บทที่ 88

หลู้เหวินโจว ไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แถมยังสัมผัสจุดที่ถูกกัด และรู้สึกไม่เพียงพอ

เกิดความชั่วร้ายบนมุมปาก

ในขณะนี้ เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นในหู

ห้อ หมิงยวนเดินไปทางด้านนี้จากไม่ไกล ด้วยรอยยิ้มที่อธิบายไม่ได้บนใบหน้า

"ถ้าลังเลที่จะปล่อย ทําไมคุณถึงยังปล่อยเธอไป คุณไม่รู้เหรอว่าเหยียนซิงเฉิ ชอบเธอมาหลายปีแล้วหรือ?

หลู้เหวินโจวหยิบบุหรี่ออกจากกระเป๋าแล้วก้มศีรษะลง

แสงเพลิงที่ริบหรี่ทําให้เงาของเขาชัดเจนยิ่งขึ้น

เขาหยิบพัฟหลายอันติดต่อกันและพูดด้วยรอยยิ้ม:" คนของฉันจะถูกลักพาตัวไปได้ตามใจหรอ?"

ห้อหมิงยวนชี้เขาและดุว่า:" อย่าโทษเหยียนจือจะว่าคุณเลยความมั่นใจของคุณมาจากที่ไหน!"

หลังจากพูดเสร็จก็หันหลังกลับและจากไป

เฉียวอีและเหยียนซิงเฉิงพึ่งพาความสามารถของตัวเอง และลงนามในคําสั่งใหญ่สองคําสั่งในคืนนั้น

ในเวลาเดียวกันคนดังหลายคนได้รับเชิญให้เข้าร่วมพิธีเปิดสํานักงานกฎหมายของพวกเขา

แม้ว่าคืนนี้ดื่มเหล้าเยอะมาก แต่ก็ได้ผมมากมาย

ไม่นานก็ถึงเวลาพิธีเปิด

เฉียวอีแต่งตัวอย่างเป็นทางการ

ไป๋ล่าวยังเชิญผู้อาวุโสหลายคนในแวดวงกฎหมายและการเมือง และเขาพาเฉียวอีไปรับส่งฝูงชนอย่างภาคภูมิใจ