Hazel Aleriya POVNilock ko ang pintuan nang makapasok ako. Napatitig ako kay Anika na hanggang ngayon ay bakas pa rin sa mukha ang pagkagulat at pagkatakot. I cannot blame her, who wouldn't scared if someone's dare to threaten you?I sit in the chair beside her bed. I intimately stared at her.Unti-unting nag-angat ang dulo ng labi ko pero kaagad ko rin namang itinikom. I remember when Amanda called and told me what planned had she planning. I couldn't say no to her so I agreed to what she'd been planning."NAPATAWAG ka?" "May ipapagawa ako sa iyo. Maganda itong plano na ito ng maputulan siya ng pakpak,""What is it?"

 Hazel Aleriya POV"What deal?" Pag-uulit kong sinabi sa kanya.Lumayo siya sa akin kaya humarap ako sa kanya. Bahagya niyang ginulo ang buhok bago titigan ako ng mariin. Napaiwas ako ng tingin at napapalunok. Nakakainis! Why do he need to be this handsome. Nakakawala naman ng huwisyo ang mukha niya. Nakakairita! Bakit ba ganito na lang palagi!"A-ano na?""Just live here for one month...."Napakunot ang noo ko at sinalubong ang mariin niyang pagkakatitig sa akin."At bakit naman ako papayag diyan? Anong makukuha ko? Pera? No need, kaya kong kitain  iyan.""No! Not money... your freedom..."

 Hazel Aleriya POVWALA akong nagawa buong maghapon kung hindi ang magkulong sa kwarto ni Zseto. Gusto ko sanang umalis dahil naiinip na ako dito sa bahay nila Ryker pero ang hindi ko maintindihan kung bakit ang daming nagkalat na mga gwardiya or kung ano man ang tawag sa mga lalaking may malalaking katawan. Para talaga silang mga bouncer sa bar. Nakakatakot tuloy lumabas. Pakiramdam ko kasi kapag tumapak ako sa labas ng pintuan kaagad nila akong papalibutan at hindi papayagang lumabas. Naisip ko baka kaladkarin nila ako papasok ng bahay. Haist! Napaka negatibo ko talaga. Bakit naman nila gagawin sa akin iyon?Kung nandito siguro si Zseto hindi ako mabobored. Sumama kasi siya kay Yaya Celia sa grocery store. Ayoko sana pero mapilit si Zsero kaya wala na kaming nagawa. Mabuti na lang at may bouncer este bodyguard na kasama sila nang umalis.

 Harieth Zarie Fedencio Monterealez POVIminulat ko ang aking mga mata kaya nabugaran ko ang kisame na puno ng mga alikabok at mga sapot.Madilim, mainit, at walang kahit na anong bintana ang makikita.Natatakot ako....Natatakot ako.... Kailan ba ako makakalabas sa lugar na ito?Makakalabas pa ba ako?Kahit na hinang hina at latang lata, pinilit ko paring bumangon sa pagkakahiga sa sahig.Iginalaw ko ang mga paa ko dahilan para makarinig ako ng tunog ng mga bakal.Tinignan ko ang kanang paa ko kung saan nakakabit ang kadena. Agad na nasipagtuluan ang mga luha ko.Hindi ko alam kung ilang taon na akong nandito.

 Ryker Luis Monterealez POVMarahan kong sinuklay ang buhok ni Zarie gamit ang kamay ko. Mahimbing siyang natutulog sa tabi ko. Hindi ko akalaing sa loob ng mahabang panahon nandito na siya ulit sa mga bisig ko.Hinalikan  ko ang noo niya bago napangiti. Naalala ko pa kung paano ko nalaman na siya nga ang Zarie ko. UMIGTING ang mga bagang ako nang basta na lamang niya akong lampasan. What is she doing here? 'Yan ang tanong ko sa kanya pero parang sa sarili ko na lamang ito na isantinig. I look to Anika who is now currently confused, breathing fast, there is also hesitation in her face, and most of all scared. Scared? For what?"Anika?"