Binaba ko ang cellphone ko at naglakad papalapit kay Valentin. He looked at me with cold eyes. Kumalabog ang puso ko at pumikit ng mariin. I am sensing so much guilt and fear in me kahit na hindi naman dapat.  "Siya ang kasama mo?" he asked.  Tumango ako. His eyes darkened. Hindi ko alam kung bakit guilty ako. I shouldn't be guilty! So what if I'm with Light? Ano naman sa akin ngayon kung guilty siya o kung nagseselos siya? Hindi dapat ako apektado roon!  Thursday morning and my shots were bland. Masaya ang lahat pero pakiramdam ko ay hindi ako masaya at kuntento. Lahat ng shots ko ay basic posing

Lumayo siya sa aking at hinilot ang sentido. Malungkot akong tumingin sa kaniya. Ramdam na ramdam ko ang galit niya sa nangyayari ngayon sa amin. Will he able to forgive me and accept our daughter? Kahit hindi niya na ako patawarin.. basta tanggapin niya lang ang anak namin ay masaya na ako. "You have many chance to tell me... our dinner... your photoshoots and our normal talks. Mariin siyang pumikit at tumingala. Huminga siya ng malalim. Pinaalis ko ang luha sa aking mga mata. "I'm sorry, Valentin. I'm really, really sorry." 

Dahil sa sinabi ni Valentin, binigyan ako ng isa pang rason para hindi makatulog sa gabing iyon. Halos buong gabi akong gising sa loob ng madilim na kalangitan. Lumabas pa ako ng veranda ng kwarto ni Aurora para malibang dahil para akong mababaliw. Pinilit ko ring matulog pero hindi ko talagang magawa. Nakatulog ako, pero hindi ko sigurado dahil parang hindi. Dahil sa mahabang kong pag-iisip, gising na gising ako hanggang madaling araw. Pinili ko na lang bumangon kahit maaga pa. Lumabas ako ng kwarto at narinig ko ang pagaayos ni Anna. It's only five thirty in the morning. Nagulat ako nang pagkadaan ko sa balkon

Busy si Aurora at Valentin mag-usap kaya hindi nila napapansin ay pagsisipaan namin ni Light sa ilalim ng lamesa dahil halos lahat ng salita ni Valentin ay inirorolyo niya ang mata niya. Kinagat ko ang bahagi ng labi ko nang mariing pumikit si Light dahil napalakas yata ang pagkakasipa ko. When Valentin noticed our weird stuff under the table, he turned to me first. I became serious but he still caught me laughing a bit. Sunod siyang tumingin kay Light na nakapikit pa rin. Nag-iwas na lang ako ng tingin. Labag man sa kalooban ko, tinulungan kong mag-ayos ng damit si Aurora. Pagkatapos kong mag-ayos ng gamit ni Aurora habang busy silang mag-usa ni Valentin sa kama habang nakatanaw sa ginagawa ko ay pumunta na ako sa kwart

And yes, I have a driver just like what he said. Sinamahan pa nila ako ni Aurora pababa ng basement. Before I leave, I looked at Valentin who's already looking at me darkly. I feel like if Aurora's not here, he would have his initiative to drive me to work. Iniwan ko sila roon. Habang papalayo ang sasakyan, tinignan ko silang dalawa sa rear mirror. They were just standing there while looking at the car leave. Nandoon naman si Anna, kaya pwede siyang tanungin ni Valentin tungkol sa mga hilig at gusto ng anak ko. Or he can just actually ask Aurora about it.  There were familiar faces for me. Habang nasa cellphone ko ang paningin ko, nakikita ko sa gilid ng mata ko ang pagtingin sa akin ng mga iilang modelo.