AshtonHindi ko maigalaw ang mga paa ko. P-paanong buhay siya? Naghahallucinate lang ba ako? Totoo ba ito? Parang tumigil ang pagtibok ng aking puso sa aking natuklasan. Nick, si Nick ba talaga itong nasa harapan ko? Si Nick ba talaga ito na kakambal ko? Paanong buhay siya? Sino iyong pinaglamayan namin ng ilang linggo? Boung akala ko ay patay na ang aking kakambal. Boung akala ko ay tuluyan na akong iniwan ng aking kakambal."Ash?" Untag sa akin ni Zie. Tumingin ako sa kanya at kita ko ang pagtataka sa kanyang mga mata.

Zie"Sir, Ms. Anna Bud said she will not renew her contract, lahat po ng bestseller writer natin sir ay hindi nagrenew, wala na rin pong naipublish na libro for this month sir, also hindi na rin po tayo pweding mag-imprint dahil wala sa atin ang copyright ng mga libro. Ano pong gagawin natin sir? May mga freelance writer naman kaming kinontact sir pero puro nga unfinished pa po ang mga storyang sinusulat nila. Lahat ng writer natin sir ay naglipatan na sa ibang publishing company." Imporma ni Liza, ang aking secretary. Isang mahabang buntong hininga ang aking pinakawalan. Hindi ko maiwasang mag-alala sa kalagayan ng aking kompanya, hindi ko alam na aabot ako sa puntong

Ashton"Bakit ganon? Bakit parang galit siya sa akin? Bakit parang ayaw niya akong makita? Bakit?" Ang hagulhol ko sa bisig ni Zie, nasa loob kami ng kanyang sasakyan at hindi pa ako handang umalis. Naguguluhan ako, galit ba si Nick sa akin dahil akala nito hindi ko siya hinanap? Na kinalimutan ko na siya?

Ashton"How did you know its my birthday?" Nagtataka kong tanong. Zie is busy with papers, pero hindi ko mapigilang itanong iyon sa kanya. Hanggang ngayon ay nakahubo't hubad pa rin ako habang nakaupo sa isang swivel chair, si Zie naman ay nakasuot nang pantalon pero walang polo. Gusto ko na rin sanang magbihis but Zie insisted not to, mas gusto niya raw ang view kapag wala akong saplot.

Ashton"Game." Determinadong tugon ko kahit na medyo kinakabahan ako. Tumayo ako at tinahak ang daan papuntang dressing room. Alam kong nakangisi si Zie ngayon at minamasdan ang bawat kilos ko, dahan-dahan kong hinubad ang roba at iniwan iyon sa sahig.