(Missamy POV)“Wala ka bang nararamdaman Missamy? Bulag ka ba?” “Anong pinagsasabi mo? Gutom lang yan Jeff. Gutom na din ako.” At di na niya ako sinagot ng inutusan yung driver na mapa-uturn…“Send us to the address referred by Jay.” “Ano yung Healer Place na yan Jeff? Di na tayo pupunta doon?” “Well Missamy, marunong ka magpahupa ng galit ko. But I'll make sure next time di ka na sa akin makakatakas. This is a warning Missamy.” “Healer place. Makapag research nga. Curious din ako sa lugar na yan ah.”  (Jeff POV) Subukan mo lang alamin Missamy at mawawalan ka ng confident ngayon. Be thankful na di kita gaano tinatakot.Nang makarating na nga kami sa restaurant. Walang tao at si Jay ang may gawa

(Jeff POV)“The kids want to go somewhere na pinuntahan na ninyo. And I will ask your maid here kung saan nga ba yun.” Napangisi ako.Sarap paglaruan ng kapatid ko.Sarap nga naman paglaruan ang mga taong walang alam.Di alam ni Jean naglalaro na siya sa palad ko. “Oh well. Go on brother. I don't give a second chance. You know that.” “Himala at tinawag mo akong brother. Yeah. Ibabalik ko ang mga anak mo.” “At kung hindi ang Elder mismo ang papatay sayo.” “Sure. In case mangyari yan, I'll make sure na sa langit din naglalaro ang mga anak mo.” Ibig lang sabihin di niya hahayaan na may mangyaring masama sa mga bata.Saka nga niya ibinaba ang tawag.Napangisi ako. Nang biglang may huminga na lamang sa harapan ko.Si Missamy. &ldq

(Dexs POV)“Hmm? I wonder kung bakit nga ba hinayaan ako na makalapit ni Jeff sayo Catherine. At di mo alam ang nangyari sa atin? Gusto mo bang ipaalala ko sayo?”Siyang lumapit sa akin at napa-atras ako ng hakbang.Mga mata niyang parang isa sa mabangis na lobo na nakakita ng kuneho. Mas gugustuhin pa nitong makitang duguan ang mapuputing balahibo ng biktima.Agad niyang hinugot ang kamay ko saka kinaladkad na ako.Pilit kong pinipigilan siya ngunit, noon ko pa napatunayan na mas malakas nga ang mga lalaki kesa sa mga babae.  (Missamy POV) Di na nagawang makalapit ni Jude sa akin ng uwian. Dahil di pa nga talaga uwian, tauhan ni Jeff nasa labas na ng room. Siyang ikinakuha na nila ng gamit ko. Pagpasok ko sa loob ng sasakyan. Naroroon si Jeff. Bigla ko siyang binatukan. Kasi may nalalaman pang pangisi-ngisi. 

(Missamy POv)Bitaw ko na ng kutsara at kumuha na ng isang basong tubig. Ininom yun. “Wag na wag mo akong pagtatangkahan Jeff. Makakatikim ka talaga kay Kuya.” “Yeah. At wala na din naman siyang magagawa. Don't worry alam ko naman na tinitreasure mo Missamy ang Virginity mo. I will collect it with respect and ikaw mismo ang bibigay sa akin.”Kinuha ko na yung isang basong tubig at isinaboy sa mukha ni Jeff. “Maligo ka ha! Siguraduhin mong maligo ka! Nang mawala yang kalasingan mo! Kayo!” titig ko sa mga katulong.“Wag na wag niyo na siyang pagbibigyan ng alak! Ako lang naman ang mara-rape ng gagong yan!” sabay titig ko sa kanya. Nakadikit parin sa labi nito ang isang matamis na ngiti.Haist naman Jeff. Haist. “Missamy.” tawag niya sa akin.Lumingon ako dahil ang landi ng boses niya.Pero nagulat na

(Ivy POV)Iniisip ko ngayon kung paano nga ba masisira ng tuluyan si Missamy at Jeff.Ang dami ng iniisip kong paghihiganti noon sa Zel Cantheliz pero tinabunan lamang ni Missamy. Dahil nga sumawsaw ang gaga. Nababaliw na ako.Desperada na ako na mamuhay ng tahimik. At si Jeff ang makakapagbigay noon sana sa akin.Alam ko naman na mahal niya ako. Kaya lang tuluyang nabulag ni Missamy.Sa tingin ko naman talaga may kasalanan ako kung bakit tuluyan si Jeff nahulog sa patibong ni Juan Carlos.Isa pa si Juan Carlos, siya ang unang sakit sa puso ko. Tungkol sa pag-ibig nga naman sa isang lalaki.Umamin ako sa kanya. At kapag tinangap niya ako, kakalimutan ko ang ginawa ng pamilyang Zel Cantheliz sa aking pamilya.Si Juan Carlos yung nakikita ko noong inspiration.Tao din ako, talagang nagmahal ako kahit paano.Nabigo nga lang. Di ako tinangap ni Juan Carlos sa buhay niya. Ayaw niya