บทที่ 393

เธอคิดว่า บางทีเรื่องที่เกิดขึ้นในเมือง H อาจจะยากเกินมือของเขาก็ได้

แต่เธอก็ยังรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติอยู่ดี

ลู่เจ๋อรักและเอ็นดูเจ้าหนูลู่เหยียนมาก เขาคงไม่ใช่แค่เพราะเรื่องงาน แล้วไม่ส่งข่าวใด ๆ เลยกลับมาแบบนี้แน่......เธอคิดอยากจะโทรศัพท์หาเขา แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา มันทำให้เธอไม่สามารถทำอะไรต่อได้

เธอคิดว่า รอเขาอีกหน่อยก็แล้วกัน!

บางทีพรุ่งนี้ ลู่เจ๋ออาจจะติดต่อกลับมาก็ได้

บางทีพรุ่งนี้ เขาอาจจะกลับมาจากเมือง H แล้ว

......

โรงพยาบาลลู่ แผนกดูแลผู้ป่วยโคม่า

ลู่เจ๋อได้แต่นอนนิ่ง ๆ อยู่บนเตียง

เขาเอาไขกระดูกเกือบครึ่งหนึ่งออกจากร่างกายของเขา และเอาพลาสมาเกือบหนึ่งในสามออกจากร่างกาย เพื่อสับเปลี่ยนให้กับเจ้าหนูลู่เหยียน......

เขาใช้ตัวเอง เพื่อช่วยชีวิตเจ้าหนูลู่เหยียนเอาไว้

ยันต์คุ้มครองที่เขาขอจากวัดนั้นไร้ประโยชน์จริง ๆ มีเพียงตัวเขาเองเท่านั้นที่ช่วยได้......ครั้งหนึ่งเขาเคยคุกเข่าต่อหน้าพระพุทธเจ้า แล้วถามพระพุทธเจ้าออกไปว่า ความจริงใจนั่นคืออะไรกันแน่ พระพุทธเจ้ากลับตอบเขาว่าทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด

แต่พระพุทธเจ้ากลับไม่ได้บอกเขา ถึงทางย้อนกลับ

เฮ่อจี้ถ