(Cedrick POV)“Alam mong ikaw ang masusunod sa atin, kaya para saan pa nga ba ang restriction ko sayo diba?” Napangiti ito sa akin. “Buti alam mo.” Palibhasa nasanay at lumaki na siya ang may hawak ng oras niya.Naghihintay sa labas si Mike at nakahanda na nga ang sasakyan. Hinagis sa akin ni Mike ang susi ng sasakyan. Pinagbuksan ko ng pinto si Monina at ng makapasok siya, bago ako pumunta sa harapan ng manibela, napatapik ako kay Mike. Nakita ko na din na naghahanda na si Rhio. Lihim niya kaming susundan.“Mag-iingat kayo Master Cedrick.” Pagpasok ko, nagnining-ning ang mga mata ni Monina dahil makakalabas ulit siya. Well, pagbigyan siya kahit sa araw na ito. “Saan mo gusto pumunta?” “Simbahan.”“Why?”“Ang dami ko nang kasalanan. Saka ipagdarasal ko din ang kasalanan mo.” 

(Monina POV)“So? Tao din tayo.” Ang kulit ko. Abusado ako sa kanya. Ini-spoiled naman niya. Sa walang nagawa eh. Ahahaha. Nang makarating nga kami, ulit parang kakalaya ko lang. Sa gitna ng atrium, napa-ikot ako. Hahaha. Baliw lang. Napahilot naman ng sintido niya si Cedrick. Tinikman naming yung ilang free taste na cake at pinipigilan pa ako ni Cedrick dahil baka daw ma-lason ako. Not bad. Pero ilang tao na din ang tumikim. Napakindat na lang ako sa kanya. Oo, kasabay ko yung mga taong nag-try malason. Marami naman kami Cedrick. In case nga merong lason diba? “Masarap Cedrick. Bili ka ng sampung box!” “No.” Napasimangot na lamang ako.Akala ko ba iispoilin niya ako? Anong “No.” yan? Balik na naman ulit sa dati.“Di naman lagi kang lalasunin ng mundong to Cedrick. Haist. Bakit ka ganyan. Okey lang na ibalik mo na ang tiwal

(Cedrick POV)Gusto ko na ngang paliparin ang Cart namin. Anong gagawin ng babaing to sa mga kinuha niya. Pati bath towel di pinatawad. Nakita lang na buy one take one. Ang paliwanag makakamura kami. Ang galing talaga ng asawa ko. Napailing na lamang ako sa kanya. Ngumi-ngiti pa talaga ito sa akin.“Ganito ang nararamdaman ng mga normal na tao Cedrick, kaya chill lang okey.”Nang marinig na lang namin may pumutok na baril. Agad kong hinila palapit sa akin ang asawa ko. Hinila na nga sa lugar saka nagsilapitan ang ilan kong tauhan.Binuhat ko na si Monina ng marinig ko nga ulit ang barilan di kalayuan sa amin. Nagkakagulo na ang mga tao. Alarma ng gusali ang lalong nagpapa-panic sa mga tao sa loob.Hangang sa…“Cedrick!” Siya na naman. Gusto na ata talaga nito mawala sa mundo. Napapikit ako. Kailan mo kami titigilan Vanessa?!“Maari ba tayong mag-usap muna?

(Monina POV)Diyos ko po… Hayaan niyong mabuhay ang mga anak ko. Kasalanan ko ito. Kung di ko pinilit si Cedrick na lumabas, wala ito. Masyado ko atang minaliit ang galit ni Vanessa sa akin. Umasa na papatawarin ang sarili niya at mamuhay ng tahimik. Ngunit ano ito? Hindi siya titigil hanga’t di niya ako mapapatay.  (Haiden POV)“Daddy look at this.” pakita ni Precious ng iginuhit niya.“Papasa na ba ako bilang International Artist at Designer?” Ngumiti ako dahil wala siyang ikinalayo sa akin. Mahilig gumuhit. Iginuhit niya ako na abala ko ngang tapusin ang canvass bago umalis ng bansa kasama siya. At natapos ko na din. Si Mama. Nakangiti at masayang kumakaway sa aking harapan. “But don't critic it. Wala pa po ako kalaban-laban sa galing niyo magpaint. Gaganda po ng painting niyo.” 

(Monina POV)“Ah! Mamaya na Monina. Mamaya ka na maki-usap sa akin. Mas magandang pakingan sa personal. Dalhin niyo sa malapit na bangin ang babaing yan.” Saka niya ibinaba.Tumigil kanina ang sasakyan dahil nga wala ng gasolina ang sasakyan. “Mapipilitan ka Miss maglakad. Buntis ka pa naman. Tsk. Tsk. Hala! Mag-enjoy ka na maglakad, mamatay ka na din naman mamaya.” Siyang itinulak na ako ng driver kanina. Isa sa unahan ko, isa sa likuran. “Ang bagal! Baka naroroon na sila! Tayo wala pa!”  (Vanessa POV) “O nasaan Haiden ang magagaling mong tauhan! Ngayon pareho kayong mamatay ng kapatid mo!” Siyang idinidiin ko ng sa ulo nito ang baril. “Pakibilisan niyo ng pagmamaneho dahil gigil na gigil na ako sa dalawa na maglaho sa mundong to!” Hindi makapagsalita si Ha