CHAPTER FORTY-SEVEN {AFTER 4 YEARS} DACE POV APAT na taon na ang nakakalipas magmula ng bumalik si Gael galing New Zealand. Masasabi kong naging malaking pagsubok ang naranasan namin simula noon pa man. But guess what? Graduation day na namin ngayon! Nandito ako sa bahay namin kasalukuyan akong inaayosan ni mom. Isang linggo na akong hindi natutulog sa mansyon ng mga Villamero dahil marami din akong inaasikaso. Months from now ako na ang mag mamanage ng company namin at ng restaurant ni mom. Kung tatanungin niyo kung anong nangyari sa apat na taon? Simple lang . Going strong pa rin kami ni Gael. May mga pagkakataong nag-aaway kami pero hindi kami natutulog na hindi kami nagbabati. At hindi niyo aakalaing mas marami sa away namin ay ako ang dahilan. Lagi kasing may mga lalaking lumalapit sa kanya kaya hindi ko naiiiwasang mag selos kahit na alam kong pilit niy

CHAPTER FORTY-NINEDACE POV"HON!" Sigaw ni Gael galing sa kwarto. Dali-dali naman akong umakyat doon habang nagpupunas ng kamay dahil kakatapos ko palang hugasan ang mga pinag kainan namin.Nandito kami ngayon sa bahay na pinagawa ko bago kami ikasal. 7 months na din matapos nong kasal namin at heto ako battered husband."Hon ba't ka ba nasigaw?" agad kong tanong sa asawa kong nakaupo habang nakasandal ang ulo sa headboard ng kama namin."Ano tong sabi ng secretary ko na nagpasa ka daw sa kanya ng letter para sa maternity leave ko?" bakas sa boses nito ang galit. Lumapit ako dito at umupo sa tabi niya at niyakap ito."Ayaw ko lang namang mapagod ka eh. Sorry na gusto ko kasing hands on ako sainyo ni baby." paliwanag ko na nag palambot ng ekspresyon ng mukha nito."Ehh bakit kasi hindi mo muna sinabi sa akin bago mo pinasa?" nakangusong sabi nito. This past few m

CHAPTER FIFTY-ONEGAEL'S POV"MRS. HASHTON, pasensya po sa pag-aabala pero kailangan po kasing personal niyong mapirmahan ang mga papeles na ito, hindi daw ko daw po kasi pwedeng dalhin." Magalang na sabi ng secretary ko na agad ko namang binigyan ng ngiti. "No, it's fine. It's nice to be here anyway." Wika ko na agad niya namang ikinangiti."Yes ma'am, it's nice to finally meet you again." "By the way, I'll be quick here, I'll just sign the papers then I'll go, I have lots of things to do at home pa. We're going to Batangas the day after tomorrow right? Or I think, next week? But anyways, sayo ko muna iiwan ang mga maiiwan kong trabaho dito sa kompanya, I'll hire someone to help you with it anyway." Sunod-sunod na wika ko habang naglalakad papasok sa sarili kong opisina, habang ang secretary ko naman ay nakasunod lang sa akin.Tinanguan niya lamang ako bago nagpaalam na pupunta

CHAPTER FIFTY-THREEGAEL'S POVNANDITO na ako ngayon sa loob ng van, nasa pinakadulong upuan ako para oras na sumakay sina Dace ay bago pa man siya makaupo sa tabi ko ay napaandar na ni Wexan ang van, at hindi na magkakaroon pa ng pagkakataon si Dace na pababain ako at pagbihisin muli.Hindi naman ganun ka revealing ang suot ko, I'm just wearing a pencil skirt that three-inch above the knee ang haba at isang crop top. Pero kahit ganun ay batid kong mag-aalburuto pa rin iyon sa galit dahil masyado siyang possessive pagdating sa amin ni Karie. Napatingin ako sa aking relos dahil ang tagal naman nilang magsilabas. Napaupo ako ng ayos ng marinig kong bumukas ang pinto ng van, doon ay nakita ko si Stephy at Rosielyn na papasok na. Si Wexan naman ay pumwesto na sa driver seat habang si Jayeib ay nasa passenger seat. Nasa unahan ko naman sina Stephy at Rosielyn na ngayon ay hindi maitago ang mga ngisi sa kanilang mga labi.

CHAPTER FIFTY-FIVE GAEL'S POV KASALUKUYAN kaming nakaupo sa buhangin malapit sa dalampasigan. Nakarating na kami sa Batangas, balak ko muna sanang magpahinga ngunit nais nang makita ni Karie ang dagat, four-thirty na at inaantay na namin ang paglubog ng araw.  Sina Dace ay nanduon sa cottage at naghahanda nang kakainin namin mamaya. "Mommy, pwede po kaming kumuha ng shell here sa sand, right?" May galak na tanong ni Karie. "Yes baby, you can." Nakangiting sagot ko rito. Napatalon-talon naman ito sa tuwa. Nagsimula na itong pumulot ng makikita niyang shell. "Hon!" Napatingin ako sa likod ko dahil sa boses na iyon ni Dace, nakita ko naman siyang tinatawag kami.  Tatawagin ko na sana si Karie nang may nahagip ang aking mata na pamilyar na pigura. Akmang tititigan ko pa ito ng bigla ulit akong tawagin ni Dace kaya naman nawala doon ang pansin ko, nang ibinalik kong muli a