เดาว่าที่นี่คงจะเป็นบ้านร้างที่ไม่มีคนผ่านไปผ่านมา ตะโกนร้องออกไปก็ไม่มีประโยชน์“เลิกพยายามเถอะ ฉันแนะนำว่าให้เธอใจเย็น ๆ จะได้เจ็บน้อยลง!”ไม่รู้ว่าเซี่ยลี่สยงหยิบมีดออกมาจากไหน เขากดมันลงที่ใบหน้าของเฉียวสือเนี่ยน “ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่มีใบหน้าสวย ๆ อีกต่อไป”เฉียวสือเนี่ยนกลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอจริ
“อ๊าก!”ลูกน้องของเซี่ยลี่สยงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด ส่วนเฉียวสือเนี่ยนใช้จังหวะนี้วิ่งออกไปข้างนอกทันที“นังสารเลว ไปจับมันมา!”เซี่ยลี่สยงที่ได้สติกลับมา เขาทั้งเจ็บทั้งแค้น ตะโกนออกคำสั่งลูกน้องของเซี่ยลี่สยงที่รีบวิ่งตามไปทันทีเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่วิ่งตามหลังมา เฉียวสือเนี่ยนไม่กล้าแม้แต่จะห
“พี่เยี่ยนฉือ เกือบจะปีหนึ่งแล้ว ในที่สุดพี่ก็หันมามองฉันเสียที พี่รู้ความจริงแล้วใช่ไหมว่า เรื่องนี้ฉันไม่ได้เป็นคนทำ?”เฉียวสือเนี่ยพึมพำ “คนที่นี่ใจร้าย ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้วค่ะ พาฉันกลับที...”ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเฉียวสือเนี่ยนพูดเรื่องอะไร แต่ฮั่วเยี่ยนฉือกลับเกิดความรู้สึกปวดใจอย่างไม่มีสาเ
จูบที่ร้อนแรงและไม่เคยสัมผัสมาก่อน ทำให้เฉียวสือเนี่ยนเขินอายและตื่นเต้นในเวลาเดียวกันฝ่ามือใหญ่ของฮั่วเยี่ยนฉือลูบไล้เข้าไปในแผ่นหลังของเธอ ทำให้เธอสั่นเทิ้มซาบซ่านไปทั้งตัวเฉียวสือเนี่ยนให้ความร่วมมือด้วยการยกตัวขึ้น เพื่อให้เขาได้รุกล้ำร่างกายของเธอตามอำเภอใจ...ในค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาอ
“ตอบยากมากเหรอ?” เฉียวสือเนี่ยนแปลกใจเธอคอตกอย่างท้อใจ ฮั่วเยี่ยนฉือตอบกลับ “คนของสถานสงเคราะห์และเซี่ยลี่สยงสมคบคิดกัน ขัดขวางไม่ให้ตำรวจได้หลักฐานไป ทำให้เซี่ยลี่สยงถูกปล่อยตัวออกมา““เมื่อคืนโจวเทียนเฉิงพามันส่งสถานีตำรวจแล้ว เมื่อครู่เขารายงานมาว่าเซี่ยลี่สยงยอมรับแล้วว่าเรื่องที่เกิดขึ้น เป็นเ
“ออกไป!” เฉียวสือเนี่ยนไล่เขาอย่างไม่รักษาน้ำใจฮั่วเยี่ยนฉือมองใบหน้าเล็กที่กำลังกระดากอายเพราะความโกรธ และผิวขาวเนียนที่โผล่ออกมาจากผ้าขนหนู ทำให้เขาไม่รู้สึกโมโหเลยสักนิด แต่สมองกลับฉายภาพเหตุการณ์เมื่อคืนขึ้นมาเฉียวสือเนี่ยนโอบคอเขาอย่างเย้ายวน เนินนุ่มเคลื่อนไหวไปมาอยู่ตรงหน้าเขา ความปรารถนาที
เมื่อต้องอยู่ต่อหน้าคนอื่น เฉียวสือเนี่ยนก็ไม่อยากทะเลาะกับฮั่วเยี่ยนฉือให้เห็น เธอจึงไม่พูดอะไรอีกก่อนจะสะบัดมือฮั่วเยี่ยนฉือ และขึ้นรถไปเสียวหลี่ทำหน้าที่เป็นคนขับรถ ส่วนโจวเทียนเฉิงขับรถของตัวเองพวกเขามุ่งหน้าไปยังสถานีตำรวจด้วยกันคนของฮั่วเยี่ยนฉือได้ตามหากระเป๋าและโทรศัพท์ของเฉียวสือเนี่ยนกล
เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นว่าพ่อของฮั่วเยี่ยนฮือกำลังเดินเข้ามาเฉียวสือเนี่ยนรู้ว่าเขาไม่ชอบเธอ เธอจึงผลักฮั่วเยี่ยนฮือออก ก่อนจะยืดตัวตรงและรักษากิริยามารยาทเอาไว้ “คุณพ่อ”พ่อของฮั่วเยี่ยนฉือไม่ได้สนใจเธอ เขาขมวดคิ้วมองฮั่วเยี่ยนฮือ “เยี่ยนฉือ ผู้ใหญ่มากันเยอะขนาดนี้ ทำไมพวกแกถึงมาอยู่กันที่นี่?”“หย