บทที่ 19

ตอนนี้ เย่อวี่หลิวยิ่งหวาดกลัว ตัวพูดอย่างตัวสั่นเทิ้มว่า

“หลิงเฟิง ฉันในฐานะเจ้านายของนาย ขอสั่งให้นายไม่ต้องสนใจฉัน นายฝ่าวงล้อมออกไปคนเดียวไม่แน่ว่าอาจจะยังมีโอกาสรอด!”

หลิงเฟิงคว้าเอวราวปีศาจน้ำของเย่อวี่หลิวด้วยมือเดียวโดยไม่พูดอะไรสักคำ จับมันไว้แน่นแล้วยกวางลงบนไหล่ของเขาทันที ยิ้มและพูดว่า

“คำสั่งวุ่นวาย ไม่ปฏิบัติตาม”

ต้นขาเซ็กซี่ในถุงน่องสีดำทั้งสองข้างถูกมือของเขาจับไว้อย่างแน่นหนา

มือใหญ่ที่หยาบกร้านของเขาสัมผัสผิวหยกที่อ่อนโยนและเรียบเนียน และบีบไปที่ก้นกลมๆ ของเธออย่างไม่ตั้งใจเสียด้วย!

ใบหน้าสวยของเย่อวี่หลิวเปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับโดนไฟช็อต ร่างบางอดไม่ได้ที่จะสั่นเทา หลังจากดิ้นอยู่สองสามครั้งก็ยอมแพ้

เธอพูดอย่างโกรธเคืองว่า

“หยุดเล่นลิ้นกับฉันได้แล้ว ถ้าคุณไม่ไป ฉันจะไล่คุณออก!”

“แม้ว่าจะถูกคุณไล่ออก ผมก็จะพาคุณออกไป! "

หลิงเฟิงพูดอย่างเด็ดขาด

เย่อวี่หลิวอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง แล้วหลั่งน้ำตาทันที "ขอบคุณ...ขอบคุณนายนะ!"

ในจุดนั้นหลิงเฟิงตะลึงงง คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงภูเขาน้ำแข็งพันปีจะร้องไห้เป็นด้วย!

นี่ก็ยังเป็นประธานเย่ที่แผ่ความหนาวเหน็บเข้ากระดูกใ