(Monina POV)Tinapik nito ang upuan. Ibig sabihin na maupo ako doon. Naupo ako at mahina niya akong dinuyan. “Actually, balak kitang dalhin ngayon sa…” Tumango ako sa kanya at lumingon. “Pumunta tayo. Please.” “Di kaya. Di ka nila makilala.” Yung hitsura ko. Kaya lalo akong umiyak.“Sorry. Wag ka nang umiyak.” Taranta nitong suyo sa akin. “Hindi. Kasalanan ko naman to Cedrick. Di na ata ako nag-iisip ng maayos sa mga desisyon ko.” “I think kailangan mo lang huminga ng malalim. Breath the fresh air Monina. Maraming kailangan isipin, ngunit di dapat. Dahil tapos na ang lahat. Ang magagawa na lang natin, move on, Monina. Ikaw mismo ang nagsabi niyan sa akin noon diba?”“Bakit kasi parang ang bilis ng mga pangyayari?”“Mabuti ngang mabilis. I mean, mabuting mabilis ang processo mo sa

(Monina POV) “Mayroon bang problema Monina?” Gising na tanong sa akin ni Cedrick. Ngumiti na lang ako sa kanya. “Tss. That face really irritates me!” “Ang pangit ko ba talaga?” tanong ko sa kanya pabalik. “Nang dahil sa mukhang yan, di ko na-appreciate yung ngiti mo kanina.” na ngumiti ulit ako. Anong balak ko? Sasabihin ko na ba sa kanya. Hindi. Namnamin ko muna na buntis ako. Akin muna ito.  Pambawi man lang sa kamanyakan mo Cedrick. “Uhmmm… Ikaw ang mag-aayos? Ibabablik mo sa dati?” tanong ko sa kanya.“Yeah.”“Bakit di na lang i-enchance mo?”“No! Maganda ka na kahit walang… Argh!”“Inamin mo din na maganda ako.” “Bakit hinayaan mo na may humawak sayong

(Monina POV)Hangang sa nasa harapan na kami ng sasakyan. Yun tuluyan kong ibinuga ang kailangan ibuga. “Monina?” si Cedrick. Na hinila niya ang kamay ko pagkatapos ko nga magsuka. Ilalapat na sana nito ang dalawa niyang daliri sa aking leeg ng… “Cedrickkkkkkkkkk!” Isang sigaw na siyang ikinalingon namin. Si Vanessa. Palapit sa amin na agad naman hinarang ng mga tauhan ni Cedrick. Halatang nakainom si Vanessa. Dahil ang katawan niya, kamuntik nang bumagsak kanina. Maari naman niyang alisin yung mataas niyang high heels diba? “Ano ba! Wag kayong harang-harang sa akin!” pagpupumilit niya.  Hangang sa binitiwan ni Cedrick ang kamay ko. Ngunit hinarap ako nito sa kanya. “Get in the car first. I need to talk to her.” Napatango na lamang ako sa kanya. Nawalan silang dalawa… 

(Cedrick POV)“Over my dead body Vanessa.” “Hindi! Hindi ako papaya Cedrick! Hinding-hindi! Akin ka! Akin!” Siyang kinaladkad na nga ng secretarya niya.  Ipinasok ito sa sasakyan. Nilock ito sa loob.Bumalik sa harapan ko ang sekretarya niya…“Make sure na bumalik na siya sa kanyang mga magulang!” Siyang ikinayuko na bahagyang nagulat sa akin.“Wag mo akong hihintayin na ako ang gumawa ng paraan para mawala siya sa paningin ko lalong-lalo na kay Monina!”“Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko Master Cedrick.” Siyang ikinatalikod na nito at umalis ang sasakyan.Napasapo ako ng aking noo. Sana naman vanessa, di dumating yung punto na sasayangin mo ang pagkakataon na pinalampas ko ang pagbabanta mong to. I respect our son. You, as my son mother. Ngunit wala nang dahilan para pigilan pa na pumili tayo ng landas

(Cedrick POV)“Assemble the board of directors Mike.” Tanging inutos ko sa kanya. Siyang ikinasalubong sa akin ng malaking bintana. Sinasabing… mamaya lang umaga na. My eyes are tired. But my enthusiasm about my passion makes me awake. Inutos ko kay Butler Cheng na ihanda ulit ang pag alis ko. Since si Mike, didiretso na ng kompanya.Sa huli narito ako sa harapan ng pintuan ni Monina. Ang babaing gumising ng pagkatao ko. This world really needs me. At nagkakamali ako na ang mundo ang siyang mag-adjust na wag paki-alaman ang buhay ko.Maybe this is my life purpose. To make a little changes sa pag-ikot ng mundong ito. To save some life. Hindi yung kaselfishan ko. Monina is enough for me para kumilos. Nang pumasok ako sa silid niya.  Ang ilaw na mula sa labas ang sumisinag sa loob ng silid. Sa pamagitan nito, nakikita ko ang mukha niyang tuluyan na ngang kumalma.