"She seems fine. Phobia siguro? trauma, gano'n. It's better to seek help from professionals." Kanina pa ko nakakarinig ng ingay, parang may nag-uusap sa tabi ko na masasaktan ko kapag hindi pa nanahimik.Minulat ko ang mga mata at inis na bumangon, natigilan ang dalawa nang humarap ako sakanila. Kaya naman pala maingay. Bakit ba kailangan ay dito sila mag-usap!Kumunot ang noo nilang dalawa dahil sa masama kong tingin."What did you do?" tanong ni Kaius kay Dean."Eh bat ako nanaman? ikaw asawa nyan," depensa ni Dean."Anong ginagawa niyo rito?""You didn't want me to leave so I stayed," sagot ni Kaius. Bigla kong naala

   Subukan ko man hindi isipin ay nag-aalala pa rin ako sa kapatid ko, kahit pa alam kong siya ang paborito ni mama. Siguradong mahihirapan siyang tanggapin ang katotohanan. What if she turns out like me? suffocated because of our family?"Hey, relax," pansin ni Kaius sa akin.Isang pilit na ngiti ang binigay ko sa kaniya bago buksan ang pinto ng magiging kwarto ko. Kumunot ang noo ko nang makita ang dalawang kama na laman ng silid, binalik ko ang tingin kay Kaius. Mukhang dito rin ang pasok niya, nasa likod ko lang siya't tila ba hinihintay akong pumasok.Nauna na nga ako pumasok at umupo sa kamang pinakamalapit sa akin. Siguro ayaw niya rin akong iwan mag-isa."Pahinga ka na, ako na bahala sa gamit natin," sabi niya.

    Lumabas si Kaius mula sa kwarto niya at saka sinara ang pinto. I soon realized who the girl was, Pauline—his ex.I felt disappointed, betrayed. I wasn't expecting to see him with another girl. Masyado akong naniwala sa mga sinabi niya, naniwala akong sa 'kin lang siya gano'n. Kaya siguro ang bigat sa pakiramdam ngayon.Bigla kong naalala kung paano niya ako alagaan, gano'n din ba siya kay Pauline? An unfamiliar bitterness filled my heart just by thinking about it."Kaius?" I stared at him. Alam kong hindi niya kailangan magpaliwanag, at hindi ko rin alam kung bakit gusto kong marinig ang paliwanag niya.Gusto kong sabihin niya na nagkamali lang ako ng nakita, o kahit yung gasgas na linya na 'it's not what it looks like'."Everleigh, I don't think I can join you for lunch. Baka hindi rin ako makauwi before dinner, I really have something important to do today..." Nakaramdam ako ng kung anong kirot sa puso ko, did he really just o

  Napunta ang mata ko kay Kaius, nakasuot ito ng itim na sando, tumutulo ang pawis sa mukha at leeg niya. May hawak naman siyang towel para punasan 'yon. Saglit akong natigilan nang mapunta ang mata ko sa biceps niya.Mukhang katatapos lang mag-work out, he pushed his hair back before looking at me. Agad naman akong nag-iwas ng tingin, baka sabihin niya ay tinititigan ko siya. Binalik ko ang atensyon ko sa niluluto."Good morning, Everleigh. Good morning girls," aniya."Good morning," bati ko.Sinalubong siya agad nila Poppy na kanina lang ay hindi inaalis ang tingin sa 'kin. As soon as I finished cooking and preparing our breakfast, we sat next to each other and started eating.

  "Kaius, I hate you," I mumbled.I heard him chuckle, his hand was still caressing my shoulder. Nakatulog agad ako pagtapos no'ng nangyari sa 'min kanina, hindi ko nga alam kung paano niya ako nasuotan ng damit."Sorry, you said you can take it," bulong niya.Half of my body was on top of him since I'm using his chest as a pillow. The way he held me made me feel so small in his arms.It feels warm since he's still topless while I was wearing a white shirt which I think belongs to him. Naamoy ko kasi ang pabango niya sa suot ko kaya I assumed that it's his."Siguro nga kaya ko, pero yung kama natanong mo ba?" May halong inis ang boses ko pero nagawa pa niyang tumawa.