บทที่ 59

เซียงคนโตที่มีความสูงตระหง่านกว่า 190 ซม. ทำให้โจวเฉินดูแคระแกร็น อีกฝ่ายได้เปรียบด้านรูปร่าง

แต่โจวเฉินมีความคล่องตัวเป็นอาวุธ เขาหลบเลี่ยงและโยกหลบอย่างมีชั้นเชิง

เขาหลีกเลี่ยงการต่อยหนักๆ ของคู่ต่อสู้ และคว้าจังหวะโจมตีได้ในทันที

พี่ใหญ่เซียงโดนหมัด สีหน้าของเขาจึงเปลี่ยนเป็นดุร้าย

ฝีเท้าของเขาเร็วขึ้น ความถี่หมัดของเขาสูงขึ้น

ทั้งสองแลกเปลี่ยนการเคลื่อนไหวหลายสิบครั้งในพริบตา

โรงงานเต็มไปด้วยฝุ่นตลบและบรรยากาศที่ตึงเครียด

ชัยชนะนั้นยากที่จะกำหนดได้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง

ยิ่งโจวเฉินโจมตีมากเท่าไหร่ก็ยิ่งตกใจมากขึ้นเท่านั้น แอบถอนหายใจว่าเด็กคนนี้มาจากไหน

ไม่คาดคิดว่าจะมีแรงมากเช่นนี้

ขณะที่พี่ใหญ่เซียงออกหมัดอีกครั้ง

เขาก็หลบอย่างรวดเร็ว

"โอกาสดี"

เมื่อมองเห็นการป้องกันรอบเอวของคู่ต่อสู้ เขาจึงกำหมัดแน่นและต่อยอย่างดุเดือด

"ปัง."

เสียงดังอู้อี้

หมัดของเขาถูกจับในมือของอีกฝ่ายอย่างแน่นหนา

โจวเฉินตกใจมาก ไม่เคยคิดว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะดักรอการโจมตีของเขาอยู่

“ฉันคิดว่าแกเป็นคนที่น่าเกรงขาม แต่กลับกลายเป็นว่าแกเป็นเพียงคนอ่อนแอที่เอาเปรียบจากจุดอ่อนคนอื่น”

จากนั้นเขาก็ชกไปท