( Janine ) Nang magpaalam na ang mga guardian sa akin na uuwi na sila.Yung sakit na kanina pang gumugulo sa dibdib at isipan ko ay tuluyan na namang sumigaw.Sobrang sakit. Na halos hindi ko na mapigilang umiyak uli. ( DANIEL ) "Kamusta yung tour?" Salubong ko sa anak ko."Okey lang po." At ng tignan ko si Janine."O-okey ka lang?" Tumango lang siya."Pasok na muna ako." At pumasok na nga siya."Anong nangyari?""May nangulo po kasi sa kanya.""Nangulo? Sino?" Umiling si Aby."Di ko po kilala.""Sige magpahinga ka na rin.gamitin mo muna ang silid ko. Kakausapin ko lang ang Auntie Janine mo.""Opo." Umakyat ako sa silid nila. Kumatok ako ngunit hindi niya ako pinagbuksan. Kailangan niyang mapag-isa. Ano kaya ang nangyari? No’ng gabing yun. Hindi bumaba si Janine at

( Daniel ) Wala parin si Janine. Gabi na.Nakatulog na rin ang anak ko.Asaan na siya? ( JULIUS ) "Maganda ba yung byahe mo sa panaginip mo?""Ang daya nga po. Di niyo po ako ginising.""Kasi naman pati pagiging antukin ng Mommy mo minana mo.""First place pa lang yun di'ba? Babawi na lang po ako sa second place.""Gabi na eh. Sige, matulog ka na.""Hindi pa po ako puyat.""Hmmm..""Isama niyo na po ako. Please.""No. Gabi na. Next time na lang, okey.""Sige po. Ikamusta niyo po ako kay Mommy kapag nagkita po kayo.""Sure.sweet dreams." Iniwan ko na si Kevin. Dahil sa ngayon, gusto kong balikan ang lugar kung saan kami unang nagkita ni Janine.May kakaiba kasing tumutulak sa akin. Para pumunta roon."Sa-saan ka pupunta?" Si Ivy."Uuwi din ako." 

( Janine ) Sa mga oras na yun. Gusto ko may yumakap sa akin.Kaya nagulat ako ng may yumakap sa akin. At ang yakap na yun ay matagal ko ng hinahanap. Sa loob ng limang taon."Tama na Janine." At halos bumuhos ang luha ko. Sa mga yakap niya. halos naramdaman ko yung panahon na nangulila ako sa kanya. Sa yakap niyang yun parang nanaisin ko pa na pang habang-buhay na ganto na lang kami. ( JULIUS ) Hinarap ko si Janine sa akin. Pareho kaming basang-basa ng luha ang mukha namin."Hanggang ngayon, iyakin ka parin." At pinunasan ko sa pamagitan ng mga daliri ko ang luha niya. Saka niyakap ko siya."At hangang ngayon, kayang-kaya mo paring patuluin ang luha ko."Naramdaman ko, napayakap na rin sa akin si Janine. Umiyak uli siya habang naksubsub sa dibdib ko ang mukha niya.Sobra kong namiss ang babaeng 'to. Gusto ko… Ganito na lang lagi kami. Mala

( JANINE ) Nakaramdam ako ng tuwa ng, niyaya ako ni Julius, kahit ganito ang situation naming dalawa.Bigla akong nagkaroon ng sigla dahil. di ko inaakala na sa pagmulat ko ng aking mga mata si Julius ang madaratnan ko. At labis akong nanabik ng pumayag siyang makasama ko saglit ang anak namin.May kinausap siya sa kabilang linya para ayusin ang araw naming to. Napayakap ako sa mga tuhod ko. Sana di na matapos ang araw na ito. Nakatingin ako sa likuran niya, habang may kinakausap siya, nakaharap siya sa labas.Ang lalaking to.At muli na namang tumulo ang mga luha ko. Di ko na talaga alam kung saan ko kinikuha ang luhang to.Ang lalaking nakatalikod sa akin, talagang impossibleng maging akin. Bakit nangyayari ito sa akin? Nasasaktan ako. Sobra. Paulit ulit na sinasampal ako ng katotohanan na hindi siya ang para sa akin.Habang nakatitig ako sa kanya. bigla siyang humarap."It's settled. Janine? Ba

( JULIUS ) Nagising ako dahil sa walang modong katok na yun.Nang buksan ko…"Hindi ka parin handa. O baka nakalimutan mo ngayon ang kasal niyo ng pamangkin ko?"Oh. Good. F*ckSh*t!Yung uncle ni Ivy na bigla na lang sumulpot. Di ko alan kung bakit kumukulo ang dugo sa kanya."Gano'n? Nakalimutan ko nga." Saka sinarhan ko ang pinto. Nahiga uli ako .Sana di na muna ako nagising sa araw na ito. Nakakaasar.Ngunit, bumangon na ako. Para ito kay Kevin, kung bakit ko 'to gagawin. ( DANIEL ) Maaga kaming nakarating sa airport. Halatang may tinatakasan nga si Janine. Isang oras pa ang flight niya at.Isang oras pa bago magsimula ang kasal ni Julius.ayun na rin sa flash news sa may malaking TV kaharap ang waiting area.Tinignan ko si Janine. Halos ayaw niyang tumingin roon at makinig.Kung walang m