยสือซินแล้วตวาดขึ้นหวงเสี่ยวม่านกลับมีสีหน้าหงุดหงิด จากนั้นถลึงตาใส่เขาและพูดขึ้น: “นายไม่จบไม่สิ้นจริง ๆ เลยนะ”“ฉันกับพี่เซี่ยมาปรึกษางานกัน ตอนนี้นายทำลายความคืบหน้าของงานของพวกเราสองคนหมดแล้ว”“แม่งเอ๊ย ปรึกษางานกันจนแม่งต้องปรึกษาจนขึ้นเตียงเลยเหรอ?”หลินฝานตวาดใส่: “เธอเห็นว่าฉันตาบอดหรือไง?”หวงเสี่ยวม่านไม่ได้เห็นว่าการมีชู้เป็นเรื่องใหญ่ด้วยซ้ำจากนั้นก็ผลักหลินฝานอย่างแรงและตะโกนใส่: “แกตะโกนเสียงดังใส่ฉันทำไม?”“ไว้หน้าแกเกินไปใช่ไหม?”“ฉันออกมาเที่ยวเป็นเพื่อนพี่เซี่ยแล้วจะทำไม?”“เธอยอมรับแล้วเหรอ?”หลินฝานกัดริมฝีปาก จนมุมปากมีเลือดซึมออกมา“หวงเสี่ยวม่าน เธอไม่มีศักดิ์ศรีเลยสักนิดเหรอ?”หวงเสี่ยวม่านกลอกตาแล้วพูดขึ้น: “ยุคนี้มีศักดิ์ศรีเอาไว้ทำไม? มีศักดิ์ศรีแล้วกินเป็นข้าวได้เหรอ?”“นายมีศักดิ์ศรี แต่ละเดือนก็หาเงินได้แค่สี่หมื่นบาทไม่ใช่เหรอ?”“ฉันให้นายเล่นฟรี ๆ นายได้เปรียบมากแค่ไหนแล้ว”“เธอ...”หลินฝานถูกเธอทำให้โมโหจนเกือบจะอ้วกเป็นเลือดเขามองไปทางหวงเสี่ยวม่านอย่
เธอเงยหน้าขึ้นทันทีเห็นเพียงแค่หลินฝานพุ่งไปทางเซี่ยสือซินอย่างแรงจากนั้นก็บีบคอของเขาเอาไว้และตะโกนด้วยความเดือดดาล: “หลายปีมานี้ฉันแม่งเห็นแกเป็นเพื่อนมาโดยตลอด แกกลับกล้าล่อลวงแฟนของฉัน?”“วันนี้ฉันจะฆ่าแกให้ตายซะ”เซี่ยสือซินโมโหอย่างมาก: “แกแม่งกล้าลงมือกับฉันเหรอวะ?”“ไอ้สกุลหลิน ฉันเตือนแกไว้นะ ลูกพี่ร่วมสาบานของฉันเป็นถึงผู้จัดการของสำนักอวี้เจี้ยน วันนี้แกแตะต้องฉันแค่นิดเดียว ฉันจะให้แกเหมือนตายทั้งเป็น”เซี่ยสือซินเงยหน้าขึ้นโดยที่ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวสักนิดหลินฝานชะงักงัน เขาไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับสำนักอวี้เจี้ยนสักนิด แต่ก็เคยได้ยินมาบ้างได้ยินว่าเป็นสำนักที่ใหญ่มาก ๆ ในเมืองเจียงโจว ในสำนักมีลูกศิษย์มากมาย ความสามารถแข็งแกร่งถึงที่สุดเห็นหลินฝานชะงักงันเซี่ยสือซินคิดว่าเขาหวาดกลัวแล้ว จึงพูดเยาะหยัน: “ไอ้หนุ่มวัยรุ่น แกเสแสร้งอะไรต่อหน้าฉันล่ะ?”“ก็แค่เล่นแฟนสาวของแกเองไม่ใช่เหรอ? มีอะไรน่าตื่นตระหนกตกใจกัน?”“นายไม่ครุ่นคิดเพื่อตัวเองก็ต้องคิดเพื่อแม่และน้องสาวของนายบ้างสิ?”“น้องสาวของนายหน้าตาสวยเหมือนดอกไม้เหมือนหยก ถ้าหากตกไปอยู่ในมือของสำนักอวี้เจี
“หวงเสี่ยวม่าน เธอหน้าด้านเกินไปหน่อยไหม? แอบมีชู้ลับหลังหลินฝาน ถูกเขาจับได้คาหนังคาเขาแล้วยังลงมือทำร้ายคนอีก?”หลินเฟิงเดิมทีคิดว่าหลินฝานพบว่าแฟนสาวของเขามีชู้แล้วจะเลิกกันด้วยกันในเมื่อหลินฝานเป็นคนที่นิสัยอ่อนแอมาโดยตลอดคิดไม่ถึงว่าเขาจะถูกกระทืบจนกลายเป็นแบบนี้ในใจรู้สึกเสียใจในทันที ที่ตอนนั้นเขาไม่ได้ตามเข้ามาด้วยเมื่อเห็นท่าทางไม่แยแสของหวงเสี่ยวม่าน เขายิ่งรู้สึกรังเกียจมากขึ้นหวงเสี่ยวม่านโอหังถึงที่สุด: “ฉันเป็นอย่างไรเกี่ยวข้องอะไรกับแกด้วยเหรอ? ยุ่งแต่เรื่องของตัวเองก็พอ”“ไอ้หนุ่ม ที่นี่ไม่มีธุระอะไรของแก ไสหัวไปซะ” เซี่ยสือซินกำลังครุ่นคิดว่าจะจัดการหลินฝานอย่างไร จึงไม่มีเวลาสนใจหลินเฟิงด้วยซ้ำหลินเฟิงพุ่งเข้าไปทันที และตบหน้าของหวงเสี่ยวม่านเขาไม่อยากตบผู้หญิง แต่คนแบบนี้หลินเฟิงทนไม่ไหวจริง ๆ“อ๊ะ...พี่เซี่ย ไอ้เวรนี่มันตบฉัน” หวงเสี่ยวม่านกุมแก้มแล้วร่ำไห้ด้วยความน่าสงสารเซี่ยสือซินเดิมทีก็อัดอั้นความโมโหเอาไว้เต็มไปหมดเมื่อเห็นหลินเฟิงกล้าหาเรื่อง จึงตะโกนด้วยความโมโหทันที: “จัดการมันซะ”รปภ. สองสามคนเห็นแบบนี้ก็เดินไปทางหลินเฟิงทันทีหลิน