‘Si Zhuo Qianyun ba ay nasa kung saan dito sa night scene?’Ang babae na iyun ay isang masamang panaginip, na ilang taon ng kumakain sa kanyang isipan.Siya ang nanalo pero bakit ala siyang maramdaman na saya? Sa tuwing maiisip niya ang babae na yun, nakakaramdam siya ng sakit sa kanyang dibdib. ‘Kapag nahanap ko siya ay doon ko lamang mababawasan ang kakaiba kong nararamdaman.‘Hahanapin ko siya, at sa ngayong pagkakataon, tatanggalin ko siya sa aking puso!’…Noong sumunod na araw, hinatid na ng driver ng pamilya ng mga Yi si Yiran sa bayan.Nakabihis siya ng itim na damit, naglakad si Ling Yiran papunta sa family house ng mga Lu.Ngayon ay ika-49 na araw pagkatapos ng pagkamatay ni lola. Pinaghandaan itong mabuti ng mga Lu family. Nag-imbita pa sila ng mga Taoist priest para magchant sa mga scriptures at inimbita nila ang mga kamag-anak nila at kapitbahay para pumunta dito.Ng dumating si Ling Yiran, puno na ng tao ang family house ng mga Lu.Pumunta si Ling Yiran sa shrin

Natawa ng kaunti si Ling Yiran. “Sis, talaga bang niligtas mo si Gu Lichen noong bata ka pa?”Tinitigan siya ng masama ni Hua Lifang. “Magiging sobrang bait niya ba sa akin kung hindi ko siya niligtas noong bata pa kami?”“Pero hindi ko maalala na mahilig kang pumunta sa burol noong bata ka pa, tama ba? Ako ang laging pumupunta doon para magsaya,” sabi ni Ling Yiran.Namutla ang mukha ni Hua Lifang. “Ano… ano ang ibig sabihin mo dyan? Anong kinalaman ng pagligtas ko kay Lichen sa kung gusto ko o hindi ang pagpunta doon? At tsaka, nangyari lang na naligtas ko si Lichen sa isang occasional trip.”“Nangyari lang?” Tumingin si Ling Yiran sa pabago-bagong tingin nito sa kanyang mga mata at sigurado na siya na ang pinsan niya ay guilty, kaya ganun na lang siya umiiwas ng sagot.Hindi malamang si Sis Lifang ang nagligtas kay Gu Lichen.“Yiran, sapat na ba ang nalaman mo? Tapos ka na ba?” galit na sabi ni Hua Lifang sa pagkahiya niya. Madalas niyang gamitin ang galit para matakpan ang ka

“Ihanda mo na ang sasakyan. Aalis na ko ngayon.” Sabi ni Yi Jinli ng may mababang boses.“Sige!” Sagot ni Gao Congming. Sinulyapan niya ng tingin ang mukha ng kanyang boss’ at pakiramdam nita na para bang may kaunting pwersa na pumipigil dito.Para bang may mga bagay siya na hindi niya kayang hawakan at hindi magawa sa ngayon. Kapag nasira na ang pwersa na pumipigil dito, siguro ay mababago na nito ang lahat!Malamang ay dahil ito kay Ling Yiran.Naisip ni Gao Congming sa sarili niya na si Ling Yiran ang pinakapinapahalagahan ni Young Master Yi higit pa sa ibang bagay na di mo inaakala. Marahil ay higit pa sa sariling imahinasyon ni Young Master Yi.Subalit, nalalabuan pa din si Gao Congming kung ano ang dahilan ng pagbibigay masyado ng atensyon ni Young Master Yi kay Gu Lichen.‘Ito ay para bang natatakot siya na maaring may mangyari sa pagitan ni Ling Yiran at Gu Lichen.‘Ano kaya ang eksaktong kinakatakutan ni Young Master Yi?’Tapos ay bigla na lang tinawanan ni Gao Congmi

Kahit na hindi ito mukhang nakakatakot katulad ng bata pa siya, ang mga pangyayari ay nakatatak pa rin sa isip niya. Paulit ulit niya itong naalalaTumingin ng tahimik sa baba si Gu Lichen, na mukhang may inaalala na kung anu mang bagay, pero ang mukha niya ay may bahid ng matinding pagkalungkot.Habang pinapanuod si Gu Lichrn, biglang naging hindi komportable ang pakiramdam ni Ling Yiran.Dito ay dumaan sila sa hirap at ginhawa at naranasan nilang makipaglaban sa gitna ng pagkabuhay at kamatayan. Ang dalawang maliit na bata ay parang comrades, parang talagang matalik na magkaibigan na nagsasalo sa mga sikreto.Ngunit, ngayon ay para bang palaki ng palaki ang agwat sa pagitan nilang dalawa.“Alam mo ba ang pakiramdam kapag may namimiss kang tao?” Biglang tumunog ang malamig na boses ni Gu Lichen sa tahimik at walang laman na gubat.Medyo natigilan si Ling Yiran.Ngunit, mukhang hindi siya hinahanapan nito ng sagot. Imbes ay sinabi nito sa sarili niya, “Kapag may namimiss kang ta

“Mabigat ako, hindi ba?” nahihiyang tanong ng batang lalaki.“Oo, medyo mabigat ka,” pabirong sabi ng batang babae. Bawat hakbang ay sobrang hirap.“Pasensya ka na… at kailangan mo pa akong buhatin. Ngunit...ngunit, kapag nasaktan ka sa hinaharap, siguradong bubuhatin kita!” Mayroong tono ng pagpupursige sa kanyang boses dahil takot siyang hindi siya magustuhan ng batang babae dahil wala siyang silbi.“Gaano katagal mo ako kayang buhatin? Paano kung hindi mo ako kayang buhatin?” Para bang hindi naniniwala ang batang babae sa lakas ngnbatang lalaki. Mas matanda ang lalaki kaysa sakanya, pero para bang mas kailangan nito ang proteksyon niya.“Kaya kitang buhatin habang-buhay!” sinabi ng batang lalaki.Ngunit, hindi alam ng batang lalaki at babae kung ano ang ibig sabihin ng habang-buhay.Nagdugtong-dugtong ang mga nasirang larawan at naging isa ito malinaw na ala-ala.Medyo nakaramdam lang si Ling Yiran ng kaunting pagkahilo at sinubukan niyang buksan ang kanyang mga mata, pero oa