(Missamy Charm POV) Naalala ko yung phone ko. Pero napakagat labi na lang ako kasi suot ko ngayon, di akin. Lalo na ang mga pan-ilalim. Sa natatandaan ko nasa bulsa yun ng jeans ko. Kaya wala. Di ko naman maaring storbohin ang lalaking katabi ko. Hitsura talaga niya, para siyang may tatlong dosenang anak. Dinaig pa yung pangulo ng bansa. Dinaig pa yung mga kalaban ni Adolf Hitler.   Napangiti na lang ako. Hindi lang pala sungay niya ang puputulin ko, kundi turuan siya na bitiwan ang ilang bagay para mapayapa siyang mabuhay.   Napatanaw ako sa labas. Mahinang umuulan, kaya naman pumapatak sa salamin ang tubig. Parang luhang iniiyak sa pisngi. Simple lang maging masaya sa mundong to. Maging kontento ka lang sa nakikita mong mga determination ng mga tao. Parang tangkay na sumisibol ang panibagong dahon matapos ang hamon ng buhay. Katulad ng mga nasasaktan, na sinusubukan makatayo.

(Jeff POV) Tumayo at dinaanan ako.   “Missamy!”   “Jeff?” Napangisi ako, Di ba niya nararamdaman na may masamang nangyari sa kapatid niya?   “Are you bored?”   “Medyo.” Sabay tango niya.   “Want to do something?”   “Yes!” masigla niyang sabi. Ngumisi ako. “Jeff ano yan? Anong ngisi yan?” Nang mapansin niyang hindi ako natutuwa.   “A warning. Wag na wag mong uubusin ang pasensya ko.”   “Bakit inaano ba kita?”   “Maliwanag ang kontrata natin na di ka makiki-alam tungkol sa akin.” Napatango siya.   “Bakit? Anong ginawa ko?”   “Wag na wag kang maki-kialam ng gamit ko.” Bigla niyang itinaas ang kamay niya.   “Sorry sa di mo kasi pinapakuha yung phone ko. Naki-log in lang ako.”   Nang may

(Jeff POV)   “She's beautiful on my sight.” Natawa si Shin. Habang tahimik naman na naupo si Jean. Natalo na nga ata sa nangyayari ngayon. Nang mabitawan ni Missamy yung mic. Sa pagkain pa talaga?! She's wasting a food. Damn woman. At siya itong mawawala ng balanse kaya inalalayan ko siyang maupo. Kinuha ko yung mic.   “I think we need to take a rest now. My wife was already tired.” “Kuya Jeff, baka sundan mo kaagad ang kambal mo.” Shin, wink at me.   Nang itatayo ko si Missamy para siyang zombie na bumangon at napangiti sa lahat ng tao. Saka humarap sa akin at hinawakan ang pisngi ko. Nagkatitigan kaming dalawa.   “Ang strong ng ininom ko Jeff. Iniinitan na ako.”   “Hold on with the act Missamy. Nasa harapan pa nila tayo.” Tugon na pabulong ko sa kanya. Di ko siya maayos ayos dahil ang gulo niya!   Juan Carlos

(Missamy Charm POV) Nakita ko na yung pinto saka nga tamad na naglakad ako. Oo, ang boss ng katawan ko yung mata ko. Siya lang naman ang switch ng pagiging energetic ko. Ngayon recharging muna. Bukas naman.   Nang tumampad ako sa full length na salamin. Napabukas-bukas pa ako ng aking mata. Anong itong nakikita ko sa sarili ko? Napakapa ako sa katawan ko. Baka kasi nawala yung dibdib ko. Hala! Kaninong damit to?! Panglalaki to ah?! Oh gulay! Pinakbet! Wala na yung dibdib ko. Joke lang. Talagang flat chested naman ako. Wag kayo! Flat chested ang hilig ng mga mayayamang lalaki! Wait. Teka lang talaga. Kay Jeff ang damit na ito! At ang short ko. What the hell! Higupin mo na pabalik si Jeff sa tirahan niya?! Dahil wag na wag niyong sasabihin na kinuha ni Jeff yung… Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!   Parang madidismaya ako. Lalo na nga yung ngayon ko pa lang n

(Jeff POV) F*ck Missamy. I think she was like this dahil lumaki siya na close masyado kay Juan Carlos. Carlos, talaga bang maayos mong pinalaki ang kapatid mo? Bakit parang pabaya sa sarili niya? Na nang-aakit pa sa akin ang… napalunok laway ako. Stop it, Jeff. You’re not an elementary student. May fiancée ka. May pangako ka sa kanya. Tss. Ano bang pinag-iisip ng isipan ko. And I stare to the floor. Napapikit ako dahil di man lang pinulot ng gagang babaeng yun ang ginulo niyang mga dokumento! What the… parang nakapaghanap pa ng mag-aayos nito.   Hinga lang ng maayos Jeff. Wag kang papatol sa baliw. Housekeepers are nasa labas lang Jeff. Just don't mind. At ng may kumatok sa pinto bigla, it was Jay, I know.   Palabas na sana ako ng makita ko nga ang hitsura ni Missamy at baka pag-initan pa ni Jay na ligawan niya ito. Tss. Baka magulo pa ng tuluya