TININGNAN siya nito ng seryoso, bakas sa mukha ang pagtataka. Bahagya itong ngumiti sa kanya bago nagsalita. “Ivana, you should support your husband. Brielle has been dealing with a tough problem right now. I don’t have the right to tell you what to do, but as close to your late father, I would dare to suggest to you that Brielle should have your most support on his weakest moment,”Bumuntong huminga ito ng malalim, muling tumingin sa kanyang mga mata ng diretso, “Naiintindihan ko ang malasakit mo sa pinsan mong si Samantha pero sana timbangin mo rin ang lahat bago ka kumampi sa kanya. Marahil nga hindi ko lubos maintindihan kung bakit ganyan ang reaksyon mo, pero nasabi ko na kay Brielle ang lokasyon ni Samantha,” “If your cousin wasn’t guilty, then why did she

IVANA take back her hands, couldn’t bear to look at him. Brent walked to them while carrying Kyree that was still sobbing. Nakaluhod pa rin si Brielle sa harapan ni Ivana habang ito naman ay lalong isiniksik ang sarili kay Shantal. Umupo katabi nina Shantal si Brent, tiningnan ang anak, “Ano bang pinag-aawayan ninyong dalawa? Ginaya niyo na rin ang kambal na di nagkakasundo. Hindi na kayo naawa kay Kyree,” Nag-angat ng mukha si Brielle, malungkot ang anyo. Hindi niya pwedeng sabihin sa magulang kung saan galing ang galit niya. Ayaw niyang pagalitan o kamumuhian ng mga ito asawa niya. “Kasalanan ko dad, nadala ako sa tindi ng pressure. Baby please, I’m sorry!” sinubukan niya ulit na hawakan ang kamay nito ngunit tinabig ni Ivana ang kamay niya. Tanda ng labis nito

NARARAMDAMAN ni Brielle na nag-vibrate ang cellphone niya. Dinukot ito mula sa bulsa, nakitang si Ivana ang tumawag, hindi niya sinagot ang tawag nito. Ayaw muna niyang makausap si Ivana dahil di ito ang tamang oras. Saka na lamang sila mag-usap kapag nabawi na niya ang kapatid, ito ang pinakamahalaga sa kanya ngayon. He switched off his phone and slipped it back to his pocket. Manaka-nakang nililingon siya ni Harold na ngayon ay tahimik na nagmamaneho. Wala silang imikan dalawa mula pa kaninang pinick-up niya si Brielle. Natatakot din siyang magbukas ng usapan dahil madilim ang anyo nito nang lumulan ito sa loob ng kotse niya. Katunayan nga, malakas na isinara nito ang pinto ng kotse kanina at agad niyang nahulaan na hindi maganda ang umaga nito. Nakatingin sa labas ng bintana si Brielle at blangk

WALANG nagsalita sa mga kaharap niyang gwardya. Nagtinginan pa ang mga ito at tila nagtutulakan kung sino ang makikipag-usap sa kanya. Brielle fights the urge to shout at them. Hangga’t maaari gusto niyang makapasok muna sila para mahanap si Reymond at Samantha. Malakas ang kutob niya na nasa loob lamang ang mga ito maging ang kapatid niya na tinangay ni Reymond. The tension was getting strong, and Harold wanted to follow Brielle, but he just waited for his instruction. “Sir, wala pong ibinilin sa amin si Mr. Wang na may inaasahan siyang bisita ngayong araw,” tugon ng isang gwardiya. “Pwede niyo naman sigurong banggitin sa kanya na narito ako,” balik-tugon niya sa kausap dahil ayaw niyang masayang ang lakad nilang ito

“Balitaan mo kami agad kapag may nakuha kayong impormasyon. Maghihintay ako sa email mo,” “Noted sir! We will not stop until we could find your sister,” “Okay. Thanks for doing your best!”“Your welcome, sir!”Natapos na ang usapan nila. Muling bumalik sa nakakatakot na tensyon ang loob ng opisina. Ibinalik ni Brielle ang cellphone ni Harold. Tahimik naman nitong tinanggap. “Sir, gusto niyo po ba ulit ng maiinom?” pukaw ni Harold sa atensyon nito. Umiling si Brielle. Lumipad sa malayo ang isip niya.  ***