"How are you ate?" Humampas ang napakalamig na hangin sa balat ko. Huminga ako ng maluwag at humalukipkip at tumingala sa maaliwalas na kalangitan."I am okay now, more than okay Reign." Ngumiti ako, totoong okay na ako ngayon. I'm happy, siguro kasi natanggap ko na lahat ng nangyari."Ang tagal narin niyang nanjan no?""Yeah, siguro kung sinwerte kami, kaedad na siya ni Zair ngayon. Magkalaro silang dalawa at magbestfriend pa." Ngumiti ako at naiimagine ang pangyayaring 'yon."Kung nabuhay siya, ano sanang ipapangalan mo?""Since, she's a girl I want Heather Allicia Gabrielle, cause it reminds me of his father's name. 'Yun ay noon pang dinadala ko siya, iyon sana ang ipapangalan ko." Nakangiti parin na sabi ko. I looked down and stares at my baby's grave."Sayang, kung sana---"We have to forget about the what ifs and regrets Reign. I am over the past now. Tanggap ko nang wala na talaga siya.""Di ko rin kasi maiwasan." Ngumiti ako at lumapit sa kaniya. Niyakap ko ang balikat niya at

Hindi ko maitago ang pagkabagot ko. Hindi ako pwedeng magpahinga lang dito. Agad akong bumangon at hinubad ang jacket na suot ko. I just wore my sleeveless black shirt na abot baba lang ng pusod ko and my black ripped jeans, then my combat shoes. Itinirintas ko ang mahaba kong brown na buhok habang pinagmamasdan ang sarili ko sa salamin.Kailangan kong makaamoy ng sariwang hangin.Lumabas ako ng bahay at pumasok sa kakahuyan.Ang dati kong paglalakad ay naging napakabilis kaya naririnig ko ang iba't ibang tunog sa aking paligid, kasama na ang sarili kong mga yabag; ang aking paningin ay naging mas matindi at nakikita ko kung ano ang nasa unahan—mga metro ang layo—na nagbibigay-daan sa akinmabilis akong kumilos sa tuwing nakikita kong wala akong mapupuntahan. Ngunit ang sarili kong mga yapak ay bumagal nang husto, lalo pa, hanggang sa akohumintoat naging aware ako sa paligid ko. Pinaandar ko ang aking matalas na pang-amoy.Alam kong hindi ako nag-iisa dito. Nararamdaman at naaamoy ko si

As soon as I woke up, I immediately took a shower and got dressed, and then I immediately looked for Rinoxx."Why did you lie to me?""I didn't."“Then why is that? My brain will explode with the number of questions that I want to ask you, Rinoxx! "Hindi ko lang ine-expect na may magliligtas sa akin nang hindi ko nakikilala na siya pala talaga ang alpha ng Sword Cross."And? The question is, why did you pretend?! "“I pretend so I could finally be a simple ordinary vampire. I pretend so that I could be someone way too far from the supremo that everyone knows, but I can't be like that. Because that is not the real me." He answered me emphatically.“I hate you. I just thought I could be friends with you, but now I just see the invisible wall, I just see how far you are from me, Rinoxx. You're way too far, you're on top, and I am just at the bottom. You're their supremo and I will just look like your slave." I don't know, but I was hurt by my own words. I just think that it's hard to re

I was all aware that I will be having a mate pero hindi ko inaasahan na ganito ang mangyayari. Nagkamali ako na nagpaubaya at sumama kay Rinoxx. Pero wala rin akong magagawa. It was like a destiny. That mate thing was like a bond. Kapag mas lalo akong lumayo, mas lalo lamang kaming paglalapiting dalawa.Kinabukasan ay gumanda na rin ang pakiramdam ko, may klase na rin kaya nagmadali na akong nagasikaso, dadaan pa kasi ako ng cafe ni aunt Reign para bumili ng paborito kong iced coffee.Malapit na rin mag-start ang first-class ko ng dumating ako kaya nagmadali akong naglakad sa hallway.Pagpasok ko ay naroroon na ang instructor namin.Hindi ko na lang sila pinansin at dere-deretso nang naupo sa upuan ko, pagtingin ko ay naroroon na rin si Meeks sa katabing upuan at nakangiti sa kin ngunit tulad pa rin ng dati ay hindi ko iyon pinansin.Nag-focus ako sa klase hanggang sa dumating ang health break. My instructor call for my name, so I remained inside while my classmates are on their way t

Dumeretso ako sa café ni Auntie, like what I always do. Routine ko na rin iyon, pagkatapos kong pumunta as cafe ay saka pa lang ako papasok sa school.I was walking in the hall way when students becomes on rush, walking towards the same direction. Hindi ko na iyon pinansin at dumeretso na sa toom and I discover that its lock.Anong meron?"Wala tayong klase, hindi ka ba na-in form?" Agad akong napalingon kay Meeks na ngayon ay katabi ko na."I didn't know.""Ngayon alam mo na, tara na lang sa cafeteria. Lets eat, di ka pa kumakain." Nilingon ko naman siya. Wala pa rin pala si Shin.Pagkarating sa cafeteria ay tahimik iyon. Mabuti na lang din at tinigilan na ako nila Lydia. Iwas na ang grupo nila sa akin, habang si Rinoxx naman ay unti-unting dumarami ang fans. Himala nga at tahimik sa cafeteria, it only means he's not here.Good, mabuti naman at magiging peaceful ang araw ko. Sana lang at huwag na muna siyang magpakita sa akin. Hindi rin kasi siya umuuwi sa bahay at tanging si Xol lan