Artia's POV"When will be the wedding?" I asked, trying not to sound unhappy.She licked her lips. Is she tensed with my question? Bakit parang kinabahan siya na hindi komportable at may kung ano pang hindi ko mahinuha sa reaksyon ni mama. "Well," she said hanging, licked her lips again. "We haven't set a specific date yet.""Pero kailan niyo po gusto?" tanong ko kaagad wala pang dalawang segundo matapos siyang magsalita. "Sa lalong madaling panahon sana, iha." napataas ako ng kilay nang si Conrad ang sumagot sa tanong ko. Binaling ko sa kaniya ang tingin ko."Pero pareho kaming busy ng mama mo sa ating mga negosyo, kaya... medyo matatagalan pa. And we want it to be perfect, kaya paghahandaan namin ng husto ang kasal."I just flashed my half smile. They want it to be perfect? Let's see if matutuloy nga ba ang kasal niyo."I'm done eating. Aakyat na po ako sa kwarto ko. I need to fix lot of things in my

Artia's POV  "It's past midnight and you disturbed me on my sleep. Just for that? I'm tired, from cleaning my room half of the day. Don't give me that damn attitude, Artia." I was frozen in my place. He look so mad.  "If you want to drown yourself with alcohol, go bring your own wine. And make sure you buy enough that will satisfy your self!"  What he said lastly made me felt dumbfounded.  "You never fail to disappoint me." He said coldly and quickly left my room.  Natulala ako ng ilang sandali. Hindi makapaniwala sa narinig. I never fail to disappoint him? I laughed bitterly.  "Tsk!" I hissed and flop myself on the bed. I smirked foolishly with eyes closed and arms spread open. Letting my body be swallowed by the bed. "I heard that before." I whispered.  Pieces of needles prick my heart. My eyes felt hot. Mabilis kong inangat ang katawan paalis sa kama bago pa lumala ang n

Artia's POV "What?" He asked confused. "Do you want me to be your sister?" I repeat as I take a step forward towards him. Nasa gitnang bahagi siya, ako naman ay malapit sa kabilang pinto, ang pintuan konektado sa kwarto niya. Hindi siya nagbitaw ng tingin sa akin hanggang sa tumigil ako sa harapan niya. Isang hakbang lang ang pagitan. Nakatingala ako sa kaniya dahil sa tangkad niya. Bahagya niya nga siyang nakabukot pero sobrang tangkad parin.I looked at his eyes intently. Look at me Kingsley. Look in my eyes."Soon our parents will get married. And that makes us, a family. You'll be my stepbrother, I'll be your stepsister. Are you okay with that?" I said slow and stop for a moment after saying every sentences. He furrowed. Staring deeply into my eyes. Like he's trying to read my mind. "Why do you wanna know?" He asked emotionless. Pinigilan kong kabahan at panghinaan ng loob. Nilakasan ko ang loob ko at

Artia's POV Hindi ako nakatulog kaagad. Iniisip ko si Kingsley. Napatawag pa nga ako kay Rom, tinanong siya kung nakita niya ba siya sa bar pero hindi niya rin daw nakita doon si Kingsley. Iniisip ko tuloy na baka nga wala siya doon, na hindi naman talaga pumunta pero may nakakita sa amin ni Rom na kakilala niya at sinabihan siya. Pero bakit naman siya babalitaan tungkol sa akin? Nag-utos ba siya na mag-update sila sa kaniya tungkol sa mga ginagawa ko? Wala naman kasing nakakaalam sa sitwasyon namin. Wala pang maraming nakakaalam na ikakasal ang mga magulang namin, so that makes it obvious na wala pa ding nakakaalam na magiging magkapatid na kami. So no one would make an effort to report to him what I am doing since no one thinks were acquainted. Nandoon ba talaga siya? O pinapasundan niya ako at doon siya kumakalap ng impormasyon? Bakit niya naman gagawin iyon? Ako lang naman itong aligagang makakuha ng impormasyon tungkol sa kanila kasi

Artia's POV  Kinabahan ako sa tono ni mama. Atsaka sa nakita niyang posisyon namin ni Kingsley lalo na't suot ko pa ang pantulog ko at si Kingsley naman ay walang suot na damit. Hawak pa naman niya ako sa bewang at magkalapit kaming dalawa.  "Ma," mahina at bahagyang nanginginig ang boses ko.  Malalaki ang hakbang niya papunta sa amin. Salubong ang kilay at nanlilisik ang mga mata. Kabado akong tumingin kay Kingsley. Saktong nakita ko siyang lumunok ng laway at bakas din ang kaba sa mukha.  "Nakarinig kami ng sigaw." Sambit niya. Agad kong napansin ang tao sa likod niya, papanik na rin sa hagdanan si Conrad. Napakurap-kurap ako at lumunok ng laway. Pinagmasdan ko kung paano yumuko si Kingsley, dumoble ang kaba at namutla ang labi. Lumayo siya at tumayo.  Bakit siya tumayo? Hindi niya na ba ako tutulungan makatayo? Hindi na niya ako aalalayan? Kinabahan siya nang makita ang Dad niya kaya itong lumayo sa akin. Natata